Μιλούν για κλέφτες και για τιμωρίες αυτοί που ΣΗΜΕΡΑ μας κλέβουν όλους για να καλύψουν τις κλεψιές των άλλων;
Πάτε καλά ρε;
ΕΡΧΕΤΑΙ η σειρά σας!
ΓΙΝΕ, ΤΩΡΑ, ΟΡΓΗ και σάρωσέ τους!
Day / 4 Μαΐου, 2010
Πρωτοβουλία Οικονομολόγων: Υπάρχουν εναλλακτικοί δρόμοι
Είναι δυνατόν στις σημερινές κρίσιμες περιστάσεις για το μέλλον της οικονομίας και της κοινωνίας να υλοποιηθεί μια αύξηση της φορολογίας κατά 10 μονάδες του ΑΕΠ, η οποία θα προέλθει κατά το μισό από την πραγματική αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης και κατά το άλλο μισό από την αναδιανομή του εισοδήματος και την επιβολή ενός πράσινου φόρου.
Των Κώστα Βεργόπουλου, Γιάννη Δραγασάκη, Πέτρου Λινάρδου-Ρυλμόν, Σάββα Ρομπόλη
Η βαθιά κρίση στην οποία οδήγησε την παγκόσμια οικονομία η νεοφιλελεύθερη στρατηγική οφείλεται σε δύο σοβαρές επιλογές. Στη συνεχή αφενός αναδιανομή του εισοδήματος σε βάρος των μισθωτών και των λαϊκών τάξεων, με στόχο την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου και του πλούτου των ανώτερων τάξεων, και με αποτέλεσμα τη μείωση της ενεργού ζήτησης. Στην επίσης συνεχή αύξηση του ιδιωτικού και δημοσίου χρέους της οικονομίας με στόχο την αντιστάθμιση με αυτό τον τρόπο της στασιμότητας ή μείωσης της ζήτησης από την πλευρά της πραγματικής οικονομίας.
Η κυρίαρχη σήμερα προσέγγιση για την αντιμετώπιση της κρίσης, η προσέγγιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και τελικά η επιλογή της ελληνικής κυβέρνησης, είναι αυτή που υποστηρίζει την εξασφάλιση πάση θυσία ακόμα και της εκβιαστικής κερδοφορίας του τραπεζικού και επιχειρηματικού κεφαλαίου, διαμέσου και πάλι της αναδιανομής του εισοδήματος σε βάρος των μισθωτών, των κατώτερων εισοδημάτων, ειδικότερα των νέων, και φυσικά των ανέργων. Πρόκειται για την εξασφαλισμένη οδό προς την ύφεση, την ανεργία, την επιδείνωση των κοινωνικών υπηρεσιών, τη μείωση των συντάξεων, τη σοβαρή συρρίκνωση των κοινωνικών δικαιωμάτων και την πλήρη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων.
Η αναθέρμανση της πραγματικής οικονομίας και η αποκατάσταση του κοινωνικού κράτους και των κοινωνικών δικαιωμάτων απαιτούν μια αντίστροφη πολιτική. Με στόχους την ισχυρή και άμεση αναδιανομή του εισοδήματος προς όφελος της απασχόλησης και των κατώτερων εισοδημάτων και την ελάφρυνση του βάρους του χρέους, την παραγωγική ανασυγκρότηση και τον οικολογικό μετασχηματισμό της οικονομίας. Στην κατεύθυνση αυτή επιβάλλεται η επιμονή στην ανάπτυξη συνεργασιών με τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, τη διεκδίκηση της θεσμικής θωράκισης του ευρώ και τη θεσμοθέτηση μηχανισμού αναπτυξιακής σύγκλισης, καθώς και η αξιοποίηση κάθε άλλης δυνατότητας αμοιβαίας επωφελούς διεθνούς συνεργασίας σε ό,τι αφορά στο δημόσιο χρέος. Οι όποιες ρυθμίσεις επιχειρηθούν ή επιβληθούν θα πρέπει να υπηρετούν τους παραπάνω στόχους.
