>live.deb8.gr
>Υπερώριμο περιβάλλον για συζήτηση περί ελεύθερου λογισμικού
>Open Coffee Athens XXIII – Open Thread
>Δεν απέχω …μετέχω!!!
>Ευρω-Εκλογές 2009: Cryptohippie = Δούρειος Ίππος

Bandwagon effect, also known as «cromo effect» and closely related to opportunism, is the observation that people often do and believe things because many other people do and believe the same things. The effect is often pejoratively called herding instinct, particularly when applied to adolescents.^{[citation needed]} People tend to follow the crowd without examining the merits of a particular thing. The bandwagon effect is the reason for the bandwagon fallacy‘s success.

The bandwagon effect is well-documented in behavioral psychology and has many applications. The general rule is that conduct or beliefs spread among people, as fads and trends clearly do, with «the probability of any individual adopting it increasing with the proportion who have already done so».^[1] As more people come to believe in something, others also «hop on the bandwagon» regardless of the underlying evidence. The tendency to follow the actions or beliefs of others can occur because individuals directly prefer to conform, or because individuals derive information from others. Both explanations have been used for evidence of conformity in psychological experiments. For example, social pressure has been used to explain Asch’s conformity experiments^[2], and information has been used to explain Sherif’s autokinetic experiment.^[3]

When individuals make rational choices based on the information they receive from others, economists have proposed that information cascades can quickly form in which people decide to ignore their personal information signals and follow the behavior of others.^[4] Cascades explain why behavior is fragile–people understand that they are based on very limited information. As a result, fads form easily but are also easily dislodged. Such informational effects have been used to explain political bandwagons.^[5]

***Backlash

A «backlash» is a popular negative reaction to something which has gained popularity, prominence, or influence. Although sometimes, a backlash represents a categorical rejection of the idea, aesthetic, product, or fad in question, it is usually a reflection of a collective resentment of that thing’s ubiquity in culture and media, rather than a denial of its existence. The term is commonly applied to racial discrimination and religious discrimination against minority groups, as well, such as in response to certain events or circumstances (e.g. the terrorist attacks of September 11, 2001).

***Underdog

An underdog is a person or group in a competition, frequently in electoral politics, sports and creative works, who is popularly expected to lose. The party, team or individual expected to win is called the favourite or top dog. In the rare case where an underdog wins, the outcome is an upset. These terms are commonly used in sports betting.^{[original research?]}

In a broader sense, «underdog» is used in reference to a social or ethnic group which experiences discrimination, persecution and/or economic disability, and which could therefore gain the sympathy of public opinion, either nationally or worldwide. Such sympathy has often proved of crucial importance in the struggles of national liberation, civil rights and social justice movements, and such movements sometimes significantly modify their tactics and strategy in order to gain «underdog sympathy».

The definition of a particular group as an «underdog» or (conversely) a «top dog» may change considerably over time and through circumstances. During the Boer War, the Afrikaners were widely perceived as the underdogs, a small group of people bravely defying the might of the British Empire

-ΠΟΣΗ γαϊδουριά υπάρχει σε ΑΥΤΗ την πόλη;
-ΠΟΣΟΣ αριβισμός;
-ΠΟΣΗ ανοησία;

3 Ιουνίου, 2009 by ANemos

Ανεμομαζώματα 3/6/09

***Bandwagon effect

Bandwagon effect, also known as «cromo effect» and closely related to opportunism, is the observation that people often do and believe things because many other people do and believe the same things. The effect is often pejoratively called herding instinct, particularly when applied to adolescents.^{[citation needed]} People tend to follow the crowd without examining the merits of a particular thing. The bandwagon effect is the reason for the bandwagon fallacy‘s success.

The bandwagon effect is well-documented in behavioral psychology and has many applications. The general rule is that conduct or beliefs spread among people, as fads and trends clearly do, with «the probability of any individual adopting it increasing with the proportion who have already done so».^[1] As more people come to believe in something, others also «hop on the bandwagon» regardless of the underlying evidence. The tendency to follow the actions or beliefs of others can occur because individuals directly prefer to conform, or because individuals derive information from others. Both explanations have been used for evidence of conformity in psychological experiments. For example, social pressure has been used to explain Asch’s conformity experiments^[2], and information has been used to explain Sherif’s autokinetic experiment.^[3]

When individuals make rational choices based on the information they receive from others, economists have proposed that information cascades can quickly form in which people decide to ignore their personal information signals and follow the behavior of others.^[4] Cascades explain why behavior is fragile–people understand that they are based on very limited information. As a result, fads form easily but are also easily dislodged. Such informational effects have been used to explain political bandwagons.^[5]

***Backlash

A «backlash» is a popular negative reaction to something which has gained popularity, prominence, or influence. Although sometimes, a backlash represents a categorical rejection of the idea, aesthetic, product, or fad in question, it is usually a reflection of a collective resentment of that thing’s ubiquity in culture and media, rather than a denial of its existence. The term is commonly applied to racial discrimination and religious discrimination against minority groups, as well, such as in response to certain events or circumstances (e.g. the terrorist attacks of September 11, 2001).

