Ανακοίνωση των μεταναστών απεργών πείνας προς την κοινωνία, 4/3/11

Ανακοίνωση-απάντηση στην πρόταση της κυβέρνησης μετά από τη συνάντηση με τους υπουργούς:

1. Εμείς οι απεργοί πείνας από τους χώρους απεργίας μας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και τα νοσοκομεία απορρίπτουμε ομόφωνα την πρόταση της κυβέρνησης για “καθεστώς ανοχής”, γιατί δεν ανταποκρίνεται στο αίτημα μας για νομιμοποίηση με ελευθερία μετακίνησης, για ανανέωση με βάση την εργασία και για όλα τα υπόλοιπα δικαιώματα που έχουν οι νόμιμοι μετανάστες στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
2. Απορρίπτουμε το αίτημα του υπουργού Υγείας για μεταφορά όλων μας στα νοσοκομεία λόγω επιδείνωσης των καιρικών συνθηκών. Όπως κάνουμε εδώ και 39 ημέρες, με κρύο και πλημμύρες, συνεχίζουμε την απεργία πείνας στο κτίριο Υπατία και βέβαια υπό τις οδηγείες των γιατρών  μας θα συνεχίσουν να μεταφέρονται στα νοσοκομεία όσοι το χρειάζονται.
3. Τονίζουμε για μια ακόμη φορά ότι η απεργία πείνας είναι δικός μας αγώνας, εμείς παίρνουμε τις αποφάσεις για όλα τα θέματα και απαιτούμε να σταματήσουν τα ψέματα και οι συκοφαντίες.

 4/3/2011
Οι 300 Απεργοί Πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη
————————————————————————————————————————————————————–
Καταγγελία του Χασάν Καμπζουά για άρθρο στα “Νέα”

Αθήνα, 4 Μαρτίου 2011
Στο σημερινό φύλλο των “Νέων” εμφανίζεται η φωτογραφία μου σε δημοσίευμα που φέρει τίτλο «Το θρίλερ ‘Υπατία’ – ‘Θέλω να κάνω µια βόλτα, αλλά µας έχουν πει να µη βγαίνουµε’» (http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=4620917 )
Ό,τι είπε ο δημοσιογράφος Γιάννης Παπαδόπουλος, συντάκτης του άρθρου, είναι ένα ψέμα και κάτι απαράδεκτο για έναν απεργό πείνας. Για ποιό λόγο ένας απεργός πείνας να βγει έξω και να κάνει βόλτα, αν δεν είναι να πάει στο νοσοκομείο;
Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης δεν μας κάνει κουμάντο σε τίποτα. Δεν έχει το δικαίωμα να μας πει ούτε τι, ούτε πώς θα το κάνουμε. Εμείς οι ίδιοι οι απεργοί πείνας παίρνουμε αποφάσεις μέσα από τις συνελεύσεις μας.
Θέλω να πω ότι, οι δημοσιογράφοι οφείλουν να λένε και να γράφουν την αλήθεια, εκείνα που λένε οι απεργοί πείνας και βεβαίως εφόσον έχουν μιλήσει μαζί τους.
Η εφημερίδα πρέπει να ζητήσει συγνώμη απ’ όλους τους απεργούς πείνας.
Χασάν Καμπζουά

Απεργιακό ραντεβού αύριο Τετάρτη, 23/2, στις 10:30, στο Μουσείο – Για τη μετακίνηση των απεργών αύριο (23/2) λειτουργούν ΜΕΤΡΟ, ΗΣΑΠ, ΤΡΑΜ

από  Διακλαδική

Η Διακλαδική Πρωτοβουλία Εργαζομένων – Ανέργων στα ΜΜΕ καλεί όλους τους εργαζομένους του Τύπου να συμμετέχουν μαζικά στο συλλαλητήριο της γενικής απεργίας στις 23 Φλεβάρη, στις 10:30 στο Μουσείο. Είναι σημαντικό να ενώσουμε τη φωνή μας με τους υπόλοιπους εργαζόμενους και τα κοινωνικά κινήματα ενάντια στις πολιτικές του Μνημονίου, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, της αναίρεσης των κοινωνικών δικαιωμάτων, της συνταγματικής εκτροπής, της καταστολής και του ρατσισμού. Το δικό μας χρέος είναι η αντίσταση και ο αγώνας. Ο δικός μας δρόμος είναι αυτός της συλλογικής δράσης και της αλληλεγγύης.
Η Διακλαδική Πρωτοβουλία αναγνωρίζοντας τις πανεργατικές απεργίες ως κορυφαίες στιγμές της συλλογικής έκφρασης της αγανάκτησης που δεν τους αρμόζει η διαστρεβλωτική αποτύπωση της πλειοψηφίας των ΜΜΕ, θεωρεί απαραίτητη την πλήρη και ανεξάρτητη απεργιακή ενημέρωση. Οι συνδικαλιστικοί φορείς του Τύπου, αξιοποιώντας την πλούσια παράδοση του ελληνικού εργατικού κινήματος σε απεργιακά δελτία και απεργιακές εκδόσεις, θα έπρεπε να εγγυηθούν μια τέτοια διαδικασία. Στο βαθμό που δεν είναι σε θέση να το πράξουν, η Διακλαδική Πρωτοβουλία θα στηρίξει οποιαδήποτε προσπάθεια επανοικειοποίησης των ιστορικών εργαλείων των κοινωνικών αγώνων. Στις κρίσιμες ιστορικές καμπές που διανύουμε είναι ανάγκη οι μαζικοί αγώνες να βρουν το χώρο που τους ταιριάζει ως θρυαλλίδες ιστορικών εξελίξεων και όχι σε δίλεπτα τηλεοπτικά δελτία και μονόστηλα εφημερίδων.
Γι’ αυτούς τους λόγους  με ορόσημο την 23^η του Φλεβάρη προχωράμε στη δεύτερη απεργιακή έκδοση του «Αντίχτυπου» και τη μέρα της γενικής απεργίας στηρίζουμε την προσπάθεια ανεξάρτητων ιντερνετικών Μέσων για απεργιακά δελτία
Στις 23 Φλεβάρη συνεχής και αποκλειστικά  απεργιακή ενημέρωση θα μεταδίδεται από εξής Μέσα:
http://radiobubble.gr/
http://www.thepressproject.gr/
http://www.rednotebook.gr/
(Σε περίπτωση που μας διαφεύγει κάποιο Μέσο που θα πραγματοποιήσει ανάλογη προσπάθεια ή που ενδιαφέρεται να συμμετάσχει, ενημερώστε μας μέσω του email: diakladiki.mme@gmail.com )
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΜΑΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ
ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ

