Το άρθρο μας με τίτλο
«Δεύτερο μεγάλο σκάνδαλο στο Πόρτο Καρράς από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το νομάρχη Χαλκιδικής» (Κόντρα, αρ. φύλλου 620, 13.11.2010) αναρτήθηκε και στο χαλκιδικιώτικο μπλογκ Ρεσπέντζα (
http://respentza.blogspot.com) στις 26 Νοέμβρη και ανάγκασε την εταιρία του Στέγγου να απαντήσει δημόσια. Ο διευθύνων σύμβουλος του ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ Β. Βασιλάκης, με απάντησή του στις 3 Δεκέμβρη στο Ρεσπέντζα, προσπάθησε, ανεπιτυχώς, όπως θα δούμε, να απαντήσει στα αποκαλυπτικά στοιχεία της «Κ», που ενόχλησαν πολλούς από τους εμπλεκόμενους σ’ αυτό το σκάνδαλο. Ατύχησε πολλαπλώς, όμως, ο κ. Βασιλάκης.
Καταρχάς, τρεις γενικές παρατηρήσεις.
Πρώτη παρατήρηση. Ο διευθύνων σύμβουλος Β. Βασιλάκης, στις 5 Νοέμβρη, είχε απαντήσει στο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Α. Λαφαζάνη, που είχε αποκαλύψει την υπόθεση της παράνομης άδειας κατασκευής μπαγκαλόους σε δασική έκταση. Στην απάντηση αυτή, που ήταν πολύ σύντομη, παρουσίασε άλλες εκδοχές, ριζικά αντίθετες απ’ αυτές που παρουσίασε επιλεκτικά σε εμάς.
Δεύτερη παρατήρηση. Ο Β. Βασιλάκης στην απάντηση που έδωσε σε εμάς είναι καθαρά απολογητικός και αποφεύγει, όπως ο διάολος το λιβάνι, ν’ αναφερθεί τόσο στη (ν)τροπολογία που φέρει το όνομα του Χ. Πάχτα (την χειρίστηκε ως αρμόδιος υφυπουργός της κυβέρνησης Κ. Σημίτη) όσο και στο περιεχόμενό της. Κι αυτό το κάνει για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Παρά τον απολογητικό χαρακτήρα της απάντησής του, κρίνουμε σκόπιμο να τον βάλουμε στην θέση του.
Τρίτη παρατήρηση. Είχαμε προγραμματίσει να παρουσιάσουμε αυτή τη βδομάδα, τόσο στην ηλεκτρονική όσο και στην έντυπη έκδοση της εφημερίδας μας, και ένα άλλο σκάνδαλο της εταιρίας ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ, που συντελείται από το 2004 και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Στη συνέχεια θα μιλήσουμε αναλυτικά και γι’ αυτό.
Δασικός ο χαρακτήρας των 17.630 στρεμμάτων
Πυρήνας του σκανδάλου του ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ είναι ο δασικός χαρακτήρας της έκτασης των 17.630 στρεμμάτων, που επί χούντας, με αποικιοκρατικού τύπου σύμβαση, επιτράπηκε στον Καρρά να την «αναπτύξει» τουριστικά, γεωργικά, βιομηχανικά. Ο αποχαρακτηρισμός της δασικής αυτής έκτασης έληξε στις 24 Οκτώβρη του 1987. Ομως, ο μετέπειτα και μέχρι σήμερα ιδιοκτήτης του ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ Κ. Στέγγος πίεζε συνεχώς τις δασικές υπηρεσίες να προχωρήσουν σε νέο αποχαρακτηρισμό της έκτασης, μολονότι η χουντική-αποικιοκρατική σύμβαση δεν ίσχυε πλέον.