Το αδιέξοδο στο οποίο προσπαθεί να απαντήσει η προσφυγή στον Μηχανισμό Στήριξης (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΕΚΤ και το ΔΝΤ) δεν αφορά τον δανεισμό του δημοσίου, αλλά αφορά την απροθυμία του ελληνικού κράτους να εξασφαλίσει την πληρωμή των ετήσιων τόκων του χρέους που προσεγγίζει τα 13 δισ. ευρώ. Πρόκειται για ένα ποσό που ισοδυναμεί με 5% περίπου του ΑΕΠ. Κινδυνεύει δηλαδή να οδηγηθεί η χώρα σε έναν κατήφορο επιδείνωσης της ύφεσης, εκρηκτικής αύξησης της ανεργίας και της μαζικής φτώχειας, επειδή δεν θέλησε η κυβέρνηση να επιτύχει άμεσα και αποτελεσματικά μία αναδιανομή εισοδήματος διαμέσου της φορολογίας, η οποία να αντιστοιχεί σε αυτό το ποσοστό του εθνικού εισοδήματος, και να λάβει μέτρα ανάκαμψης της παραγωγής και βελτίωσης της κοινωνικής αποτελεσματικότητας των δαπανών.
Αλλά η νεοφιλελεύθερη προσέγγιση υποστηρίζει μια δραματική αναδιανομή εισοδήματος σε βάρος των μισθωτών και των φτωχότερων κατηγοριών του πληθυσμού: πρόκειται για μειώσεις των μισθών και των λοιπών εισοδημάτων που μπορεί να φθάσουν από 10% μέχρι 20%, και μέχρι 30% μείωση των συντάξεων. Αυτή η νέα μεταφορά εισοδημάτων προς το χρηματιστικό κεφάλαιο και τα ανώτερα εισοδήματα δεν θα επιλύσει, αλλά, στην καλύτερη περίπτωση, θα μεταθέσει το πρόβλημα του χρέους, ενώ θα επισπεύσει την κατάρρευση και διάλυση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας, με τον περιορισμό των δυνατοτήτων παραγωγής πρωτογενών πλεονασμάτων. Και μπορεί να προβλέψει κανείς ότι μια τέτοια αδύναμη οικονομία θα αδυνατεί να υποστηρίξει παραγωγικά την παραμονή της, για πολύ, στη ζώνη του ευρώ.
Ποιος οδήγησε την ελληνική οικονομία, τους εργαζόμενους, τους ανέργους και τους συνταξιούχους σ’ αυτή τη δυσμενή κατάσταση; Ποιος οδήγησε την ελληνική οικονομία στην κρίση του δανεισμού, του χρέους, της απασχόλησης και της ανταγωνιστικότητας. Διότι, ενώ είχαμε στο διάστημα 1998-2008 αύξηση του κόστους εργασίας κατά 1%, η επιδείνωση του επιπέδου ανταγωνιστικότητας ήταν 26,8%, την περίοδο 2000-2009. Φταίει λοιπόν η διεθνής οικονομική κρίση ή η εφαρμοζόμενη οικονομική και κοινωνική πολιτική μονεταριστικής έμπνευσης που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα; Πώς εξηγείται ότι η ελληνική οικονομία κατά τη διάρκεια των τελευταίων δέκα ετών με συνεχή αύξηση του ΑΕΠ και έντονη ανισοκατανομή του εισοδήματος προσφεύγει σε δανεισμό και συνεχή αύξηση του δημόσιου χρέους; Σε ποιους λόγους οφείλεται αυτό το «ελληνικό παράδοξο» που έχει οδηγήσει την ελληνική οικονομία, ιδιαίτερα μετά το 2007 σ’ αυτή τη δυσμενή δημοσιονομική, κοινωνική και παραγωγική κατάσταση; Η επιστημονική έρευνα έχει αποδείξει ότι το σημερινό δημοσιονομικό και παραγωγικό πρόβλημα της χώρας δεν οφείλεται στο επίπεδο των μισθών και των συντάξεων.