Απεργιακό ραντεβού αύριο Τετάρτη, 23/2, στις 10:30, στο Μουσείο – Για τη μετακίνηση των απεργών αύριο (23/2) λειτουργούν ΜΕΤΡΟ, ΗΣΑΠ, ΤΡΑΜ

από  Διακλαδική

Η Διακλαδική Πρωτοβουλία Εργαζομένων – Ανέργων στα ΜΜΕ καλεί όλους τους εργαζομένους του Τύπου να συμμετέχουν μαζικά στο συλλαλητήριο της γενικής απεργίας στις 23 Φλεβάρη, στις 10:30 στο Μουσείο. Είναι σημαντικό να ενώσουμε τη φωνή μας με τους υπόλοιπους εργαζόμενους και τα κοινωνικά κινήματα ενάντια στις πολιτικές του Μνημονίου, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, της αναίρεσης των κοινωνικών δικαιωμάτων, της συνταγματικής εκτροπής, της καταστολής και του ρατσισμού. Το δικό μας χρέος είναι η αντίσταση και ο αγώνας. Ο δικός μας δρόμος είναι αυτός της συλλογικής δράσης και της αλληλεγγύης.
Η Διακλαδική Πρωτοβουλία αναγνωρίζοντας τις πανεργατικές απεργίες ως κορυφαίες στιγμές της συλλογικής έκφρασης της αγανάκτησης που δεν τους αρμόζει η διαστρεβλωτική αποτύπωση της πλειοψηφίας των ΜΜΕ, θεωρεί απαραίτητη την πλήρη και ανεξάρτητη απεργιακή ενημέρωση. Οι συνδικαλιστικοί φορείς του Τύπου, αξιοποιώντας την πλούσια παράδοση του ελληνικού εργατικού κινήματος σε απεργιακά δελτία και απεργιακές εκδόσεις, θα έπρεπε να εγγυηθούν μια τέτοια διαδικασία. Στο βαθμό που δεν είναι σε θέση να το πράξουν, η Διακλαδική Πρωτοβουλία θα στηρίξει οποιαδήποτε προσπάθεια επανοικειοποίησης των ιστορικών εργαλείων των κοινωνικών αγώνων. Στις κρίσιμες ιστορικές καμπές που διανύουμε είναι ανάγκη οι μαζικοί αγώνες να βρουν το χώρο που τους ταιριάζει ως θρυαλλίδες ιστορικών εξελίξεων και όχι σε δίλεπτα τηλεοπτικά δελτία και μονόστηλα εφημερίδων.
Γι’ αυτούς τους λόγους  με ορόσημο την 23^η του Φλεβάρη προχωράμε στη δεύτερη απεργιακή έκδοση του «Αντίχτυπου» και τη μέρα της γενικής απεργίας στηρίζουμε την προσπάθεια ανεξάρτητων ιντερνετικών Μέσων για απεργιακά δελτία
Στις 23 Φλεβάρη συνεχής και αποκλειστικά  απεργιακή ενημέρωση θα μεταδίδεται από εξής Μέσα:
http://radiobubble.gr/
http://www.thepressproject.gr/
http://www.rednotebook.gr/
(Σε περίπτωση που μας διαφεύγει κάποιο Μέσο που θα πραγματοποιήσει ανάλογη προσπάθεια ή που ενδιαφέρεται να συμμετάσχει, ενημερώστε μας μέσω του email: diakladiki.mme@gmail.com )
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΜΑΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ
ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ Ο ΑΓΩΝΑΣ

Τόσο καιρό…

Τόσο καιρό αγωνιζόμασταν να διασώσουμε τις θέσεις εργασίας μας (τις δουλίτσες μας)…


…και κανείς δεν σκέφτηκε…


…πως έπρεπε να αγωνιζόμαστε για να σώσουμε τη δουλειά μας!

Γιατί η δουλειά μας δεν έχει να κάνει με καμιά θέση εργασίας!
Γιατί η δουλειά μας δεν είναι «άλλη μια δουλειά»!
Γιατί η δουλειά μας δεν είναι για να ζήσουμε εμείς καλά και τα παιδιά μας καλύτερα!

Γιατί μια θέση εργασίας χωρίς δεοντολογία, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς έλεγχο της εξουσίας, χωρίς να στηρίζει τον αναγνώστη, χωρίς να παλεύει για τη δημοκρατία και το δίκιο…

…δεν είναι δουλειά!

Είναι μια δουλίτσα! 
Είναι δουλικότητα!
Ακόμη χειρότερα: είναι μια επικίνδυνη δουλειά!

Τώρα λοιπόν που τα αφεντικά απολύουν ακόμη και τους δούλους τους…

…είναι καιρός εμείς οι δούλοι να ανακαλύψουμε και πάλι την ουσία της δουλειάς μας!

Για μια Δημοσιογραφία που δεν θα σκύβει το κεφάλι. Που δεν θα είναι συντεχνία. Που δεν θα παράγει προϊόντα…

…αλλά Ενημέρωση!

