Νομική: Η πιο καλοστημένη προβοκάτσια μετά τη "Μαρφίν"

Η «υπόθεση της Νομικής» είναι μία από τις πιο καλοστημένες προβοκάτσιες μετά το κάψιμο της «Μαρφίν». Μ’ ένα σμπάρο δέκα τρυγόνια!

Με μια Νομική ξεχνάς «φράχτη» του Εβρου, δίκη Κορυδαλλού, διόδια, απεργίες, Μιχαλολιάκους, φορονομοσχέδιο, τζογονομοσχέδιο, εξεγέρσεις σε Τυνησίες και Αίγυπτο. Τα πάντα!

Ταυτόχρονα είναι μια εξαιρετική αφορμή για ολομέτωπες επιθέσεις κατά του ασύλου, των μεταναστών, της Αριστεράς!

Μια τραγωδία σε εξέλιξη!

Νομική: Η πιο καλοστημένη προβοκάτσια μετά τη "Μαρφίν"

Η «υπόθεση της Νομικής» είναι μία από τις πιο καλοστημένες προβοκάτσιες μετά το κάψιμο της «Μαρφίν». Μ’ ένα σμπάρο δέκα τρυγόνια!

Με μια Νομική ξεχνάς «φράχτη» του Εβρου, δίκη Κορυδαλλού, διόδια, απεργίες, Μιχαλολιάκους, φορονομοσχέδιο, τζογονομοσχέδιο, εξεγέρσεις σε Τυνησίες και Αίγυπτο. Τα πάντα!

Ταυτόχρονα είναι μια εξαιρετική αφορμή για ολομέτωπες επιθέσεις κατά του ασύλου, των μεταναστών, της Αριστεράς!

Μια τραγωδία σε εξέλιξη!

Η λογική έχει ελπίδα επιβίωσης ΚΑΙ στον ΣΥΡΙΖΑ

Με μια δήλωσή του, ο Αλέξης Τσίπρας «έσωσε το παιχνίδι» έστω και στο τελευταίο δευτερόλεπτο.
Στηρίζοντας τη σημερινή δήλωση-πρόταση του πρύτανη του Πανεπιστημίου της Αθήνας που ζητούσε εγγυήσεις για την ασφαλή μεταφορά των μεταναστών σε άλλο δημόσιο χώρο. Αλλά, κυρίως, διότι κατανόησε ότι η ΗΛΙΘΙΑ πρωτοβουλία του «Φόρουμ» και των γκρουπούσκουλων έγινε αφορμή για μια ακόμη λυσσασμένη επίθεση κατά των μεταναστών και της Αριστεράς αλλά και την αλλαγή ατζέντας από την κυβέρνηση.

Η πλήρης δήλωση του Τσίπρα είναι η εξής:

«Η απεργία πείνας των μεταναστών μέσα στη Νομική Σχολή της Αθήνας, έχει δώσει αφορμή σε ακραίους κύκλους να ξεδιπλώσουν μια επίθεση συκοφαντίας απέναντι σε όσους συμπαραστέκονται στα αιτήματά τους. Έδωσε την ευκαιρία στην κυβέρνηση να αλλάξει καθώς την συμφέρει την πολιτική ατζέντα. Έδωσε μάλιστα την ευκαιρία σε ορισμένους να βάλουν για μια ακόμη φορά στο στόχαστρο ακόμη και το ακαδημαϊκό άσυλο.

Όσοι όμως σπεύδουν να κερδοσκοπήσουν πολιτικά σε ένα γενικευμένο κοινωνικό πρόβλημα, πολύ γρήγορα θα βρεθούν εκτεθειμένοι. Η δε προσπάθεια στοχοποίησης πολιτικών χώρων γελοιοποιεί αυτούς που την επιχειρούν.