Εμείς θεωρούμε ότι οφείλεται κατά κύριο και αποκλειστικό λόγο στη δανειακή μεγέθυνση της δημόσιας και ιδιωτικής κατανάλωσης, στις υπερτιμολογήσεις των κρατικών προμηθειών, στις φοροαπαλλαγές προς τις επιχειρήσεις που στέρησαν από έσοδα τον Κρατικό Προϋπολογισμό (7,7% του ΑΕΠ οι άμεσοι φόροι στην Ελλάδα, 13,1% του ΑΕΠ οι άμεσοι φόροι στην Ε.Ε. των 27, συμμετοχή στην Ελλάδα των μισθωτών και συνταξιούχων κατά 81,5% στο δηλωθέν εισόδημα φυσικών προσώπων και κατά 78,7% στη φορολογία του εισοδήματος φυσικών προσώπων), στην ανισοκατανομή του εισοδήματος, στην απελευθέρωση της φοροδιαφυγής και στην κατάρρευση του μηχανισμού ελέγχου είσπραξης των εσόδων του κράτους, στην εισφοροδιαφυγή, την ευέλικτη, την αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία καθώς και στη συρρίκνωση του τεχνολογικού και καινοτομικού δυναμικού της χώρας.
Αυτό που προτείνουμε ως την οδό για την αναθέρμανση της οικονομίας και την κοινωνική ανασυγκρότηση είναι να πραγματοποιηθεί μια αντίθετη αναδιανομή του εισοδήματος, να μεταφερθούν στα δημόσια ταμεία πόροι και εισοδήματα από τους έχοντες και κατέχοντες και όχι από τους μισθωτούς και τους φτωχούς. Είναι δυνατόν στις σημερινές κρίσιμες περιστάσεις για το μέλλον της οικονομίας και της κοινωνίας να υλοποιηθεί μια αύξηση της φορολογίας κατά 10 μονάδες του ΑΕΠ, η οποία θα προέλθει κατά το μισό από την πραγματική αποκατάσταση της φορολογικής δικαιοσύνης και κατά το άλλο μισό από την αναδιανομή του εισοδήματος και την επιβολή ενός πράσινου φόρου. Βεβαίως, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις -όπου στην ουσία έχουν δημιουργηθεί συνθήκες «παγίδας του χρέους»- το πρόβλημα είναι ταυτόχρονα και δημοσιονομικό και αναπτυξιακό. Άρα, πέρα από την πλευρά των εσόδων, σημαντική διάσταση της πολιτικής πρέπει να είναι και η μείωση των μη αποδοτικών δαπανών του δημοσίου και η αύξηση της αποτελεσματικότητας του δημόσιου τομέα, στο πλαίσιο ενός συνολικού σχεδίου, οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, μεσομακροχρόνιου ορίζοντα.
Με αυτό τον τρόπο θα εξασφαλιστεί η πληρωμή των τόκων του δημοσίου χρέους, αλλά θα υπάρχουν και πόροι διαθέσιμοι για τη στήριξη της βιωσιμότητας του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, για την άμεση δημιουργία θέσεων εργασίας σε κοινωνικές υπηρεσίες (4 δισ. ευρώ τον χρόνο ισοδυναμούν με 200.000 ως 250.000 θέσεις εργασίας) και για την αύξηση των δημοσίων επενδύσεων κατά 40% περίπου. Το πρόσθετο διαθέσιμο ποσό για τη στήριξη της οικονομίας θα ισοδυναμεί ετησίως με το τριπλάσιο των πόρων του ΕΣΠΑ και θα εξασφαλίσει την απαρχή μιας πορείας ανασυγκρότησης της ελληνικής οικονομίας σε αναπτυξιακή και αναδιανεμητική κατεύθυνση και θα έχει επιβαρύνει μόνο την πολυτελή κατανάλωση και τις πολυτελείς εισαγωγές.