Από την συνολική τοποθέτηση για το χαρακτήρα της έκτασης, που διατυπώσαμε στο δημοσίευμά μας, ο Β. Βασιλάκης πήρε επιλεκτικά μόνο το γεγονός, ότι ο πρώην υπουργός Γεωργίας Γ. Δρυς δεν έκανε δεκτή τη γνωμοδότηση 164/2003 του Δ’ Τμήματος του ΝΣΚ (γνωμοδότησε ομόφωνα, ότι δεν ισχύει πια ο αποχαρακτηρισμός του δάσους του Μαρμαρά και ότι όποιος από εδώ και πέρα αμφισβητεί το χαρακτήρα του ως δάσους είναι υποχρεωμένος να υποβάλει αίτηση στο Δασαρχείο Πολυγύρου και να ζητήσει πράξη χαρακτηρισμού), για να μας πει –ούτε λίγο ούτε πολύ– ότι εξακολουθεί να ισχύει η παρ. 1 του άρθρου 6 της αποικιοκρατικής σύμβασης της χούντας, με την οποία αποχαρακτηρίστηκε από δάσος η έκταση των 17.630 στρεμμάτων. Εμείς, βέβαια, εξηγήσαμε για ποιους λόγους η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας δεν έκανε αποδεκτή τη γνωμοδότηση 164/2003 του ΝΣΚ.
Ο ισχυρισμός του Β. Βασιλάκη, ότι ισχύει ο αποχαρακτηρισμός του δάσους των 17.630 στρεμμάτων είναι ένα μεγάλο ψέμα. Αν ίσχυε αυτό που ισχυρίζεται ο μάνατζερ του συγκροτήματος Στέγγου, δεν θα αναγκαζόταν» η κυβέρνηση Σημίτη να θυσιάσει εννιά βουλευτές της, που υπέγραψαν τη γνωστή (ν)τροπολογία και τον Χ. Πάχτα, προκειμένου να ξαναενεργοποιήσει την παρ. 1 του άρθρου 6 της αποικιοκρατικής σύμβασης της χούντας. Παραθέτουμε μεγάλο απόσπασμα της (ν)τροπολογίας αυτής, όπως ενσωματώθηκε στην παρ. 14 του άρθρου 8 του νόμου 3219/2004:
«Η αληθινή έννοια του άρθρου 6 της από 4.1.1968 συμβάσεως που έχει συναφθεί σύμφωνα με το Ν. 4171/1961 μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου… και κυρωθεί με το ΝΔ 69/1968…είναι ότι οι όροι της διάταξης αυτής διατηρούν την ισχύ τους και μετά την πραγματοποίηση των επενδύσεων που προβλέπονται στην εν λόγω σύμβαση και στις τροποποιήσεις αυτής.
Για την έκδοση οικοδομικών αδειών… δεν απαιτείται βεβαίωση δασικής αρχής ή χαρακτηρισμός κατά το άρθρο 14 του Ν. 998/1979 ή άλλη αντίστοιχη διάταξη» (οι επισημάνσεις δικές μας).
Από την ανάγνωση του αποσπάσματος αυτού γίνεται φανερό, ότι είχε καταργηθεί ο αποχαρακτηρισμός της έκτασης των 17.630 στρεμμάτων του δάσους του ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο τότε υπουργός Γεωργίας Γ. Δρυς δεν είχε υπογράψει την ομόφωνη γνωμοδότηση του Δ’ Τμήματος του ΝΣΚ. Γι’ αυτό και παρέμβηκε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την ψήφιση αυτής της τροπολογίας.
Με ποια στοιχεία λέμε ότι καταργήθηκε ο αποχαρακτηρισμός;
Πρώτον, γιατί σύμφωνα με το άρθρο 2 του νόμου 141/1975 «συμβάσεις μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και οιουδήποτε τρίτου φυσικού προσώπου αφορώσαι εις επενδύσεις υπαχθείσες εις το ΝΔ 2687/ 1953, συναφθείσαι κατά το χρονικό διάστημα από 21 Απριλίου 1967 μέχρι και 23 Ιουλίου 1974, δύναται να αναθεωρηθούν ή να λυθούν».
