Οταν λέμε (λένε) «να καεί το μπουρδέλο η βουλή»…
…ΔΕΝ λέμε ΤΙ ακριβώς να πάρει τη θέση της στα αποκαΐδια:
…τα ανάκτορα κανενός παρανοϊκού όπως οι «ηγέτες» κάτι πρώην σοβιετικών δημοκρατιών;
…το σαράι του Πασά; (όπως στον καραγκιόζ μπερντέ;)
…τα παλάτια κανενός εμίρη;
…τα κεντρικά γραφεία κάποιοι επιχειρηματικού ομίλου;
…το Πεντάγωνο;
…το «Σπίτι του Λαού», του Περισσού;
…ένα 6όροφο γκαράζ;
Οταν λέμε (λένε) «να καταργηθούν τα κόμματα»…
…ΔΕΝ λέμε ΤΙ ακριβώς να πάρει τη θέση τους:
…ένας λόχος τεθωρακισμένων;
…η ορχήστρα της ΕΡΤ;
…το ΔΣ του ΣΕΒ;
…η ΕΠΟ;
…η Ενωση Ιδιοκτητών ΤΑΞΙ;
…Οποιος περνά εκείνη την ώρα απ’έξω;
Οταν λέμε (λένε) «να μην δεχόμαστε το Σύνταγμα»…
…ΔΕΝ λέμε ΤΙ ακριβώς να δεχόμαστε ως χάρτα συμβίωσης σε μια κοινωνία
…ένα «Παλλαϊκό Σύνταγμα» by Λεονίντ Μπρέζνιεφ;
…τον ΚΟΚ;
…ένα wiki-σύνταγμα που θα το γράφουμε κάθε πρωί και θα το αλλάζουμε καθ’ όλη τη διάρκεια του 24ωρου;
…τα «άπαντα» του Αστερίξ;
…τον Τσελεμεντέ;