Η προτεινόμενη από τον μηχανισμό «στήριξης» μείωση των αμοιβών της εργασίας στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα εμφανίζεται ως το μέσο για την αποκατάσταση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας. Αλλά η βύθιση της οικονομίας στην ύφεση και στην αύξηση της ανεργίας θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε κλείσιμο επιχειρήσεων, σε απολύσεις, σε απαξίωση επομένως του υλικού και ανθρώπινου παραγωγικού δυναμικού, καθώς και στη συνέχιση της επιδείνωσης του επιπέδου ανταγωνιστικότητας, με αποτέλεσμα να χρειαστούν δύο δεκαετίες για την ανασυγκρότηση ακόμα και των υπαρκτών σήμερα παραγωγικών δυνατοτήτων. Για την ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού, τη βελτίωση της παραγωγικότητας, της καινοτομικής ικανότητας της οικονομίας και της διαρθρωτικής ανταγωνιστικότητας, χρειάζεται αντίθετα να δοθεί άμεσα προτεραιότητα στον σχεδιασμό νέων πολιτικών για την ενέργεια και το περιβάλλον, τη βιομηχανία, την αγροτική οικονομία και τη στήριξη των μικρών επιχειρήσεων.
Μια τέτοια στρατηγική δεν αφορά σήμερα μόνο την ελληνική οικονομία και την ιδιαιτερότητά της. Αποτελεί μια αξιόπιστη και βιώσιμη στρατηγική για τις περισσότερες υπερχρεωμένες και ελλειμματικές οικονομίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και επομένως για το σύνολο της ζώνης του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα αποδειχθεί σύντομα ότι η χρησιμοποίηση για την αντιμετώπιση της κρίσης των μεθόδων και των νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων και πολιτικών που οδήγησαν σε αυτήν δεν μπορεί παρά να φέρει μια βαθύτερη επιβράδυνση της οικονομίας και επιβάρυνση της κοινωνίας στο σύνολο της Ευρώπης. Μια ριζοσπαστική στρατηγική για την αντιμετώπιση της κρίσης στην Ελλάδα αποτελεί μια ουσιαστική συμβολή στη διαμόρφωση εναλλακτικών αναπτυξιακών και αναδιανεμητικών πολιτικών στο επίπεδο της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Οι ιδέες αυτές κατατίθενται στον δημόσιο διάλογο, που πρέπει, επιτέλους, να αναπτυχθεί με στόχο τη διαμόρφωση μιας εναλλακτικής οικονομικής πολιτικής, βιώσιμης, κοινωνικά δίκαιης και αποτελεσματικής για τον κόσμο της εργασίας, της γνώσης και την κοινωνία συνολικά.
Εξακολουθούμε να ξοδεύουμε δισεκατομμύρια ευρώ σε όπλα
Η Ελλάδα αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους αγοραστές όπλων στην Ευρώπη. Παρά την οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα, η Ελλάδα δεν μπορεί να περικόψει τις δαπάνες χωρίς να διασφαλίσει προηγουμένως μια πλήρη ειρήνη με τον κορυφαίο ανταγωνιστή της, την Τουρκία, εκτιμούν αναλυτές.
Εξακολουθούμε να ξοδεύουμε δισεκατομμύρια ευρώ σε όπλα
Σύμφωνα με τους Economic Times, ο Τούρκος πρωθυπουργός Ταγίπ Ερντογάν θα επισκεφθεί την Ελλάδα την επόμενη εβδομάδα, όμως η χώρα συνεχίζει να αγοράζει αεροπλάνα, υποβρύχια και όπλα την ίδια ώρα που δέχεται διεθνή βοήθεια 110 δισ ευρώ.
Μια πρώτη προειδοποίηση στους Έλληνες έδωσε πρώτος ο πρόεδρος του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος Καν, επισημαίνοντας την περασμένη Κυριακή πως στα πλαίσια του σχεδίου διάσωσης της Ελλάδας οι στρατιωτικές δαπάνες θα «πρέπει ξεκάθαρα να μειωθούν».