Υ.Γ. Αλήθεια, συνάδελφοι και σύντροφοι και φίλοι, έχετε παρατηρήσει πόσο παγερά αδιάφορο είναι το κοινό για τις πρόσφατες περιπέτειές μας, τις απολύσεις μας και τα λουκέτα στα ΜΜΕ; Δεν σας (μας) προβληματίζει αυτό;

Το τελευταίο, μνημειώδες κύριο άρθρο του ΒΗΜΑΤΟΣ

Το παραθέτω με σχόλια, παρακάτω άνευ σχολίων, προς το παρόν. Μόνο με δικές μου υπογραμμίσεις στα απίθανα σημεία του:

Χθες Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010 διάβασαν «Το Βήμα» περίπου 90.000 αναγνώστες. Εξ αυτών μόνον 8.000 διάβασαν την έντυπη έκδοση της εφημερίδας. Οι συντριπτικώς περισσότεροι, πλέον των 82.000, αναγνώστες προτίμησαν την ηλεκτρονική έκδοση.

Συμβαίνει δηλαδή και στην Ελλάδα ό,τι από ετών έγινε σε όλες τις προηγμένες δημοκρατικές χώρες. Εκατομμύρια πολίτες εγκαταλείπουν τις καθημερινές εφημερίδες και ενημερώνονται από τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης μέσω του Ιnternet. Στα διάφορα sites του Διαδικτύου βρίσκουν εύκολα, άνετα, χωρίς να μετακινηθούν από το σπίτι ή το γραφείο τους, είτε και μετακινούμενοι με διάφορα μεταφορικά μέσα, όλες τις ειδήσεις και πληροφορίες που χρειάζονται για την πληροφόρησή τους αλλά και για την εργασία τους ή τη διασκέδασή τους.

Εφημερίδες με παράδοση και ιστορία βλέπουν τις κυκλοφορίες τους να καταρρέουν καθώς οι αναγνώστες τους επιζητούν την ενημέρωσή τους μέσα από τους ηλεκτρονικούς διαδόχους των, οι περισσότεροι των οποίων είναι τα sites που αυτές οι ίδιες οι εφημερίδες δημιούργησαν τα τελευταία χρόνια!..

Η μεταβολή όσο και αν τρομάζει πολλούς (με την ασύλληπτη εξέλιξη του Διαδικτύου) ήταν φυσιολογική. Ολο και περισσότερες εφημερίδες διακόπτουν τη χάρτινη έκδοσή τους και αναπτύσσουν ηλεκτρονικά συστήματα ενημέρωσης.

Ενας σκληρός αγώνας δρόμου έχει ξεκινήσει. Ποιος θα δημιουργήσει τα καλύτερα μέσα ενημέρωσης μέσα στο Ιnternet. Δημοσιογραφικοί κολοσσοί συγκρούονται, εφημερίδες -σύμβολα αλλάζουν γραμμή πλεύσεως. Και οι αναγνώστες «απολαμβάνουν» σ΄ αυτή την πρώτη φάση δωρεάν την Ενημέρωση με κάθε τρόπο. Τα άχρωμα τυπογραφικά στοιχεία του πρόσφατου ακόμη παρελθόντος παραχωρούν τη θέση τους σε πολύχρωμες φωτογραφίες, ακόμη και σε «ζωντανά» βίντεο…

«Το Βήμα» αποδέχεται την απόφαση των αναγνωστών του οι οποίοι προτιμούν την ηλεκτρονική ενημέρωση. Αλλωστε «Το Βήμα» είναι η πρώτη εφημερίδα στην Ελλάδα που εισήγαγε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές στη διαδικασία της εκδόσεώς του. Τώρα, 30 σχεδόν χρόνια από τότε, «Το Βήμα» διακόπτει την έντυπη έκδοσή του ανταποκρινόμενο στο φανερό αίτημα των αναγνωστών του.

Στην πρώτη γραμμή της έντυπης ενημέρωσης θα παραμείνει βεβαίως «Το Βήμα της Κυριακής», η εφημερίδα που άλλαξε τη μορφή του ελληνικού Τύπου όταν έγινε η πρώτη πολυεφημερίδα της χώρας στα μέσα της δεκαετίας του 1980.

«Το Βήμα» αποδέχεται την πρόκληση. Και ετοιμάζεται για τη μεγάλη ημέρα του. Οταν θα ανοίξει τις πύλες της μια εντελώς νέα ηλεκτρονική εφημερίδα, η απάντηση του «Βήματος» στα αιτήματα των καιρών. Ως τότε οι αναγνώστες του «Βήματος» μπορούν για την ενημέρωσή τους να ανατρέχουν στην ήδη λειτουργούσα υπηρεσία ενημέρωσης του «Βήματος», όπου θα διαβάζουν την εφημερίδα στην τωρινή μορφή της, αλλά χωρίς χαρτί, στην οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή τους.

