Ψέματα, απειλές, εκβιασμοί, «τα δικά μας, δικά μας και δικά σας, δικά μας». Εκδότες, εκδοτίσκοι και κουτοπόνηροι μανατζερίσκοι σε πανικό. Χωρίς να δίνουν λόγο για τα μαύρα χάλια των υπο-προϊόντων τους χτυπούν μια στο καρφί και μια στο πέταλο. Άλλοτε αυθαιρετώντας και άλλοτε γλείφοντας και ικετεύοντας με συναισθηματικές εξυπναδούλες.
Δύο τα πρόσφατα κρούσματα: αυτό και αυτό! Αστείοι άνθρωποι. Ασόβαροι! Κι όμως, κάνουν ό,τι γουστάρουν γιατί πατούν πάνω μας. Πατούν πάνω σε όσους φοβούνται και λόγω φόβου τους ανέχονται…
Η πρόταση ξανά στο τραπέζι: Ευθανασία!
Χωρίς φόβο!
Να επιζήσουν όσα ΜΜΕ μπορούν, τολμούν και θέλουν να παραμείνουν δημοσιογραφικά.
Οταν ξεκαθαρίσει το τοπίο θα έλθουν και τα καινούργια!
Ενα «κλικ» χρειάζεται. Και τόλμη για καινούργια πράγματα!
Υ.Γ.: Αλήθεια, αυτή η «ελεύθερη -τάχα-αγορά» θα τιμωρήσει ποτέ όλους αυτούς τους εκδοτο-μανατζερο-καπετάνιους της συμφοράς που έχουν ρίξει τα μαγαζιά τους στις ξέρες και στα βράχια; Ή θα συνεχίσουν την καριέρα τους;
ΑΝεμος 