Τον Φεβρουάριο, το υπουργείο Άμυνας δήλωνε πως εξαιτίας του ‘επείγοντος’ της κρίσης του χρέους έλπιζε να εξοικονομήσει 700 εκατ. ευρώ αμυντικών δαπανών φέτος. Ο δε αρμόδιος υπουργός κ. Βενιζέλος έχει δηλώσει πως ο αμυντικός προϋπολογισμός μαζί με τους μισθούς των ενόπλων δυνάμεων θα ανέλθει σε 6 δισ φέτος ή 2,8% του ΑΕΠ (ποσοστό που παραμένει υψηλότερο του αντίστοιχου της Γαλλίας ή της Βρετανίας).
Όπως δήλωσε ανώνυμη κυβερνητική πηγή «θα ήταν ιδεώδες να μπορούσαμε να κόψουμε δραστικά τις αμυντικές δαπάνες, όμως αυτό μπορεί να γίνει μόνο από κοινού με τη Τουρκία». Εντούτοις, κάτω από την πίεση των διεθνών αγορών, του ΔΝΤ και της ΕΕ, η κυβέρνηση δείχνει να είναι έτοιμη να παραμερίσει προκαταλήψεις και ταμπού προκειμένου να εξοικονομήσει πολύτιμους πόρους.
Τον Μάρτιο στην εθνική επέτειο έγινε για πρώτη φορά παρέλαση χωρίς τανκς, πυραύλους και αεροπλάνα. Σήμερα, κάθε πτήση πολεμικού αεροπλάνου κοστίζει 35.000 ευρώ.
Το υπουργείο άμυνας παλεύει να μειώσει ζημιές σε 2 δισ. ευρώ που δαπανήθηκαν σε γερμανικά υποβρύχια (το ένα αποδείχθηκε ελαττωματικό) ενόσω συνεχίζει τις διαπραγματεύσεις για γαλλικές φρεγάτες. Με τα τουρκικά τζετ να υπερίπτανται των ελληνικών νησιών και αμφισβητούμενων περιοχών του Αιγαίου, οι αναλυτές θεωρούν δύσκολο οι γείτονες να συμφωνήσουν σε κάτι σύντομα.
«Οι στρατιωτικές δαπάνες θα μειωθούν κατά 10-15% φέτος, όμως δεν νομίζω πως θα έχουμε μία θεαματική μείωση της τάξης του 20%» δήλωσε ο Θάνος Ντόκος, εμπειρογνώμονας των ελληνο-τουρκικών σχέσεων στο ΕΛΙΑΜΕΠ. «Τίποτα δεν έχει πραγματικά αλλάξει κατ’ ουσίαν» τόνισε στο πρακτορείο ειδήσεων AFP δηλώνοντας απαισιόδοξος για το μέλλον.
Επισήμως πάντως οι δύο πλευρές επιθυμούν διαπραγματεύσεις και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου είχε δηλώσει στα ΝΕΑ τον Δεκέμβριο πως η Αθήνα και η Άγκυρα ήταν αιχμάλωτες της ιστορίας τους και θα έπρεπε να απελευθερωθούν από τη παρεξήγηση αυτή.
Εξακολουθούμε να ξοδεύουμε δισεκατομμύρια ευρώ σε όπλα
Η Ελλάδα αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους αγοραστές όπλων στην Ευρώπη. Παρά την οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα, η Ελλάδα δεν μπορεί να περικόψει τις δαπάνες χωρίς να διασφαλίσει προηγουμένως μια πλήρη ειρήνη με τον κορυφαίο ανταγωνιστή της, την Τουρκία, εκτιμούν αναλυτές.