Ενενήντα σχεδόν χρόνια από την ίδρυση του «Βήματος» από τον Δημήτριο Λαμπράκη και ένα έτος μετά τον αδόκητο θάνατο του Χρήστου Δ. Λαμπράκη, ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, τον οποίο θεμελίωσε ο πρώτος και ο δεύτερος κατέστησε Κιβωτόν της Ενημέρωσης, ανοίγει τα φτερά του. Και πιστεύουμε ότι Τα Στερνά Τιμούν τα Πρώτα.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=369743&dt=26/11/2010#ixzz16NBaJkaa

1. Είναι φανερό ότι ο συντάκτης του κειμένου δεν έχει στείλει ούτε e-mail στη ζωή του κι ας δείχνει ότι κάπου στο βάθος …»λατρεύει» το διαδίκτυο…


2. Επί της ουσίας τώρα: Αν ισχύουν, που εν μέρει ισχύουν, αυτά που γράφει ο Εκδότης, τότε ΓΙΑΤΙ δεν κλείνει ΚΑΙ τα ΝΕΑ;;;;;;


3. Ποιός τρελός παπάς του είπε του εκδότη ότι «από τους 90.000 επισκέπτες του site 8.000 διάβασαν την έντυπη έκδοση της εφημερίδας. Οι συντριπτικώς περισσότεροι, πλέον των 82.000, αναγνώστες προτίμησαν την ηλεκτρονική έκδοση.«. Πως αποδεικνύεται οτι 8.000 βγήκαν και αγόρασαν την εφημερίδα πρίν ή αφού μπήκαν στο site. Δεν του σφυράει κάποιος πως ΑΛΛΟΙ είναι αυτοί που μπαίνουν στο site και ΑΛΛΟΙ αυτοί που αγοράζουν το χαρτί -ή ότι έστω, το τελικό νούμερο δεν βγαίνει με μια απλή αφαίρεση;;;;


4. ΟΛΑ όσα αναφέρει ΤΩΡΑ τα ανακάλυψε;;;;;;


5. Και η ταμπακιέρα;


6. Οπως και να έχει, πρόκειται για ΙΣΤΟΡΙΚΟ κείμενο!

Διαβάστε επίσης:

>>>R.I.P. Βήμα

το τελευταίο χτύπημα, τ’ οριστικό χτύπημα του καθημερινού Βήματος.

>>>DAILY X-PRESS: Βυθίσατε το Βήμα!

Το εκδοτικό δημιούργημα του Χρήστου Λαμπράκη στάθηκε αδύναμο να αντιμετωπίσει τη νέα εποχή και τους κακούς επιχειρηματικούς χειρισμούς.

>>>Ολοταχώς προς την καταστροφή

>>>Το τελευταίο editorial

Το τελευταίο, μνημειώδες κύριο άρθρο του ΒΗΜΑΤΟΣ

Το παραθέτω με σχόλια, παρακάτω άνευ σχολίων, προς το παρόν. Μόνο με δικές μου υπογραμμίσεις στα απίθανα σημεία του:

Χθες Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010 διάβασαν «Το Βήμα» περίπου 90.000 αναγνώστες. Εξ αυτών μόνον 8.000 διάβασαν την έντυπη έκδοση της εφημερίδας. Οι συντριπτικώς περισσότεροι, πλέον των 82.000, αναγνώστες προτίμησαν την ηλεκτρονική έκδοση.

Συμβαίνει δηλαδή και στην Ελλάδα ό,τι από ετών έγινε σε όλες τις προηγμένες δημοκρατικές χώρες. Εκατομμύρια πολίτες εγκαταλείπουν τις καθημερινές εφημερίδες και ενημερώνονται από τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης μέσω του Ιnternet. Στα διάφορα sites του Διαδικτύου βρίσκουν εύκολα, άνετα, χωρίς να μετακινηθούν από το σπίτι ή το γραφείο τους, είτε και μετακινούμενοι με διάφορα μεταφορικά μέσα, όλες τις ειδήσεις και πληροφορίες που χρειάζονται για την πληροφόρησή τους αλλά και για την εργασία τους ή τη διασκέδασή τους.

Εφημερίδες με παράδοση και ιστορία βλέπουν τις κυκλοφορίες τους να καταρρέουν καθώς οι αναγνώστες τους επιζητούν την ενημέρωσή τους μέσα από τους ηλεκτρονικούς διαδόχους των, οι περισσότεροι των οποίων είναι τα sites που αυτές οι ίδιες οι εφημερίδες δημιούργησαν τα τελευταία χρόνια!..

Η μεταβολή όσο και αν τρομάζει πολλούς (με την ασύλληπτη εξέλιξη του Διαδικτύου) ήταν φυσιολογική. Ολο και περισσότερες εφημερίδες διακόπτουν τη χάρτινη έκδοσή τους και αναπτύσσουν ηλεκτρονικά συστήματα ενημέρωσης.

Ενας σκληρός αγώνας δρόμου έχει ξεκινήσει. Ποιος θα δημιουργήσει τα καλύτερα μέσα ενημέρωσης μέσα στο Ιnternet. Δημοσιογραφικοί κολοσσοί συγκρούονται, εφημερίδες -σύμβολα αλλάζουν γραμμή πλεύσεως. Και οι αναγνώστες «απολαμβάνουν» σ΄ αυτή την πρώτη φάση δωρεάν την Ενημέρωση με κάθε τρόπο. Τα άχρωμα τυπογραφικά στοιχεία του πρόσφατου ακόμη παρελθόντος παραχωρούν τη θέση τους σε πολύχρωμες φωτογραφίες, ακόμη και σε «ζωντανά» βίντεο…

«Το Βήμα» αποδέχεται την απόφαση των αναγνωστών του οι οποίοι προτιμούν την ηλεκτρονική ενημέρωση. Αλλωστε «Το Βήμα» είναι η πρώτη εφημερίδα στην Ελλάδα που εισήγαγε στις αρχές της δεκαετίας του 1980 τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές στη διαδικασία της εκδόσεώς του. Τώρα, 30 σχεδόν χρόνια από τότε, «Το Βήμα» διακόπτει την έντυπη έκδοσή του ανταποκρινόμενο στο φανερό αίτημα των αναγνωστών του.

Στην πρώτη γραμμή της έντυπης ενημέρωσης θα παραμείνει βεβαίως «Το Βήμα της Κυριακής», η εφημερίδα που άλλαξε τη μορφή του ελληνικού Τύπου όταν έγινε η πρώτη πολυεφημερίδα της χώρας στα μέσα της δεκαετίας του 1980.