To μεταναστευτικό είναι κοινωνικό πρόβλημα, δεν μπορεί να γίνεται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης, δεν είναι πρόβλημα του πανεπιστημίου. Ο αγώνας των μεταναστών για την αξιοπρέπεια και τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα μας αφορά όλους. Δεν υπάρχουν παρείσακτες ζωές. Φωνές ρατσιστικές, φωνές μίσους, φωνές φασιστικές είμαστε βέβαιοι ότι θα απομονωθούν γιατί ο ελληνικός λαός έχει ιστορική μνήμη και κυρίως γιατί γνωρίζει ότι δεν φταίνε οι μετανάστες για την κρίση που σήμερα βιώνουμε, για τη φτώχεια και την ανεργία.

Φταίει η κυβέρνηση και οι πολιτικές που ακολουθεί. Φταίει το μνημόνιο της χρεοκοπίας που ψήφισαν από κοινού κυβέρνηση και ακροδεξιά.

Ευτυχώς βέβαια, απέναντι στην έκρηξη της υποκρισίας και της μισαλλοδοξίας υπήρξαν και υπάρχουν ψύχραιμες και σοβαρές τοποθετήσεις. Η δήλωση του Μανώλη Γλέζου, η τοποθέτηση των Οικολόγων Πρασίνων, η στάση του Πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η σημερινή πρόταση της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών για αποστοχοποίηση του πανεπιστημίου και του πανεπιστημιακού ασύλου, είναι απολύτως λογική και την υποστηρίζουμε. Η κυβέρνηση δεν δικαιούται να κωφεύει χάριν μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.

Καλούμε επίσης, το Δήμαρχο Αθηναίων, που, και ως Συνήγορος του Πολίτη, είχε επιδείξει ανάλογη ευαισθησία, να συνδράμει σε αυτή την κατεύθυνση. Καθώς επίσης καλούμε και το συνδικαλιστικό κίνημα να συνδράμει σε αυτή την κατεύθυνση. Υπάρχουν λύσεις τις οποίες πρέπει όλοι με ευθύνη να επιδιώξουμε.

Για παράδειγμα, προτείνουμε, εφ’ όσον και η επιτροπή των αγωνιζόμενων μεταναστών το επιθυμεί, να μεταφερθούν ασφαλώς σε ένα δημοτικό γυμναστήριο προκειμένου να συνεχίσουν το δίκαιο αγώνα τους, να αποκτήσουν χαρτιά, ιδίως όσοι το δικαιούνται, ζούνε για πολλά χρόνια σ’ αυτή τη χώρα, εργάζονται και έχουν δικαιώματα.

Η υποκρισία πρέπει να σταματήσει. Η στοχοποίηση των δικαιωμάτων πρέπει να σταματήσει. Η στοχοποίηση του πανεπιστημιακού ασύλου από ακραίους κύκλους πρέπει να σταματήσει. Και κυρίως η κυβέρνηση να σταματήσει να νομίζει ότι μπορεί να στρέψει αλλού την προσοχή των πολιτών πέρα από τις μεγάλες ευθύνες που έχει για την κρίση, πέρα από τις μεγάλες ευθύνες που έχει για το κουκούλωμα των σκανδάλων.

Δημοσιογράφος: Εσείς συμφωνείτε με αυτό που έγινε στη Νομική;

Αλέξης Τσίπρας: Εμείς υπερασπιζόμαστε τα δίκαια αιτήματα των μεταναστών, να αποκτήσουν -ιδίως αυτών που έχουν πάρα πολλά χρόνια παραμονής στη χώρα μας- χαρτιά. Είμαστε αλληλέγγυοι σε αυτόν το δίκαιο αγώνα. Από εκεί και πέρα νομίζω ότι σε σχέση με τη στοχοποίηση του πανεπιστημίου και του πανεπιστημιακού ασύλου είμαστε απόλυτα σαφείς. Και επιπλέον δε, πρέπει να προσθέσω ότι η υποκρισία έχει και τα όριά της. Κάποιες πολιτικές δυνάμεις επιχειρούν να κερδοσκοπήσουν πολιτικά στον πόνο, στην απελπισία, στην απόγνωση των συνανθρώπων μας. Θα μας βρουν απέναντί τους.

