Ισως οι τελευταίες τυπωμένες σελίδες…

Το ότι το τέλος των εφημερίδων -μαζί με το τέλος πολλών άλλων πραγμάτων- πλησιάζει είναι κάτι που μόνο ελάχιστοι εκδότες δεν αντιλαμβάνονται.
Το οτι ακόμη κάποιοι το συζητάμε το πράγμα (Το τέλος των εφημερίδων και το μέλλον της ενημέρωσης και Η συζήτηση για τα Νέα Μέσα και τη Δημοσιογραφία) μοιάζει σαν να είμαστε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, τα πρώτα Ford να κυκλοφορούν στους δρόμους το Σικάγο και εμείς να κουβεντιάζουμε για το μέλλον της ιππήλατης άμαξας…

Παρ’ όλα αυτά το κάθε τι, θεσμός, άνθρωπος, ιδέα, εφεύρεση, τεχνολογία δικαιούται ένα όμορφο τέλος. Ενα τέλος αντάξιο της ιστορίας και της προσφοράς του. Μπορεί ακόμη και να δικαιούται μια τελευταία ευκαιρία. Την ευκαιρία να βρει τη χαμένη του λειτουργικότητα και αισθητική. Αυτά που η φθορά του χρόνου και η αλλαγή των εποχών αλλοίωσαν…

Μια τέτοια ευκαιρία είναι και αυτή που περιγράφει ο Nassos εδώ: Το μέλλον του design εφημερίδας —

Αν μπορούμε να σώσουμε μια εφημερίδα;
Οχι! Δεν το νομίζω…
Μπορούμε όμως να της δώσουμε μια μικρή παράταση ζωής ή έστω ένα ένδοξο και λαμπερό, σαν πυροτέχνημα, τέλος!

Διαβάστε το!

Σχετικά>>> Κλείνει γραφεία η «Ουάσινγκτον Ποστ»

Η συνθήκη του Espoo για τη Διασυνοριακή Ρύπανση και τα εκκολαπτόμενα βουλγάρικα χρυσωρυχεία


Η πολύ πρόσφατη (10.2009) έγκριση επένδυσης (ΜΠΕ) εξόρυξης χρυσού στο Κίρτζαλι (Kardzhali ) της της νοτιοδυτικής Βουλγαρίας κοντά στην ομώνυμη πόλη και την Οστρόβιτσα (εταιρεία “Gorubso Kardzhali”), κινητοποίησε πάλι τις αρχές της τοπικής αυτοδιοίκησης και την «antigold» κοινότητα, καθώς το ορυχείο και η περιοχή ενδεχόμενης εγκατάστασης της «λίμνης τελμάτων» βρίσκεται κοντά στην όχθη του Άρδα, ο οποιος είναι παραπόταμος του δικού μας Έβρου που εκβάλλει στο Θρακικό Πέλαγος.

Η συνέχεια στο Η ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