Εξακολουθούμε να ξοδεύουμε δισεκατομμύρια ευρώ σε όπλα
Μια πρώτη προειδοποίηση στους Έλληνες έδωσε πρώτος ο πρόεδρος του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος Καν, επισημαίνοντας την περασμένη Κυριακή πως στα πλαίσια του σχεδίου διάσωσης της Ελλάδας οι στρατιωτικές δαπάνες θα «πρέπει ξεκάθαρα να μειωθούν».
Τον Φεβρουάριο, το υπουργείο Άμυνας δήλωνε πως εξαιτίας του ‘επείγοντος’ της κρίσης του χρέους έλπιζε να εξοικονομήσει 700 εκατ. ευρώ αμυντικών δαπανών φέτος. Ο δε αρμόδιος υπουργός κ. Βενιζέλος έχει δηλώσει πως ο αμυντικός προϋπολογισμός μαζί με τους μισθούς των ενόπλων δυνάμεων θα ανέλθει σε 6 δισ φέτος ή 2,8% του ΑΕΠ (ποσοστό που παραμένει υψηλότερο του αντίστοιχου της Γαλλίας ή της Βρετανίας).
Όπως δήλωσε ανώνυμη κυβερνητική πηγή «θα ήταν ιδεώδες να μπορούσαμε να κόψουμε δραστικά τις αμυντικές δαπάνες, όμως αυτό μπορεί να γίνει μόνο από κοινού με τη Τουρκία». Εντούτοις, κάτω από την πίεση των διεθνών αγορών, του ΔΝΤ και της ΕΕ, η κυβέρνηση δείχνει να είναι έτοιμη να παραμερίσει προκαταλήψεις και ταμπού προκειμένου να εξοικονομήσει πολύτιμους πόρους.
Τον Μάρτιο στην εθνική επέτειο έγινε για πρώτη φορά παρέλαση χωρίς τανκς, πυραύλους και αεροπλάνα. Σήμερα, κάθε πτήση πολεμικού αεροπλάνου κοστίζει 35.000 ευρώ.
Το υπουργείο άμυνας παλεύει να μειώσει ζημιές σε 2 δισ. ευρώ που δαπανήθηκαν σε γερμανικά υποβρύχια (το ένα αποδείχθηκε ελαττωματικό) ενόσω συνεχίζει τις διαπραγματεύσεις για γαλλικές φρεγάτες. Με τα τουρκικά τζετ να υπερίπτανται των ελληνικών νησιών και αμφισβητούμενων περιοχών του Αιγαίου, οι αναλυτές θεωρούν δύσκολο οι γείτονες να συμφωνήσουν σε κάτι σύντομα.
«Οι στρατιωτικές δαπάνες θα μειωθούν κατά 10-15% φέτος, όμως δεν νομίζω πως θα έχουμε μία θεαματική μείωση της τάξης του 20%» δήλωσε ο Θάνος Ντόκος, εμπειρογνώμονας των ελληνο-τουρκικών σχέσεων στο ΕΛΙΑΜΕΠ. «Τίποτα δεν έχει πραγματικά αλλάξει κατ’ ουσίαν» τόνισε στο πρακτορείο ειδήσεων AFP δηλώνοντας απαισιόδοξος για το μέλλον.
Επισήμως πάντως οι δύο πλευρές επιθυμούν διαπραγματεύσεις και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου είχε δηλώσει στα ΝΕΑ τον Δεκέμβριο πως η Αθήνα και η Άγκυρα ήταν αιχμάλωτες της ιστορίας τους και θα έπρεπε να απελευθερωθούν από τη παρεξήγηση αυτή.
Από την Τετάρτη κατάληψη του κέντρου της Αθήνας και όλων των μεγάλων πόλεων
«Από την ώρα της πορείας στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τις μεγάλες πόλεις με αφορμή την πανελλαδική απεργία, να καταλάβουμε τις πόλεις.