Υ.Γ.1 Μερικοί βιάζονται ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ να στηρίξουν πράξεις που θα έπρεπε να έχουν καταδικάσει ΟΡΘΑ-ΚΟΦΤΑ από την αρχή. Δεν τους διαψεύδει μόνο η πραγματικότητα αλλά και οι ίδιοι οι σύντροφοί τους.


Υ.Γ.2 Το κακό είναι ότι οι έξαλλοι ακτιβο-αριστεροί του καναπέ οδηγούν με την επιπολαιότητά τους την αριστερά σε ΜΕΓΑΛΕΣ περιπέτειες.


Υ.Γ.3 Λίγο πιο γρήγορα ανακλαστικά, Αλέξη, δεν θα έβλαπταν! Το «έστω και αργά» δεν αρκεί πάντοτε. 

Η Δυσκοίλια Αριστερά του Αλκη Ρήγου και οι Μετανάστες

Εξακολουθώ να υποστηρίζω την άποψη, και δεν θα πάψω να το κάνω, ότι δεν μπορεί κάποιος να είναι μερικώς συγχυσμένος, μερικώς ανόητος, μερικώς προοδευτικός, μερικώς διαυγής, μερικώς φαιδρός, μερικώς αρτηριοσκληρωτικός…
Επίσης, εξακολουθώ να πιστεύω ότι η παρανόηση ενός κειμένου, και μάλιστα από έναν καθηγητή ο οποίος οφείλει να διαλύει τις παρανοήσεις, δεν είναι διόλου συμπτωματική και μεμονωμένη. Οταν παρανοείς ένα κείμενο, που, διάβολε, είναι εκεί, μπροστά σου και μπορείς να το διαβάσεις και να το ξαναδιαβάσεις και να το ξαναδιαβάσεις, τότε τι κάνεις με την πραγματικότητα που είναι εκεί έξω;
Η περίπτωση του Αλκη Ρήγου δεν μπορεί λοιπόν να είναι άσχετη με την κατάσταση της Αριστεράς, της κατάστασης στα ελληνικά Πανεπιστήμια αλλά και το επίπεδο μέρους της ελληνικής διανόησης. Της Δημοκρατίας, στο τέλος-τέλος…
Διότι, για φαντάσου τι θα είχα να πάθουμε αν κάτι τέτοιοι τύποι αποκτούσαν, πέρα από την ακαδημαϊκή και την εκτελεστική εξουσία!
Τρόμος!
Οπως τρόμο προκαλεί και αυτό που συμβαίνει στη Νομική σχολή της Αθήνας όπου οι συγγενείς του Ρήγου αποφάσισαν να στήσουν ακτιβιστικό χάπενινγκ σε βάρος 230 μεταναστών.
Προφανώς το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με «την κατάληψη ενός δημόσιου χώρου» ούτε με τον τρόπο διαμαρτυρίας που κάνει την Τρέμη και τον Καψή να βαράνε τηλε-υστερίες…
Το πρόβλημα έχει να κάνει με αυτήν ακριβώς την παρανόηση της πραγματικότητας! Μιας πραγματικότητα ήδη προβληματική, καθότι εξαιρετικά πολύπλοκη και που, επειδή αδυνατώ να την εξηγήσω και αναλύσω αποφασίζω να την κάνω ακόμη πιο προβληματική και πολύπλοκη!
Η πραγματικότητα του (κάθε) Αλκη Ρήγου είναι ασπρόμαυρη…
Πράγμα που λίγο απέχει από την κατάμαυρη πραγματικότητα του Μιχαλολιάκου.
Είναι μια πραγματικότητα μανιχαϊστική.
Καλός ο ένας, κακός ο άλλος. Κι όσοι βλέπουν τα πράγματα «έγχρωμα» είναι «λίγοι», είναι «ανόητοι», είναι «γραφικοί»…
Σε αυτήν την πραγματικότητα «ο Μετανάστης είναι εξ ορισμού καλός (δηλαδή, δεν είναι άνθρωπος!) κι αφού είναι καλός, εμείς οι εξ ορισμού σωστοί μπορούμε άνετα να τον διατηρούμε ως pet στις ιδεοληπτικές μας ονειρώξεις κι επειδή επίσης έχουμε βαρεθεί την επαναστατική γυμναστική μπορούμε να τον βάλουμε να την κάνει αυτός για εμάς». Κι ας τον εκθέτουμε έτσι στο στόμα του Λύκου. Ας τον ρίχνουμε ανυπεράσπιστο απέναντι στα λιοντάρια της τηλεόρασης, απέναντι στους φόβους του μικροαστού, απέναντι στη βία της αστυνομίας…
Χωρίς στρατηγική, χωρίς διέξοδο… Τους παίρνουμε, τους οδηγούμε στη Νομική, τους αφήνουμε μέσα και μετά βγαίνουμε εμείς στα κανάλια και διαμαρτυρόμαστε!
Ούτε μια έξοδο κινδύνου δεν τους εξασφαλίζουμε, σε περίπτωση που μπουκάρουν μέσα και τους βγάλουν με τις αλυσίδες… Μπας και τους στείλουν πίσω στα σφαγεία των χωρών τους… Μπας και…