***Underdog

An underdog is a person or group in a competition, frequently in electoral politics, sports and creative works, who is popularly expected to lose. The party, team or individual expected to win is called the favourite or top dog. In the rare case where an underdog wins, the outcome is an upset. These terms are commonly used in sports betting.^{[original research?]}

In a broader sense, «underdog» is used in reference to a social or ethnic group which experiences discrimination, persecution and/or economic disability, and which could therefore gain the sympathy of public opinion, either nationally or worldwide. Such sympathy has often proved of crucial importance in the struggles of national liberation, civil rights and social justice movements, and such movements sometimes significantly modify their tactics and strategy in order to gain «underdog sympathy».

The definition of a particular group as an «underdog» or (conversely) a «top dog» may change considerably over time and through circumstances. During the Boer War, the Afrikaners were widely perceived as the underdogs, a small group of people bravely defying the might of the British Empire

-ΠΟΣΗ γαϊδουριά υπάρχει σε ΑΥΤΗ την πόλη;
-ΠΟΣΟΣ αριβισμός;
-ΠΟΣΗ ανοησία;

2 Ιουνίου, 20094 Οκτωβρίου, 2010 by ANemos

Ημέρες Περιοδικών αυτές…

Φορτώθηκα στο ΚΤΕΛ για Θεσσαλονίκη πάλι. Το κάνω δέκα-είκοσι φορές το χρόνο αυτό. Κυρίως τις μέρες που κλείνουμε «τεύχος» στα περιοδικά που έχω δουλέψει. Κερδίζω χρόνο έτσι, ηρεμώ, κρατάω σημειώσεις, βάζω σε μια σειρά όλα αυτά που έχω να κάνω, χαζεύω, κρυφακούω συζητήσεις, βλέπω την ύπαιθρο και την πόλη να έρχεται.

Τελευταία μέρα και ετοιμάστηκα για εκδρομή στον ανέμελο κόσμο των περιοδικών. Πλάκα κάνω! Μόνο ανεμελιά δεν έχει αυτή η δουλειά. Τρέλα είναι. Και ανόθευτη αδρεναλίνη σε ποσότητες που θα μπορούσαν να σκοτώσουν ιπποπόταμο. Εχω προσέξει ότι αυτές τις μέρες, του «κλεισίματος», φουσκώνουν οι φλέβες μου. Όπως και ότι είναι οι μόνες μέρες που ψάχνω απεγνωσμένα να φάω γλυκό. Στα εβδομαδιαία η πίεση είναι συνεχής. Ή τη συνηθίζεις ή σε διαλύει. Στα μηνιαία είναι όση πρέπει και αντέχεις. Στις πιο αραιές εκδόσεις παθαίνεις στερητικά. Εχω περάσει όλες αυτές τις φάσεις με αξιοσημείωτη αντοχή (λέω εκ των υστέρων τώρα).

Στη διάρκεια της διαδρομής μέσα από χωριά και λιβάδια, σκέφτομαι πως έχω περάσει πάνω από τη μισή μου ζωή μέσα σε εφημερίδες και περιοδικά. Τη μισή της μισής σε εφημερίδες και το άλλο τέταρτο σε περιοδικά. Κι αφού σκέφτομαι αυτό, μετά σκέφτομαι όλα αυτά που λέγονται και γράφονται τελευταία και ότι είναι πολύ πιθανό ανήκω στην τελευταία γενιά που πέρασε από την έντυπη δημοσιογραφία. Θα είμαι δηλαδή όπως οι τελευταίοι τσαγκάρηδες, οι τελευταίο γαλατάδες, παγοπώλες, εισπράκτορες αστικού λεωφορείου. Πράγμα θλιβερό και ρομαντικό μαζί. Αλλά όλα τα ρομαντικά πράγμα είναι θλιβερά, δεν είναι; Θέλω να πω ότι και το να προσφέρεις ένα μπουκέτο τριαντάφυλλα κρύβει μια θλίψη ή εν πάση περιπτώσει, τη γοητεία της θλίψης. Ή κάτι τέτοιο που μόνο ο Τενεσί Ουίλιαμς έπιασε σωστά.

Τυχαίνει αυτή την εποχή να δουλεύω στο διπλανό κτίριο από εκείνο που δούλευε ο παππούς μου πριν πενήντα χρόνια ως αρχισυντάκτες και οι δύο, εκείνος σε εφημερίδα, εγώ σε περιοδικό. Μερικές φορές έχω την περίεργη αίσθηση πως από τα δικά μας παράθυρα θα τον δω να στέκει στο δικό του και κοιτάζει απέναντι, από εκεί που υποθέτω πως θα ήταν το γραφείο του. «Παππού, γειάααα! Πως πάει; Εδώ τα γνωστά, πάλι θα φάει ο Παπανδρέου τον Καραμανλή!». Μια τέτοια αηδία θα του πω για να σπάσει ο πάγος με το φάντασμά του. Μετά με συνεφέρνει μια γουλιά καφές φίλτρου και επιστρέφω στις εκτυπώσεις…
Η μέρα σήμερα κύλησε μια χαρά, χωρίς τους νόμους το Μέρφι, πράγμα μάλλον σπάνιο. Αυτά είναι τα καλά 3μηνιαίων περιοδικών. Εχεις χρόνο. Μπορείς να τα «χτενίσεις» λέξη-λέξη. Οι ώρες πέρασαν…
Εχω την τύχη τα τελευταία 6 χρόνια να είμαι διαρκώς μέσα στο χώρο των περιοδικών. Δεν ήταν όλα ευτυχισμένα χρόνια, ούτε όλες οι προσπάθειες ευτυχείς. Ηταν όμως και είναι οι άνθρωποι. Γιατί αυτό είναι κυρίως τα περιοδικά. Ομάδες ανθρώπων. Συλλογικότητες με διάρκεια που ξεπερνά το ίδιο το τόσο εφήμερο αποτέλεσμα.