«Το Βήμα» αποδέχεται την πρόκληση. Και ετοιμάζεται για τη μεγάλη ημέρα του. Οταν θα ανοίξει τις πύλες της μια εντελώς νέα ηλεκτρονική εφημερίδα, η απάντηση του «Βήματος» στα αιτήματα των καιρών. Ως τότε οι αναγνώστες του «Βήματος» μπορούν για την ενημέρωσή τους να ανατρέχουν στην ήδη λειτουργούσα υπηρεσία ενημέρωσης του «Βήματος», όπου θα διαβάζουν την εφημερίδα στην τωρινή μορφή της, αλλά χωρίς χαρτί, στην οθόνη του ηλεκτρονικού υπολογιστή τους.

Ενενήντα σχεδόν χρόνια από την ίδρυση του «Βήματος» από τον Δημήτριο Λαμπράκη και ένα έτος μετά τον αδόκητο θάνατο του Χρήστου Δ. Λαμπράκη, ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, τον οποίο θεμελίωσε ο πρώτος και ο δεύτερος κατέστησε Κιβωτόν της Ενημέρωσης, ανοίγει τα φτερά του. Και πιστεύουμε ότι Τα Στερνά Τιμούν τα Πρώτα.

Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=369743&dt=26/11/2010#ixzz16NBaJkaa

1. Είναι φανερό ότι ο συντάκτης του κειμένου δεν έχει στείλει ούτε e-mail στη ζωή του κι ας δείχνει ότι κάπου στο βάθος …»λατρεύει» το διαδίκτυο…


2. Επί της ουσίας τώρα: Αν ισχύουν, που εν μέρει ισχύουν, αυτά που γράφει ο Εκδότης, τότε ΓΙΑΤΙ δεν κλείνει ΚΑΙ τα ΝΕΑ;;;;;;


3. Ποιός τρελός παπάς του είπε του εκδότη ότι «από τους 90.000 επισκέπτες του site 8.000 διάβασαν την έντυπη έκδοση της εφημερίδας. Οι συντριπτικώς περισσότεροι, πλέον των 82.000, αναγνώστες προτίμησαν την ηλεκτρονική έκδοση.«. Πως αποδεικνύεται οτι 8.000 βγήκαν και αγόρασαν την εφημερίδα πρίν ή αφού μπήκαν στο site. Δεν του σφυράει κάποιος πως ΑΛΛΟΙ είναι αυτοί που μπαίνουν στο site και ΑΛΛΟΙ αυτοί που αγοράζουν το χαρτί -ή ότι έστω, το τελικό νούμερο δεν βγαίνει με μια απλή αφαίρεση;;;;


4. ΟΛΑ όσα αναφέρει ΤΩΡΑ τα ανακάλυψε;;;;;;


5. Και η ταμπακιέρα;


6. Οπως και να έχει, πρόκειται για ΙΣΤΟΡΙΚΟ κείμενο!

Διαβάστε επίσης:

>>>R.I.P. Βήμα

το τελευταίο χτύπημα, τ’ οριστικό χτύπημα του καθημερινού Βήματος.

>>>DAILY X-PRESS: Βυθίσατε το Βήμα!

Το εκδοτικό δημιούργημα του Χρήστου Λαμπράκη στάθηκε αδύναμο να αντιμετωπίσει τη νέα εποχή και τους κακούς επιχειρηματικούς χειρισμούς.

>>>Ολοταχώς προς την καταστροφή

>>>Το τελευταίο editorial

Ωρα να δημιουργήσουμε τη δική μας κρίση στα ΜΜΕ (και όχι μόνο)

«Ας αρχίσουμε να γκρεμίζουμε το παρόν μας πριν ξεκινήσουμε να χτίζουμε το μέλλον μας»

Αυτή η κρίση δεν είναι δική μας. Χρηματοπιστωτική, τραπεζική, οριζόντια, κάθετη, επιφανειακή, εργαλειακή ή δομική, πάντως δεν είναι δική μας. Είναι δική τους.
Είναι όλων αυτών που κατέχουν και ελέγχουν τα μέσα παραγωγής, τα μέσα χρηματοδότησης, τα μέσα ενημέρωσης, τα μέσα και τα έξω.
Αυτοί την προκάλεσαν κι εμείς την πληρώνουμε.
Τα πράγματα είναι απλά: ο,τι βλέπουμε γύρω μας στηρίζεται σε δύο δυνάμεις. Το κεφάλαιο και την εργατική δύναμη.

Μέχρι στιγμής, την κρίση την προκαλεί το πρώτο και είναι αυτό που παίρνει τα όποια μέτρα για να την αντιμετωπίσει (τάχα μου!) αλλά και για να διασωθεί το ίδιο και να αβγατίσει.

Το κεφάλαιο αναπαράγεται σε υλικές και άυλες μορφές.
Το κεφάλαιο ανοίγει, κλείνει, ενώνει, διαιρεί, προσαρμόζει τις αγορές.
Το κεφάλαιο προκαλεί πολέμους και κερδίζει από αυτούς είτε είναι νικηφόροι είτε όχι.
Το κεφάλαιο παράγει κρίσεις.
Το κεφάλαιο δημιουργεί μνημόνια.
Το κεφάλαιο «κόβει» νέο χρήμα.
Το κεφάλαιο παράγει τραπεζικά προϊόντα και υποπροϊόντα.
Το κεφάλαιο αποφασίζει πότε θα «κρυφτεί» και πότε θα «φανερωθεί».
Το κεφάλαιο σχεδιάζει, δημιουργεί και προφυλάσσει τις δομές που επιθυμεί.
Το κεφάλαιο «αναδιανέμεται» για να επιστρέψει στο πολλαπλάσιο.
Το κεφάλαιο υπερ-συγκεντρώνεται στα χέρια όλο και πιο λίγων.
Το κεφάλαιο κλέβει την υπεραξία της εργασίας.
Το κεφάλαιο καθορίζει τις αμοιβές, τη ζωή την ίδια, του εργατικού δυναμικού. Ολόκληρης της κοινωνίας.