Ο Αλαβάνος (και όλος ο θίασος της κουλής αριστεράς) στον Πρετεντέρη, ο μετανάστης στον ντάκο!
Βολικό!
Τρομακτικό!
Λογικό όμως (δυστυχώς!) αν ο σκεφτείς ότι ο Αλκης Ρήγος παράγει «ιδεολογία» μη μπορώντας να διαβάσει καν ένα κείμενο!

Και πολύ ασχοληθήκαμε!
Μας στοιχειώσατε τα όνειρα… Μας καθηλώσατε στην ανοησία σας… Μας πνίξατε…
Το καταλάβατε;
Δεν μας αδειάζετε τη γωνιά τώρα να ασχοληθούμε και με τίποτα σοβαρό, κύριε Ρήγο;
Π.χ. με τους μετανάστες και τα τεράστια προβλήματά τους;

Η Δυσκοίλια Αριστερά του Αλκη Ρήγου και οι Μετανάστες

Εξακολουθώ να υποστηρίζω την άποψη, και δεν θα πάψω να το κάνω, ότι δεν μπορεί κάποιος να είναι μερικώς συγχυσμένος, μερικώς ανόητος, μερικώς προοδευτικός, μερικώς διαυγής, μερικώς φαιδρός, μερικώς αρτηριοσκληρωτικός…
Επίσης, εξακολουθώ να πιστεύω ότι η παρανόηση ενός κειμένου, και μάλιστα από έναν καθηγητή ο οποίος οφείλει να διαλύει τις παρανοήσεις, δεν είναι διόλου συμπτωματική και μεμονωμένη. Οταν παρανοείς ένα κείμενο, που, διάβολε, είναι εκεί, μπροστά σου και μπορείς να το διαβάσεις και να το ξαναδιαβάσεις και να το ξαναδιαβάσεις, τότε τι κάνεις με την πραγματικότητα που είναι εκεί έξω;
Η περίπτωση του Αλκη Ρήγου δεν μπορεί λοιπόν να είναι άσχετη με την κατάσταση της Αριστεράς, της κατάστασης στα ελληνικά Πανεπιστήμια αλλά και το επίπεδο μέρους της ελληνικής διανόησης. Της Δημοκρατίας, στο τέλος-τέλος…
Διότι, για φαντάσου τι θα είχα να πάθουμε αν κάτι τέτοιοι τύποι αποκτούσαν, πέρα από την ακαδημαϊκή και την εκτελεστική εξουσία!
Τρόμος!
Οπως τρόμο προκαλεί και αυτό που συμβαίνει στη Νομική σχολή της Αθήνας όπου οι συγγενείς του Ρήγου αποφάσισαν να στήσουν ακτιβιστικό χάπενινγκ σε βάρος 230 μεταναστών.
Προφανώς το πρόβλημα δεν έχει να κάνει με «την κατάληψη ενός δημόσιου χώρου» ούτε με τον τρόπο διαμαρτυρίας που κάνει την Τρέμη και τον Καψή να βαράνε τηλε-υστερίες…
