Ως άλλος Διονύσης Παπαγιαννόπουλος προς Λάμπρο Κωνσταντάρα, ο Κώστας Τσόκλης επιχείρησε να αρθρώσει ένα είδος άξεστου πόθου και τα έκανε σαλάτα…
Μόνο έτσι μπορούν να εξηγηθούν -και όχι να δικαιολογηθούν, βεβαίως- οι μεταχρονολογημένες δηλώσεις του (η εκπομπή ήταν του 2000 και παίχτηκε σε επανάληψη ανήμερα τον δεκαπενταύγουστο!).
Γεροντοκουβέντες ήταν αυτές που έκανε ο Παπαγιαννόπουλος με τον Κωνσταντάρα.
Γεροντοκουβέντες και του Τσόκλη.
Με τη διαφορά πως με τις πρώτες ακόμη γελάμε και με τις δεύτερες έγινε ο κακός χαμός. Βλέπετε ο Παπαγιαννόπουλος ήταν ένας έξοχος κωμικός αλλά δεν ήταν πνευματικός ταγός…
Είναι αυτή η λεπτή, ως τρίχα, διαφορά της κωμωδίας από την τραγωδία…
Μια κλωστούλα!
Την περνάς και πέφτεις στα βάραθρα!
Το θεωρούν υποχρέωσή τους οι πνευματικοί ταγοί να πετούν και καμιά αναρχο-αιρετική νοστιμιά από καιρό σε καιρό, έτσι για να μην κατηγορηθούν οτι λένε είτε μόνο δύσπεπτες σοφίες είτε αφόρητες κοινοτοπίες…
Και έτσι πέφτουν στην παγίδα της αρλούμπας!
Και μαζί τους και εμείς!
Τέτοιες, άπειρες έχει πει και ο Θεοδωράκης και ο Σαββόπουλος και πλήθος άλλων… Και κάθε φορά ξεσηκώνεται το πλήθος με «αααααα» και «ουουουουου»…
Και καλώς!
Μόνο που τέτοια και τόσα «αααααα» και «ουουουουου» δεν έχει ακούσει στη ζωή του κανείς τηλεκανίβαλος των μεσημεριανάδικων. Αυτοί χαίρουν ασυλίας! Εχουν το ελεύθερο να λένε ο,τι τους καπνίσει. Γιατί δηλαδή να μην έχει και ο Τσόκλης;
Μα είναι απλό: οι πρώτοι καλλιεργούν και υποθάλπουν τον προτεσταντισμό μας, τα συντηρητικά μας ένστικτα ενώ ο δεύτερος ξύνει πληγές. Λέει πράγματα που τα ακούμε καθημερινά χασκογελώντας αλλά δεν θέλουμε να τα ακούμε επισήμως και δυνατά…
Ο Τσόκλης δεν δικαιώνει τους βιαστές. Εκφράζει το 80, να μην πω το 90% των Ελλήνων ανδρών.
Το τραγικό είναι ότι έχει δίκιο από μια άλλη πλευρά: αυτή της εγκληματολογίας και κυρίως του κεφαλαίου περί των μηχανισμών θυματοποίησης (αυτό που τόσο μπρουτάλ λέγεται «τα θέλει ο κώλος μας»)… Μηχανισμοί που έχουν να κάνουν με την ταξικότητα της κοινωνίας, τη μόδα, τα πρότυπα, την παράδοση, την ανατροφή, την αισθητική και, πάνω από όλα, με την παιδεία…
Το χάνει όμως!
Διότι ούτε εγκληματολόγος είναι!
Κι όποιος δεν κατέχει ένα αντικείμενο συνήθως το διαστρεβλώνει. Το γυρίζει τούμπα.
Και στο φινάλε, με αυτά και μ’ εκείνα, σε λίγο δεν θα τολμάμε να κοιτάξουμε ο ένας την άλλη στα μάτια μην νομίσει ότι το επόμενο βήμα θα είναι να την βιάσουμε…
Τραγικά πράγματα!
ΑΝεμος 