Εκτός από σκηνοθέτης, ακτιβιστής και παραγωγός δραματοποιημένων ντοκιμαντέρ, εκπαιδευτικών ταινιών, τηλεοπτικών προγραμμάτων και ιστοσελίδων, ο Καναδός Peter Wintonick είναι και ένας μανιώδης ταξιδευτής ο οποίος έχει γυρίσει σχεδόν ολόκληρο τον κόσμο. Ανάμεσα στους αγαπημένους του προορισμούς περιλαμβάνεται και η Θεσσαλονίκη. Ιδιαίτερα στις αρχές της Ανοιξης και πιο συγκεκριμένα την περίοδο του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ.
Παλιός γνώριμος λοιπόν του Φεστιβάλ, ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης γεννήθηκε σ στο Τρέντον του Καναδά το 1953 και σπούδασε στο Algonquin College Film Production Centre, της Οτάβα. Από τους πρωτοπόρους των ψηφιακών μέσων, υπήρξε δημιουργός του πρώτου web site που πρόβαλε τον ανεξάρτητο κινηματογράφο, το γνωστό Virtual Film Festival. Εγινε ευρύτερα γνωστός το 1992 μέσα από το ντοκιμαντέρ «Κατασκευάζοντας Συναίνεση: ο Νόαμ Τσόμσκι και τα ΜΜΕ» το οποίο συνυπογράφει με τον Mark Achbar. Η ταινία προβλήθηκε σε πάνω από 200 χώρες, κέρδισε 20 βραβεία συμμετέχοντας σε πάνω από 50 φεστιβάλ και αναμεταδόθηκε από 30 διεθνή τηλεοπτικά κανάλια σε τουλάχιστον 12 γλώσσες. Με τον Mark Achbar γνωρίστηκαν και συνεργάστηκαν για πρώτη φορά την περίοδο 1984-1986 στα γυρίσματα του 15ώρου, επικού ντοκιμαντέρ «The Journey» (1987) του Peter Watkins. Συνέχισαν να συνεργάζονται και μετά τη «Συναίνεση» γυρίζοντας κυρίως μικρού μήκους ντοκιμαντέρ όπως το « Cambodia and East Timor», το «Concision: No Time for New Ideas», το «Holocaust Denial Vs. Freedom of Speech», το «Noam Chomsky: Personal Influences», το «A Propaganda Model of the Media Plus Exploring Alternative Media» και το «Toward a Vision of a Future Society» τα οποία προβλήθηκαν στα μέσα της δεκαετίας του ‘90.
Το 1994 χωρίζουν οι δρόμοι τους με τον Achbar και ο P. Wintonick ξεκινά τη δική του προσωπική περιπέτεια με την παραγωγή του «Cinema Verite: Defining the Moment» όπου και ξετυλίγει με μοναδικό τρόπο την ιστορία αυτής της ιδιαίτερης κινηματογραφικής σχολής που ξεκινάει από το «Νανούκ του Βορρά» και καταλήγει στο Blaire Witch Project, μέσα από τις μαρτυρίες των βετεράνων του είδους Frederick Wiseman, Richard Leacock, Albert Maysles, Michel Brault, Donn Pennebaker, Robert Drew, Karel Reisz, Jean Rouch, μέχρι και τους νεότερους Barbara Kopple, Wolf Koenig και Roman Kroiter. Η ταινία ολοκληρώνεται το 1999 και ακολουθεί η πειραματική ταινία «Seeing Is Believing: Handicams, Human Rights and the News» (2002) γυρισμένη αποκλειστικά με χάντικαμ, την οποία συν-σκηνοθετεί μαζί με την Katerina Cizek. Η ταινία κερδίζει το βραβείο Abraham του Hampton’s Film Festival.
Ακολουθεί το «PilgrIMAGE» (2008) με θέμα τον κινηματογράφο αλλά και το μέλλον των media την οποία συν-σκηνοθετεί με την εικοσάχρονη κόρη του Mira Burt-Wintonick. Πατέρας και κόρη ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο, από την πόλη που γεννήθηκε ο Φεντερίκο Φελλίνι μέχρι τον τάφο του Τσάρλι Τσάπλιν και από τη Νυρεμβέργη της Λένι Ρίμφεσταλ μέχρι το χωριό του Ζαν Λυκ Γκοντάρ. Ταυτόχρονα όμως μας «ταξιδεύουν» διατρέχοντας την ιστορία της 7ης Τέχνης από την πρώτη ταινία των αδελφών Λιμιέρ μέχρι τους σύγχρονους ακτιβιστές των media όπως η Φράνι Αρμστρονγκ.
Ο Peter Wintonick έχει ιδρύσει μαζί με τον Francis Miquet -καμεραμάν της Συναίνεσης- την εταιρεία Necessary Illusions Productions Inc η οποία παράγει και προωθεί ταινίες κοινωνικής ευαισθησίας και έρευνας που έχουν ως κέντρο τον άνθρωπο. Επίσης σχεδιάζει στρατηγικές προώθησης και προβολής ανεξάρτητων δημιουργών. Στο πλαίσιο αυτό οργανώνει σε συνεργασία με το DocAgora ομιλίες, σεμινάρια και εργαστήρια για την ψηφιακή παραγωγή σε πολλές χώρες του κόσμου, πράγμα που έκανε και το 2006 στη Θεσσαλονίκη. Τα σεμινάρια που παραδίδει και τα εργαστήριά του έχουν κοινό παρανομαστή την ψηφιακή τεχνολογία και τις νέες δυνατότητες παραγωγής που ανοίγονται στους δημιουργούς και εστιάζουν στη διαδικασία δημιουργίας ενός ντοκιμαντέρ σε όλα τα στάδια παραγωγής, από την έρευνα του θέματος, το γύρισμα, το μοντάζ μέχρι το marketing και την προώθησή του στις κινηματογραφικές αίθουσες αλλά και στις αίθουσες των σχολείων.
Όμως το ταξίδι δεν τελειώνει. Ο Peter Wintonick είναι και πάλι on the road αναζητώντας το επόμενο θέμα του που αυτή τη φορά είναι η Ουτοπία. «Αναζητώ τα ίχνη της Ουτοπίας σε όλες τις γωνιές του κόσμου, στην Αυστραλία, τη Μαλαισία, τη Σιγκαπούρη, την Ισπανία. Κι αυτό που μου δίνει μεγάλη ευχαρίστηση είναι ότι μπορώ να δουλεύω με τις νέες τεχνολογίες» δηλώνει ο ίδιος.
Links :
Seeing is Believing
http://www.seeingisbelieving.ca
Witness
http://www.witness.org
Manufacturing Consent
http://www.zeitgeistfilms.com/catalogue/manufacturingconsent/manuconsent.html
Cinema Verité
http://www.nfb.ca/cinemaverite/english/2/2ca.html
ΑΝεμος 