Γνωστά αυτά. Κι όλα καλά (;) μέχρι εδώ και το θέμα μας τώρα δεν είναι να επικρίνουμε τις πρακτικές του κεφαλαίου. Αυτή είναι η «φύση» του κεφαλαίου, η ίδια του η ουσία.
Εκείνο που ενδιαφέρει είναι η άλλη δύναμη: η εργατική. Αυτών δηλαδή που παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες σε όποιο κομμάτι της παραγωγής κι αν ανήκουν.

Και η ερώτηση (ρητορική, βεβαίως) γιατί αυτή η δύναμη δεν κάνει τ’ ανάλογα;

Τι να κάνει;

Να δημιουργήσει τη δική της (δική μας) κρίση!
Οχι με τα παλιά, συνδικαλιστικά εργαλεία της στήριξης του κεφαλαίου (ιδιωτικού ή κρατικού) αλλά με ανάλογα εργαλεία με αυτά του κεφαλαίου…
Οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν π.χ.:
Να μην συμμετέχουν στους θεσμούς του κεφαλαίου και κυρίως στο τραπεζικό σύστημα αποσύροντας τα χρήματά τους από χρηματοπιστωτικό σύστημα και κάνοντας χρήση μόνο απλών ταμιευτηρίων…
Να παράγουν προϊόντα και να παρέχουν υπηρεσίες, έξω από τον κεντρικό σχεδιασμό του κεφαλαίου, σε άλλους εργαζόμενους.
Να «στραγγαλίζουν» κάθε επιχείρηση που παρασιτεί σε βάρος της κοινωνίας, δηλώνει αδύναμη να καταβάλει τις αμοιβές των εργαζομένων, αισχροκερδεί, με πλήρη απόσυρση της εργατικής δύναμης.

Κι αν αυτά φαίνονται κάπως θεωρητικά και νεφελώδη (ενώ, περιέργως, τα πιο νεφελώδη του κεφαλαίου τα κατανοούμε όλοι…) ιδού ένα παράδειγμα από τον χώρο μου, τον μόνο εργασιακό χώρο που γνωρίζω καλά, τα ΜΜΕ:

Ιδιοκτήτες εφημερίδων, καναλάρχες και σταθμάρχες έχουν εδώ και καιρό ξεκινήσει περικοπές και απολύσεις διότι «δεν βγαίνουν». Το αποτέλεσμα είναι να ευτελίζουν και να απαξιώνουν ακόμη περισσότερο το παραγόμενο προϊόν, που σε αυτή την περίπτωση, είναι η ίδια η ενημέρωση, μπαίνοντας (φαινομενικά) σε έναν φαύλο κύκλο…
Πως θα ήταν αλήθεια αν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι σε αυτά τα μέσα απέσυραν την εργατική τους δύναμη και τα «στραγγάλιζαν», ουσιαστικά μια ώρα γρηγορότερα, ή αν απαιτούσαν με βάση τις αρχές, τη δεοντολογία, την «τέχνη» τους να λειτουργούν όπως αυτό υπαγορεύεται από το συμφέρον της ίδιας της κοινωνίας;

Γιατί να μην «λυτρώσουν» μια επιχείρηση κάνοντάς της μια απλή ευθανασία. Βάζοντας αυτοί το λουκέτο που αργά ή γρήγορα θα έβαζε η ιδιοκτησία;

Πως θα ήταν, για παράδειγμα, αν οι εργαζόμενοι στον ΣΚΑΪ αντί να υπογράψουν την αισχρή σύμβαση μείωσης του μισθού τους κατά 10% έστελναν στην ιδιοκτησία να υπογράψει μια σύμβαση αύξησης 10% απειλώντας ότι διαφορετικά θα το κλείσουν το μαγαζί;

Οχι με απεργία. Με μόνιμη άρνηση παροχής της εργατικής μας δύναμης σε αυτούς.

Το ίδιο και στα υπόλοιπα Μέσα που «καρκινοβατούν»;

«Μα!» θα πει κάποιος «έτσι θα βγάλουμε τα μάτια μας μόνοι μας, μένοντας οικειοθελώς άνεργοι!»

Κι όμως, όσο τρομακτικό κι αν μοιάζει…

…τα πράγματα δεν είναι έτσι…

Αλλωστε…

Αν συνεχιστεί αυτή η προκαθορισμένη και υπό τον μερικό έλεγχο του κεφαλαίου, κρίση, ΟΛΟΙ θα μείνουμε άνεργοι αργά ή γρήγορα… Οι ιδιοκτήτες θα απολύουν σταδιακά και σαδιστικά…

…εάν όμως η δική μας εργατική δύναμη πάρει την πρωτοβουλία να ξεκαθαρίσει το τοπίο τότε θα μπορέσουν να ξεπηδήσουν νέα πράγματα. Νέες επιχειρήσεις με το πνεύμα της νέας εποχής. Το παιχνίδι θα φύγει από τα χέρια των παλαιών αφεντικών…

Και θα έλθει η εποχή των νέων αφεντικών;
Και γιατί αυτά θα είναι καλύτερα από τα παλιά;

Απαντήσεις σε αυτά τα δύο ερωτήματα, σε επόμενα …»τεύχη»!
Διότι υπάρχουν απαντήσεις…

Υ.Γ.1: Αυτή τη φορά δεν θα «πεθάνουμε» μόνοι. Θα τους πάρουμε μαζί μας!
Υ.Γ.2: Αν είναι να γονατίσουμε, ας γονατίσουμε πάνω από τα ερείπια και τα πτώματά τους!
Υ.Γ.3: Μόνο εμείς μπορούμε να βγάλουμε τον καπιταλισμό από τη μιζέρια του και να τον στείλουμε στην Ιστορία.

