Day / 14 Νοεμβρίου, 2009

by ANemos

Η συζήτηση για τα Νέα Μέσα και τη Δημοσιογραφία

Την Πέμπτη που μας πέρασε, έγινε, με πρωτοβουλία της Ενωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Μακεδονίας Θράκης η Ημερίδα για τα Νέα Μέσα ως αντικείμενο της συμμετοχής της στην ετήσια εκστρατεία της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (ΕΟΔ) Υπερασπιστείτε τη Δημοσιογραφία (Stand Up For Journalism).

Η πρωτοβουλία του να ανοίξει επιτέλους αυτό το θέμα αξιέπαινη, έστω και με καθυστέρηση χρόνων. Καλεσμένοι να κάνουν εισηγήσεις οι: James Doherty, πρόεδρος της Βρετανικής Ένωσης Δημοσιογράφων, Ευγενία Σιαπέρα, Λέκτορας του τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Πάσχος Μανδραβέλης, αρθρογράφος, εφημερίδα Καθημερινή και ο υποφαινόμενος.
Η αλήθεια είναι οτι περίμενα πως θα υπάρχει συμμετοχή αλλά όχι όση τελικά υπήρξε. Η αίθουσα συνεδριάσεων της ΕΣΗΕΜΘ ήταν γεμάτη, το ίδιο και ο προθάλαμος. Δημοσιογράφοι νέοι και παλιοί, φοιτητές από τα τμήματα ΜΜΕ και Επικοινωνίας, καθηγητές ΑΕΙ, εκπρόσωποι άλλων δημοσιογραφικών ενώσεων, ανάμεσά του και ο πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ, κάποιοι, λίγοι πολιτικοί… Κυρίως όμως νέα παιδιά. Κι αυτό ήταν το πιο ευχάριστο!
Το τι είπαμε, οι ομιλητές, είναι «κρεμασμένο» εδώ. Το οτι η αίθουσα δεν άρχισε από νωρίς να αδειάζει, αντίθετα ερχόταν και άλλος κόσμο, δείχνει οτι μάλλον είχαν ενδιαφέρον αυτά που ειπώθηκαν. (Μια γρήγορη ματιά εδώ και πάλι)
Ακολούθησε συζήτηση και μετά από ένα διάλειμμα είχε «στρογγυλό τραπέζι» με θέμα: Έντυπη και διαδικτυακή ενημέρωση: συνδυασμός ή διχασμός; όπου συμμετείχαν οι: Τραϊανός Χατζηδημητρίου, διευθυντής της εφημερίδας Αγγελιοφόρος / www.agelioforos.gr, Φανή Χαρίση, διευθύντρια σύνταξης της εφημερίδας Μακεδονία / www.makthes.gr, Μάγδα Κωνσταντινίδου, υπεύθυνη της e-φημερίδας www.voria.gr, Χρήστος Καψάλης, υπεύθυνος της ιστοσελίδας www.eklogika.gr.

Τι μου άφησε η ημερίδα…
Τη χαρά της συμμετοχής και της γνωριμίας με νέους ανθρώπους…
Το οτι κάτι θα μπορούσε να γίνει…
Μέχρι εδώ τα χαρούμενα!

Ολο το άλλο είναι μια πικρή γεύση. Την πικρή γεύση που φαντάζομαι έχουν εκείνοι που ανακοινώνουν σε κάποιον οτι έχει καρκίνο σε προχωρημένο στάδιο.
Δεν ξέρω αν συνηθίζεις ποτέ αυτή τη γεύση. Ειδικά αν βλέπεις οτι ο άλλος το ακούει αλλά δεν το κατανοεί, δεν μπορεί να συλλάβει την ιδέα οτι αύριο δεν θα υπάρχει, τουλάχιστον με τον τρόπο που υπάρχει και αναπνέει σήμερα.
Οχι τόσο δειλοί, αλλά σίγουρα άβουλοι να κάνουν κάτι μπροστά στην έκρηξη του ηφαιστείου που έρχεται.
Ας μην προκαταλαμβάνω τις εξελίξεις. Ισως ξυπνήσουμε εγκαίρως…
Μπορεί και οι Ενώσεις να πάρουν κάποιες αποφάσεις.
Οχι για να σώσουν τις εφημερίδες και τις θέσεις εργασίας, αυτές δεν σώζονται με καμιά δύναμη, αλλά για να σώσουν την ίδια τη δημοσιογραφία.

