Ανεμομαζώματα 8/10/09

Καιρό έχω να μαζέψω σε ένα ποστ όλα όσα ξεχώρισα…
Για πάμε:

>Πακέτα τύπου και κόπι-πέιστ from βλέμμα by nikoxy

Η κρίση του τύπου άρα είναι και κρίση των δημοσιογράφων. Δεν είναι όλοι ίδιοι, ας το ξαναπούμε· μα η φθορά αφορά το σύνολο, η οικονομική δυσπαραγία πλήττει αδιακρίτως όλους. Ισως βιώνουμε μια παρατεταμένη, επώδυνη αλλαγή Παραδείγματος: στο πώς αναπαριστάνουμε τον κόσμο, πώς τον αφηγούμαστε, πώς τον εξηγούμε· πώς αφηγούμαστε έναν κόσμο που αλλάζει ταχύτερα απ’ όσο μπορούμε να παρακολουθήσουμε. Αλλά, διάβολε, αυτή είναι η δουλειά των δημοσιογράφων: Να βρίσκονται εκεί, την ώρα που συμβαίνει και να αφηγούνται την αλλαγή. Οχι να τη μακιγιάρουν, να την αποκρύπτουν, να τη μισολένε με χειραγωγούμενα κόπι-πέιστ. Θυμόμαστε πώς γίνεται;

>Ημερίδα για τα Νέα Μέσα στην ΕΣΗEM-Θ

>Μονοκοπανιά by ΠΕΤΕΦΡΗΣ

>Οικονομία: Απαιτούνται αποφάσεις γενναίες και με πολιτικό κόστος

>Ας σοβαρευτούμε λιγάκι…

>Ψυχή βαθιά: σχόλιο ενός ηττημένου

>«Παράθυρα» και «Ανθρωπιά»

>Όταν οι ιδέες αυγοβολούνται…

>ΣΕΛΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΡΑΝΣΙΣ ΜΠΕΪΚΟΝ ΣΤΟ ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥfrom . by ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ

Με εκτενές, “αφηγηματικό” αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του Φράνσις Μπέικον, ενός από τους σημαντικότερους και πιο εμβληματικούς ζωγράφους του 20ού αιώνα, για τα 100 χρόνια από τη γέννησή του, κυκλοφορεί το νέο, φθινοπωρινό τεύχος του «Εντευκτηρίου» (αριθ. 86, 208 σελ., 12 ευρώ). Δεν λείπουν ούτε από αυτό το τεύχος τα επιλεγμένα κείμενα Ελλήνων συγγραφέων και ξένων σε δόκιμες μεταφράσεις.

Parallaxi Νοεμβρίου – 20 χρόνια

…κυκλοφορεί παντού!

Και γιορτάζει τα πρώτα της 20 δημιουργικά χρόνια!

A Strange Kind of …Concert by Peter Murphy

Η χθεσινή συναυλία ήταν πολύ καλή.
Θα μπορούσε να ήταν εξαιρετική αν ο κόσμος…

…ήταν περισσότερος…

…ήταν πιο θερμός…

…δεν περίμενε να ακούσει τα «παλιά-καλά» (τα γνωστά δηλαδή) του Murphy και των Bauhaus. Κι αν διάφοροι ανόητοι δεν κραύγαζαν «παραγγελιές». Μόνο το «Αχ Χελιδόνι μου» και τις «Βεργούλες» δεν του ζήτησαν.

Στα καινούργια του άκουγαν όλοι ακίνητοι. Απαθείς σχεδόν. Τα παλιά ήθελαν.

Διότι ο Ελληνας δεν ακούει πια μουσική. Την θυμάται μόνο.
Κι ο,τι θυμάται χαίρεται.

Περίμενα περισσότερο κόσμο. Λάθος περίμενα. Λάθος περιμένω γενικά. Το συναυλιακό κοινό στην Ελλάδα και μειώνεται και, το χειρότερο, γερνάει επικίνδυνα. Ηδη κοντεύει να φτάσει τα forty-something… Σε καμιά 20αριά χρόνια οι συναυλίες θα γίνονται μόνο με 60άρηδες από κάτω που. Τα Rock-ΚΑΠΗ! Και θα πίνουν σφηνάκια φασκόμηλο.

Ελπίζω απόψε στην Αθήνα να είναι καλύτερα τα πράγματα…

>Definately, a strange kind of feeling

Βροχή (Rain)

Check out this SlideShare Presentation:

Βροχή (Rain)

View more presentations from adam dim.