Διαβάστε σχετικά:  Η απληστία πληρώνεται…

Ωρα να δημιουργήσουμε τη δική μας κρίση στα ΜΜΕ (και όχι μόνο)

«Ας αρχίσουμε να γκρεμίζουμε το παρόν μας πριν ξεκινήσουμε να χτίζουμε το μέλλον μας»

Αυτή η κρίση δεν είναι δική μας. Χρηματοπιστωτική, τραπεζική, οριζόντια, κάθετη, επιφανειακή, εργαλειακή ή δομική, πάντως δεν είναι δική μας. Είναι δική τους.
Είναι όλων αυτών που κατέχουν και ελέγχουν τα μέσα παραγωγής, τα μέσα χρηματοδότησης, τα μέσα ενημέρωσης, τα μέσα και τα έξω.
Αυτοί την προκάλεσαν κι εμείς την πληρώνουμε.
Τα πράγματα είναι απλά: ο,τι βλέπουμε γύρω μας στηρίζεται σε δύο δυνάμεις. Το κεφάλαιο και την εργατική δύναμη.

Μέχρι στιγμής, την κρίση την προκαλεί το πρώτο και είναι αυτό που παίρνει τα όποια μέτρα για να την αντιμετωπίσει (τάχα μου!) αλλά και για να διασωθεί το ίδιο και να αβγατίσει.

Το κεφάλαιο αναπαράγεται σε υλικές και άυλες μορφές.
Το κεφάλαιο ανοίγει, κλείνει, ενώνει, διαιρεί, προσαρμόζει τις αγορές.
Το κεφάλαιο προκαλεί πολέμους και κερδίζει από αυτούς είτε είναι νικηφόροι είτε όχι.
Το κεφάλαιο παράγει κρίσεις.
Το κεφάλαιο δημιουργεί μνημόνια.
Το κεφάλαιο «κόβει» νέο χρήμα.
Το κεφάλαιο παράγει τραπεζικά προϊόντα και υποπροϊόντα.
Το κεφάλαιο αποφασίζει πότε θα «κρυφτεί» και πότε θα «φανερωθεί».
Το κεφάλαιο σχεδιάζει, δημιουργεί και προφυλάσσει τις δομές που επιθυμεί.
Το κεφάλαιο «αναδιανέμεται» για να επιστρέψει στο πολλαπλάσιο.
Το κεφάλαιο υπερ-συγκεντρώνεται στα χέρια όλο και πιο λίγων.
Το κεφάλαιο κλέβει την υπεραξία της εργασίας.
Το κεφάλαιο καθορίζει τις αμοιβές, τη ζωή την ίδια, του εργατικού δυναμικού. Ολόκληρης της κοινωνίας.

Γνωστά αυτά. Κι όλα καλά (;) μέχρι εδώ και το θέμα μας τώρα δεν είναι να επικρίνουμε τις πρακτικές του κεφαλαίου. Αυτή είναι η «φύση» του κεφαλαίου, η ίδια του η ουσία.
Εκείνο που ενδιαφέρει είναι η άλλη δύναμη: η εργατική. Αυτών δηλαδή που παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες σε όποιο κομμάτι της παραγωγής κι αν ανήκουν.

Και η ερώτηση (ρητορική, βεβαίως) γιατί αυτή η δύναμη δεν κάνει τ’ ανάλογα;

Τι να κάνει;

Να δημιουργήσει τη δική της (δική μας) κρίση!
Οχι με τα παλιά, συνδικαλιστικά εργαλεία της στήριξης του κεφαλαίου (ιδιωτικού ή κρατικού) αλλά με ανάλογα εργαλεία με αυτά του κεφαλαίου…
Οι εργαζόμενοι θα μπορούσαν π.χ.:
Να μην συμμετέχουν στους θεσμούς του κεφαλαίου και κυρίως στο τραπεζικό σύστημα αποσύροντας τα χρήματά τους από χρηματοπιστωτικό σύστημα και κάνοντας χρήση μόνο απλών ταμιευτηρίων…
Να παράγουν προϊόντα και να παρέχουν υπηρεσίες, έξω από τον κεντρικό σχεδιασμό του κεφαλαίου, σε άλλους εργαζόμενους.
Να «στραγγαλίζουν» κάθε επιχείρηση που παρασιτεί σε βάρος της κοινωνίας, δηλώνει αδύναμη να καταβάλει τις αμοιβές των εργαζομένων, αισχροκερδεί, με πλήρη απόσυρση της εργατικής δύναμης.

Κι αν αυτά φαίνονται κάπως θεωρητικά και νεφελώδη (ενώ, περιέργως, τα πιο νεφελώδη του κεφαλαίου τα κατανοούμε όλοι…) ιδού ένα παράδειγμα από τον χώρο μου, τον μόνο εργασιακό χώρο που γνωρίζω καλά, τα ΜΜΕ:

Ιδιοκτήτες εφημερίδων, καναλάρχες και σταθμάρχες έχουν εδώ και καιρό ξεκινήσει περικοπές και απολύσεις διότι «δεν βγαίνουν». Το αποτέλεσμα είναι να ευτελίζουν και να απαξιώνουν ακόμη περισσότερο το παραγόμενο προϊόν, που σε αυτή την περίπτωση, είναι η ίδια η ενημέρωση, μπαίνοντας (φαινομενικά) σε έναν φαύλο κύκλο…
Πως θα ήταν αλήθεια αν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι σε αυτά τα μέσα απέσυραν την εργατική τους δύναμη και τα «στραγγάλιζαν», ουσιαστικά μια ώρα γρηγορότερα, ή αν απαιτούσαν με βάση τις αρχές, τη δεοντολογία, την «τέχνη» τους να λειτουργούν όπως αυτό υπαγορεύεται από το συμφέρον της ίδιας της κοινωνίας;