Η πικρή γεύση έγινε πλήρης απογοήτευση από όσα απίστευτα ακούστηκαν στο «στρογγυλό τραπέζι» περιγράφοντας τα site τους! Με εξαίρεση τον Χρήστο Καψάλη…

Ολα λάθος, όλα ανάποδα φτιαγμένα. Παλιό κρασί σε νέα βαρέλια. Κανένας στόχος. Κανένας σκοπός. Λάθος στοιχεία και λάθος εκτιμήσεις. Λες και η ιστορία του διαδικτύου να ξεκίνησε χθες. Λες και τίποτα δεν μάθαμε από τα παλιά λάθη.
Εδώ ένιωσα σαν να γύρισα ούτε ένα ούτε δύο αλλά δέκα χρόνια πίσω!
Και το χειρότερο δεν είναι τα λάθη, αυτά θα τα πληρώσουν όποιοι τα κάνουν. Το χειρότερο είναι οτι τέτοιου είδους στάση απέναντι στα Νέα Μέσα επιταχύνουν την πορεία προς το «θάνατο» του «ασθενή». Δηλαδή του Τύπου.

Συμπεράσματα από τη συζήτηση:
1. Δεν ήξερες! Δεν ρωτούσες;
2. Καλύτερα ένα μικρό και συμμαζεμένο site παρά ένα πανάκριβο θεριό που δεν αξιοποιεί στοιχειωδώς τις τεχνολογίες.
3. Με κακό περιεχόμενο δεν κάνεις καλό site.
4. Πρώτα μαθαίνεις να χρησιμοποιείς τις τεχνολογίες και μετά φτιάχνεις πράγματα
5. Κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα κι ακαρτέρει
6. Τα site που δεν έχουν από πίσω εφημερίδες έχουν μεγαλύτερες ελπίδες (όχι οτι δεν μπορεί να γίνει καλό site από εφημερίδα)
7. Καλύτερα να λες και κανένα «δεν ξέρω» από το να κάνεις οτι τα ξέρεις όλα και μάλιστα και αυτά που όλοι τα ψάχνουν.

Πράγματα τραγικά που δεν αφήνουν περιθώριο ελπίδας. Ομως τι άλλο να έκαναν; Υπερασπίστηκαν τα λάθη τους! Ισως κι εγώ να έκανα το ίδιο…

Το κακό είναι πως επειδή η αίθουσα είχε αδειάσει, δεν υπήρχε αντίλογος σε όσους μίλησαν στον τελευταίο κύκλο! Ετσι έφυγαν όλοι χωρίς να «βραχούν»…

Αυτό δεν ήταν «άμυνα για τη δημοσιογραφία», αυτό ήταν πως πέφτουμε όλοι μαζί χορεύοντας στο Ζάλογγο! Υπο τα χειροκροτήματα 700.000 χρηστών στη Βόρεια Ελλάδα! Και έχοντας πετάξει στα σκουπίδια 150.000 ευρουλάκια ανά μαγαζί!

Κρίμα!

Επειδή όμως όλα ξεκίνησαν καλά, μια καλή κουβέντα για το τέλος: Η οργάνωση ήταν ά-ψο-γη! Πέρα από κάθε προσδοκία! Κι άλλα τέτοια!

Εισήγηση James Doherty PDF 49 KB
Εισήγηση Ευγενίας Σιαπέρα PDF 551 ΚΒ
Εισήγηση Ανδρέα Παναγόπουλου PDF 198 KB