Σήμερα θα τις παραθέσω επιγραμματικά κι ελπίζω αύριο, μεθαύριο πιο αναλυτικά:
1. Αμεση εθνικοποίηση – κοινωνικοποίηση των τραπεζών
2. Εφαρμογή ενός ολοκληρωμένου σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης με τρεις παράλληλους στόχους: Ανάπτυξη – Απασχόληση – Αναδιανομή
3. Αμεση υπαγωγή στο δημόσιο έλεγχο όλων των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας και στρατηγικής σημασίας και παράλληλη ενίσχυση της παραγωγής από συνεταιρισμούς ιδιωτών και ομάδων με κριτήρια:
Α. Την ανάταξη δραστηριοτήτων που είχαν διαλυθεί ή απορρυθμιστεί (αγροτική παραγωγή, τουρισμός, βιοτεχνίες)
Β. Την αξιοποίηση και παραγωγή καινοτομιών
Γ. Την έμφαση στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα
Δ. Την δραστηριοποίηση στα 3 προνομιούχα «Π» της χώρας: Πολιτισμός – Παιδεία – Περιβάλλον
4. Ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση που δεν θα είναι οριζόντια (δηλαδή άδικη) αλλά θα κατανέμει τα βάρη με βάση τα πραγματικά εισοδήματα και την περιουσία, θα ευνοεί την παραγωγικότητα και θα «τιμωρεί» τον παρασιτισμό, τη φοροδιαφυγή, τη φοροκλοπή.
5. Εφαρμογή ολοκληρωμένου σχεδίου για τη διαχείριση των κρατικών δαπανών με αναπτυξιακά-κοινωνικά κριτήρια.
6. Αμεση θέσπιση και εφαρμογή αντι-μονοπωλιακής νομοθεσίας και αποτροπής συγκέντρωσης των μέσων παραγωγής σε λίγα χέρια.
7. Ενίσχυση αγοραστικής δύναμης μισθών – συντάξεων
8. Ανάκτηση των μοχλών οικονομικής και νομισματικής πολιτικής
9. Ανάκτηση όλων των δικαιωμάτων του λαού να αποφασίζει για το μέλλον του.
10. Εθνική-πατριωτική στρατηγική διακρατικών συμμαχιών με όρους αμοιβαίου οφέλους και ισοτιμίας και έμφαση στη Μεσογειακή λεκάνη και τα Βαλκάνια.
11. Πρωτοβουλίες σε διεθνές επίπεδο για τη διαγραφή κρατικών και ιδιωτικών χρεών πλασματικού κεφαλαίου (τραπεζικής τοκογλυφίας)