Το πρόβλημα έχει να κάνει με αυτήν ακριβώς την παρανόηση της πραγματικότητας! Μιας πραγματικότητα ήδη προβληματική, καθότι εξαιρετικά πολύπλοκη και που, επειδή αδυνατώ να την εξηγήσω και αναλύσω αποφασίζω να την κάνω ακόμη πιο προβληματική και πολύπλοκη!
Η πραγματικότητα του (κάθε) Αλκη Ρήγου είναι ασπρόμαυρη…
Πράγμα που λίγο απέχει από την κατάμαυρη πραγματικότητα του Μιχαλολιάκου.
Είναι μια πραγματικότητα μανιχαϊστική.
Καλός ο ένας, κακός ο άλλος. Κι όσοι βλέπουν τα πράγματα «έγχρωμα» είναι «λίγοι», είναι «ανόητοι», είναι «γραφικοί»…
Σε αυτήν την πραγματικότητα «ο Μετανάστης είναι εξ ορισμού καλός (δηλαδή, δεν είναι άνθρωπος!) κι αφού είναι καλός, εμείς οι εξ ορισμού σωστοί μπορούμε άνετα να τον διατηρούμε ως pet στις ιδεοληπτικές μας ονειρώξεις κι επειδή επίσης έχουμε βαρεθεί την επαναστατική γυμναστική μπορούμε να τον βάλουμε να την κάνει αυτός για εμάς». Κι ας τον εκθέτουμε έτσι στο στόμα του Λύκου. Ας τον ρίχνουμε ανυπεράσπιστο απέναντι στα λιοντάρια της τηλεόρασης, απέναντι στους φόβους του μικροαστού, απέναντι στη βία της αστυνομίας…
Χωρίς στρατηγική, χωρίς διέξοδο… Τους παίρνουμε, τους οδηγούμε στη Νομική, τους αφήνουμε μέσα και μετά βγαίνουμε εμείς στα κανάλια και διαμαρτυρόμαστε!
Ούτε μια έξοδο κινδύνου δεν τους εξασφαλίζουμε, σε περίπτωση που μπουκάρουν μέσα και τους βγάλουν με τις αλυσίδες… Μπας και τους στείλουν πίσω στα σφαγεία των χωρών τους… Μπας και…

Ο Αλαβάνος (και όλος ο θίασος της κουλής αριστεράς) στον Πρετεντέρη, ο μετανάστης στον ντάκο!
Βολικό!
Τρομακτικό!
Λογικό όμως (δυστυχώς!) αν ο σκεφτείς ότι ο Αλκης Ρήγος παράγει «ιδεολογία» μη μπορώντας να διαβάσει καν ένα κείμενο!

Και πολύ ασχοληθήκαμε!
Μας στοιχειώσατε τα όνειρα… Μας καθηλώσατε στην ανοησία σας… Μας πνίξατε…
Το καταλάβατε;
Δεν μας αδειάζετε τη γωνιά τώρα να ασχοληθούμε και με τίποτα σοβαρό, κύριε Ρήγο;
Π.χ. με τους μετανάστες και τα τεράστια προβλήματά τους;