Από την πρώτη σχεδόν στιγμή της προαναγγελίας του δημοψηφίσματος από τον Γ.Παπανδρέου εξέφρασα τις απόψεις μου γι αυτό στα Κοινωνικά Δίκτυα. Απόψεις που ελάχιστα παραλλάσσονται υπό το φως των εξελίξεων που ακολούθησαν.
Εγραφα, στο στενό περιθώριο που μου άφηναν οι 140 χαρακτήρες του Twitter:
-
“Κι επειδή έχουμε άλλο ένα όργιο γκεμπελισμου απο το ΠΑΣΟΚ: κανεις δεν είπε ότι είναι αντίθετος με τα δημοψηφίσματα! Πλην Μητσοτάκη !
Ο Γ. Παπανδρέου μπορεί να μην τόλμησε, τότε που μπορούσε να έχει αποτέλεσμα θετικό για τον τόπο, να τραβήξει περίστροφο και να μην μπούμε σε εθνική και κοινωνική περιπέτεια. Σήμερα όμως έκανε μια εξόχως πολιτική κίνηση…
Στραβή, κουτσή, εκβιαστική, αυτοκτονική, όπως θέλουμε την λέμε… Πολιτική όμως!
Και μία πολιτική κίνηση απαντιέται ΜΟΝΑΧΑ πολιτικά! Με κανέναν άλλο τρόπο που μάλιστα θα μπορούσε να θεωρηθεί και υπεκφυγή.
Και μία τέτοια απάντηση από το λαό θα μπορούσε να είναι αυτή:
ΝΑΙ στο δημοψήφισμα!
ΟΧΙ στη συμφωνία της 30ετούς υποτέλειας