Να μην φύγει κανείς μέχρι να πάρουν πίσω τα μέτρα. Καθιστική διαμαρτυρία, ειρηνική που θα κλείσει το κέντρο των πόλεων για όσο χρειαστεί. Να μετατρέψουμε με το έτσι θέλω την απεργία σε διαρκείας και να μην κουνηθούμε αν δεν νικήσουμε! Στην Αθήνα να ξεκινήσουμε αποκλείοντας τη Βουλή, την Ομόνοια και τους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ στο κέντρο…
Οι μπλόγκερς προσπάθησαν να «πουν» κάτι πριν από καιρό και τώρα πρέπει με την κίνησή τους να «φωνάξουν» δυνατά…
Προωθήστε το σε όσους νομίζετε, ανεβάστε το στα μπλογκς που διαβάζετε, στους δικούς σας χώρους. Μέσα σε τρεις μέρες πρέπει να το έχουν μάθει όλοι, σε όλη την Ελλάδα. Κάτι πρέπει να κάνουμε. Ας αρχίσουμε από κάπου!»
Από την Τετάρτη κατάληψη του κέντρου της Αθήνας και όλων των μεγάλων πόλεων
«Από την ώρα της πορείας στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και τις μεγάλες πόλεις με αφορμή την πανελλαδική απεργία, να καταλάβουμε τις πόλεις.
Να μην φύγει κανείς μέχρι να πάρουν πίσω τα μέτρα. Καθιστική διαμαρτυρία, ειρηνική που θα κλείσει το κέντρο των πόλεων για όσο χρειαστεί. Να μετατρέψουμε με το έτσι θέλω την απεργία σε διαρκείας και να μην κουνηθούμε αν δεν νικήσουμε! Στην Αθήνα να ξεκινήσουμε αποκλείοντας τη Βουλή, την Ομόνοια και τους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ στο κέντρο…
Οι μπλόγκερς προσπάθησαν να «πουν» κάτι πριν από καιρό και τώρα πρέπει με την κίνησή τους να «φωνάξουν» δυνατά…
Προωθήστε το σε όσους νομίζετε, ανεβάστε το στα μπλογκς που διαβάζετε, στους δικούς σας χώρους. Μέσα σε τρεις μέρες πρέπει να το έχουν μάθει όλοι, σε όλη την Ελλάδα. Κάτι πρέπει να κάνουμε. Ας αρχίσουμε από κάπου!»
Εσχάτη προδοσία και κατάλυση του Συντάγματος
1) Ο έλεγχος της εκάστοτε κυβέρνησης, κατά το σύνταγμα και τους νόμους, ανήκει στους 300 βουλευτές. Στις υποχρεώσεις τους είναι ο έλεγχος των οικονομικών καθώς και ο έλεγχος του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης.
Τα αποτελέσματα του ελέγχου των προωθούνται για ενημέρωση του λαού στον οποίο δίνουν λόγο.
Τέτοιο έλεγχο οι 300 όχι μόνο δεν αποδεικνύεται να έκαναν αλλά αποδεικνύεται από το 1981 ένας ασυνήθιστος και άκρατος δανεισμός που έφερε σήμερα την χώρα στο διασυρμό, τους Έλληνες να χάνουν το βιοτικό τους επίπεδο.
Η από δόλο παράλειψη ή η έλλειψη του ως άνω ελέγχου της εκάστοτε κυβέρνησης από τους βουλευτές ισοδυναμεί με παράβαση καθήκοντος και πράξη ποινικά κολάσιμη.
Οι 300 βουλευτές δεν είχαν το δικαίωμα ούτε την διακριτική ευχέρεια με τις παραλήψεις των να επιβάλλουν στην Ελληνική επικράτεια την εγκατάσταση ξένου Κυβερνήτη (ΔΝΤ), συμφώνως με άρθρα Συντάγματος 49/1,2 και 48/1,2,3,4,5,6,7. και να απειλείται η χωρα την οποία απειλή η ίδια η Βουλή δολίως μαζί με την κυβέρνηση έμεσα ή άμεσα προέβαλε και δεν αντιστάθηκε.