Γιατί να μην «λυτρώσουν» μια επιχείρηση κάνοντάς της μια απλή ευθανασία. Βάζοντας αυτοί το λουκέτο που αργά ή γρήγορα θα έβαζε η ιδιοκτησία;

Πως θα ήταν, για παράδειγμα, αν οι εργαζόμενοι στον ΣΚΑΪ αντί να υπογράψουν την αισχρή σύμβαση μείωσης του μισθού τους κατά 10% έστελναν στην ιδιοκτησία να υπογράψει μια σύμβαση αύξησης 10% απειλώντας ότι διαφορετικά θα το κλείσουν το μαγαζί;

Οχι με απεργία. Με μόνιμη άρνηση παροχής της εργατικής μας δύναμης σε αυτούς.

Το ίδιο και στα υπόλοιπα Μέσα που «καρκινοβατούν»;

«Μα!» θα πει κάποιος «έτσι θα βγάλουμε τα μάτια μας μόνοι μας, μένοντας οικειοθελώς άνεργοι!»

Κι όμως, όσο τρομακτικό κι αν μοιάζει…

…τα πράγματα δεν είναι έτσι…

Αλλωστε…

Αν συνεχιστεί αυτή η προκαθορισμένη και υπό τον μερικό έλεγχο του κεφαλαίου, κρίση, ΟΛΟΙ θα μείνουμε άνεργοι αργά ή γρήγορα… Οι ιδιοκτήτες θα απολύουν σταδιακά και σαδιστικά…

…εάν όμως η δική μας εργατική δύναμη πάρει την πρωτοβουλία να ξεκαθαρίσει το τοπίο τότε θα μπορέσουν να ξεπηδήσουν νέα πράγματα. Νέες επιχειρήσεις με το πνεύμα της νέας εποχής. Το παιχνίδι θα φύγει από τα χέρια των παλαιών αφεντικών…

Και θα έλθει η εποχή των νέων αφεντικών;
Και γιατί αυτά θα είναι καλύτερα από τα παλιά;

Απαντήσεις σε αυτά τα δύο ερωτήματα, σε επόμενα …»τεύχη»!
Διότι υπάρχουν απαντήσεις…

Υ.Γ.1: Αυτή τη φορά δεν θα «πεθάνουμε» μόνοι. Θα τους πάρουμε μαζί μας!
Υ.Γ.2: Αν είναι να γονατίσουμε, ας γονατίσουμε πάνω από τα ερείπια και τα πτώματά τους!
Υ.Γ.3: Μόνο εμείς μπορούμε να βγάλουμε τον καπιταλισμό από τη μιζέρια του και να τον στείλουμε στην Ιστορία.

Διαβάστε σχετικά:  Η απληστία πληρώνεται…

Επιτέλους!

Deite kai sta http://syspeirosi.wordpress.com/ kai http://www.activemedia.gr/

Στο ΕΤΑΠ – ΜΜΕ (ΤΣΠΕΑΘ) θα ασφαλίζονται και οι συνάδελφοί μας, εργαζόμενοι στα ενημερωτικά sites και portals

Την ασφάλιση του προσωπικού (δημοσιογράφοι και οι άλλοι εργαζόμενοι) των επιχειρήσεων ειδησεογραφικών sites που εδρεύουν στην Ελλάδα, στο Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Προσωπικού ΜΜΕ (ΕΤΑΠ- ΜΜΕ, λογαριασμός ΤΣΠΕΑΘ), προβλέπει το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό (άρθρο 68) που κατέθεσε το υπουργείο εργασίας.

Παράλληλα, οι διαφημίσεις ή τα άλλα “πληρωμένα δημοσιεύματα” που προβάλλονται από τις ενημερωτικές ιστοσελίδες θα επιβαρύνονται με αγγελιόσημο, αντίστοιχο με αυτό που καταβάλλεται για την τηλεόραση (21,5%) . Το κόστος θα το πληρώνει αποκλειστικά και αμέσως ο διαφημιζόμενος ή ο διαφημιστής.

Επίσης για τους εργαζόμενους στα ενημερωτικά sites θα εφαρμόζονται υποχρεωτικά για τους εργοδότες οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας ΕΣΗΕΑ – ΕΙΗΕΑ και ΕΠΗΕΑ – ΕΙΗΕΑ και συνεπώς οι αμοιβές των συναδέλφων δεν θα βρίσκονται στα επίπεδα του μαθητευόμενου ανειδίκευτου ιδιωτικού υπαλλήλου, όπως είναι σήμερα στα “μαγαζιά” τύπου Ζούγκλα, newsit κ.λπ.

Είναι φανερό ότι οι διοικήσεις της ΕΣΗΕΑ, της ΕΠΗΕΑ και των άλλων σωματείων των εργαζομένων στα ΜΜΕ με καθεστώς “αγγελιοσήμου”, δεν θα έχουν πια κανένα ρατσιστικό πρόσχημα για να συνεχίσουν να αφήνουν εκτός των Ενώσεων και εκτός ΕΔΟΕΑΠ τους συναδέλφους μας στα νέα ψηφιακά ΜΜΕ, δημοσιογράφους, διοικητικούς κ.λπ

H Google φέρνει το Newspass;;;

According to paidContent, which quotes a report in the Italian newspaper, La Repubblica, Google is contacting publishers about the likelihood of them signing up to a system called Newspass.

Though Google has not confirmed the Italian paper’s report, Newspassappears to have many elements of a proposal the company made to theNewspaper Association of America in a document last September, as the Nieman Journalism Lab reported at the time.