Παραδίδω εκτυπώσεις. Οι σελίδες έχουν κλείσει. Μαζεύω στυλό, μολύβια, τσιγάρα, αναπτήρες, κινητά, καραμέλες, υπολογιστή και χαιρετώ την ομάδα του ARREN. Θα ξαναβρεθούμε πια τον Αύγουστο. Ρίχνω μια ματιά στο απέναντι παράθυρο, ο παππούς μου μάλλον θα κλείνει το πρωτοσέλιδα για την κόντρα Εθνικού Συναγερμού και Ενωσης Κέντρου. Είναι 1η Ιουνίου και βραδιάζει… Βγαίνω στην Τσιμισκή…

Στην Κούσκουρα βρίσκω την τελευταία Parallaxi. Μπαίνω στο ταξί για ΜΑΡΜΑΡΙΔΗ. Μέχρι να φτάσω Χαλκιδική την έχω διαβάσει σχεδόν ολόκληρη.

Αυτά τα δύο περιοδικά που έχω την χαρά να συνεργάζομαι μαζί τους είναι τα περιοδικά, το καθένα στο είδος του, με μακράν τις καλύτερες ομάδες της Θεσσαλονίκης, ίσως και όλης της Ελλάδας.

Αγόρια και κορίτσια με απίστευτο «χέρι», δημοσιογράφοι που ψάχνουν και ψάχνονται. Με τους περισσότερους έχουμε δουλέψει μαζί, έχουμε γνωριστεί, άλλους τους ξέρω μόνο από τα κείμενά τους.

Χαίρομαι πολύ που είμαι μια σελίδα ανάμεσά τους εδώ και 20 σχεδόν μήνες στο ένα, δέκα μήνες στο άλλο!

(Αφιερωμένο αυτό το ταξιδάκι της 1ης Ιουνίου 2009 στον Γιώργο πρώτα από ΟΛΟΥΣ και βέβαια στη Νανώ και τη Ντέμη, τους τρεις ανθρώπους που με στήριξαν ουσιαστικά και κυρίως ηθικά σε «πέτρινες» εποχές χωρίς να μου χρωστούν. Τους χρωστώ πολλά χάρτινα όνειρα… Και αν μας τελειώσει το χαρτί, ψηφιακά!!!)

(Η Parallaxi κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες παντού. Το ARREN θα βγει στις 14 του μήνα!)

2 Ιουνίου, 2009 by ANemos

Ημέρες Περιοδικών αυτές…

Χαίρομαι πολύ που είμαι μια σελίδα ανάμεσά τους εδώ και 20 σχεδόν μήνες στο ένα, δέκα μήνες στο άλλο!

(Η Parallaxi κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες παντού. Το ARREN θα βγει στις 14 του μήνα!)

2 Ιουνίου, 20098 Αυγούστου, 2012 by ANemos

Ημέρες Περιοδικών αυτές…

Χαίρομαι πολύ που είμαι μια σελίδα ανάμεσά τους εδώ και 20 σχεδόν μήνες στο ένα, δέκα μήνες στο άλλο!

(Η Parallaxi κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες παντού. Το ARREN θα βγει στις 14 του μήνα!)

2 Ιουνίου, 2009 by ANemos

Ημέρες Περιοδικών αυτές…

Χαίρομαι πολύ που είμαι μια σελίδα ανάμεσά τους εδώ και 20 σχεδόν μήνες στο ένα, δέκα μήνες στο άλλο!

(Η Parallaxi κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες παντού. Το ARREN θα βγει στις 14 του μήνα!)

31 Μαΐου, 2009 by ANemos

Ανεμομαζώματα 31/5/09

>Μέχρι και οι Ιρανοί υποψήφιοι απαντούν στους blogger κι εμείς κάνουμε ακόμη Debate με την Τρέμη (η οποία «φτύνει» τα blogs)! http://tinyurl.com/lqw6n8

>Chatting with Kevin McAdams

>«Εφτασα στα άκρα και το απόλαυσα»

>«Παραμυθιασμένοι ήταν κι οι άνθρωποι…»

>deb8 – Πολιτες Επικεφαλής

>Ανατομία του νεοφιλελευθερισμού