2) Εξ ετέρου, ο Γ.Α. Παπανδρέου, πέραν των ευθυνών που άμεσα έχει ή είχε ως βουλευτής, η σημερινή κυβέρνησή του ουδέποτε πήρε εντολή λαού για αποφάσεις εγκαθίδρυσης κυβερνήτη – διαχειριστή (ΔΝΤ) στην Ελλάδα.
Η εξουσιοδότηση από το λαό έπρεπε να είναι σαφή και εφόσον η εγκατάσταση αλλοδαπού Κυβερνήτη έκριναν μετά τις εκλογές ότι ήταν αναγκαία, όφειλε να ζητηθεί σχετική εξουσιοδότηση με εκλογές.
Ως εκ τούτου σήμερα δεν έχει από στο Σύνταγμα την Εξουσία να ενεργεί ως εκπρόσωπος του λαού καθόσον δεν τήρησε τα προ εκλογών συμφωνηθέντα με τον λαό.
Οι εκάστοτε Κυβερνήσεις αφησαν διαχειριστικό έλλειμμα από το 1981 έως το 2009 κεφάλαια ύψους 300 περίπου δις € ενώ γνώριζαν αφενός την αδυναμία αποπληρωμής των και την υπονόμευση των Ελλήνων Πολιτών και αφετέρου ότι περιλάμβαναν Ευρωπαϊκά κεφάλαια (συγχρηματοδοτήσεις) καθώς και ότι υπονομεύουν την Ευρωπαϊκή Υπόσταση και ότι εκφράζονται φωνές αποπομπής της Ελλάδας.
Επειδή την επόμενη των εκλογών 5 Οκτωβρίου 2010, ο ΓΑΠ κατάγγειλε την ως άνω τραγική κατάσταση της Ελλάδας αλλά παρέλειψε να ενεργοποιήσει τις ποινικές διατάξεις κατά των καταχραστών και υπονομευτών, πράξη που ισοδυναμεί με δόλια απόκρυψη στοιχείων εγκληματικής κατά του Ελληνικού Λαού πράξης, είναι πρόσθετα ευθεία υπαίτιος για την παράλειψη κατάθεσης στην αρμόδια εισαγγελία των Ελλήνων και την Αρμόδια Εισαγγελία της Ευρώπης σχετικής μηνυτήριου αναφοράς
Με τα παραπάνω και επιφυλασσόμενοι για κάθε πρόσθετο δικαίωμα μας ως Έλληνες Πολίτες, πρέπει να ενεργοποιηθούν τα άρθρα του Συντάγματος για κατά συρροή και κατ’ επάγγελμα κακουργημάτων των μελών της Ελληνικής Νομοθετικής εξουσίας, για αδικήματα τελεσθέντων και διαρκώς αυτόφωρα τελουμένων κακουργημάτων.
Επειδή «Δεν απαιτείται άδεια της Βουλής δια τα αυτόφωρα κακουργήματα των βουλευτών».
Απομένει μόνον η Δικαστική εξουσία της Ελλάδος για να ελέγξει και εφαρμόσει τα άρθρα συντάγματος 62/δ, 49/1,2 και 48/1,2,3,4,5,6,7, με την έννοια της επιταγής – διαταγής του άρθρου 120/4, και ειδικώς του άρθρου 120/3 συμφώνως με το οποίο ο σφετερισμός με οποιονδήποτε τρόπο της λαϊκής κυριαρχίας και των τριών εξουσιών που απορρέουν από αυτή την λαϊκή κυριαρχία, διώκεται.
από εδώ
Ισόβια στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων
…Σε ΟΛΟΥΣ τους υπουργούς των κυβερνήσεων Μητσοτάκη, Α. Παπανδρέου, Κ. Σημίτη, Κ. Καραμανλή.
Διακοπή της σύνταξής τους.
Δήμευση των περιουσιών τους.
Να ξεβρομίσουμε!
Δήμευση περιουσίας. ΤΩΡΑ!
Δήμευση περιουσίας. ΤΩΡΑ!
ΑΝεμος 