Δεύτερον, γιατί σύμφωνα με το άρθρο 12 του νόμου 1701/1987 «η αληθής έννοια των διατάξεων του άρθρου 2 παρ. 1 του ν. 141/1975 (ΦΕΚ 179), όσον αφορά τη λύση των συμβάσεων που καταρτίστηκαν κατά το χρονικό διάστημα από 21 Απριλίου 1967 μέχρι 24 Ιουλίου 1974, είναι ότι με τη λύση των συμβάσεων καταργούνται αυτοδίκαια όλοι ανεξαίρετα οι όροι και ρήτρες».
Να, λοιπόν, γιατί καταργήθηκε ο αποχαρακτηρισμός του δάσους των 17.630 στρεμμάτων. Τους ίδιους λόγους επικαλείται και το Δ’ Τμήμα του ΝΣΚ, προκειμένου να γνωμοδοτήσει ότι ο αποχαρακτηρισμός του δάσους των 17.630 στρεμμάτων καταργήθηκε. Ετσι, η άρνηση του τότε υπουργού Γεωργίας Γ. Δρυ να κάνει δεκτή τη γνωμοδότηση του Δ’ Τμήματος δεν αλλάζει τίποτα σχετικά με την ισχύ του άρθρου 6 παρ. 1 της αποικιοκρατικής σύμβασης της χούντας για τον αποχαρακτηρισμό του δάσους των 17.630 στρεμμάτων. Ο αποχαρακτηρισμός αυτός καταργήθηκε, γι’ αυτό και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ψήφισε την (ν)τροπολογία Πάχτα.
Τελικά, η (ν)τροπολογία Πάχτα καταργήθηκε με την παρ. 4 του άρθρου 21 του νόμου 3259/2004 και έτσι από τις 4 Αυγούστου του 2004, που δημοσιεύτηκε ο νόμος αυτός, καταργήθηκε ο αποχαρακτηρισμός του δάσους των 17.630 στρεμμάτων στο ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ.
Κατά συνέπεια, ο διευθύνων σύμβουλος του ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ Β. Βασιλάκης, ισχυριζόμενος ότι ισχύει ο αποικιοκρατικός αποχαρακτηρισμός του δάσους του ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ, όχι μόνο ψεύδεται ασύστολα, αλλά συνάμα την πάτησε σαν αγράμματος.
Είναι δάσος
Ηταν και εξακολουθεί να είναι υποχρεωμένη η εταιρία του ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ να ζητήσει από το Δασαρχείο Πολυγύρου πράξη χαρακτηρισμού σύμφωνα με το άρθρο 14 του νόμου 998/1979; Στο ερώτημα αυτό ο Β. Βασιλάκης δίνει δύο διαφορετικές απαντήσεις. Στις 5 Νοέμβρη απάντησε, ότι δεν απαιτείται «βεβαίωση του δασαρχείου», προβάλλοντας διάφορα επιχειρήματα (θα αναφερθούμε σ’ αυτά και θα τα σχολιάσουμε επιγραμματικά στη συνέχεια), ενώ στις 3 Δεκέμβρη απαντά τελείως διαφορετικά, λέγοντας ανάμεσα στ’ άλλα: «Τέλος τώρα βρισκόμαστε στη φάση και συνεχίζουμε με δικές μας αιτήσεις (ήδη εκκρεμούν αρκετές) και ζητάμε τον χαρακτηρισμό τμηματικά κατά περιοχή των γεωργικών εκτάσεων του κτήματός μας που είναι στο σύνολό τους 8.000 στρέμματα, τα οποία δυστυχώς θα μας πάρουν αρκετά χρόνια με τους ρυθμούς της Ελληνικής Γραφειοκρατείας» (οι επισημάνσεις δικές μας).
Γιατί ο Β. Βασιλάκης αναγκάστηκε να κάνει αυτή τη θεαματική κωλοτούμπα μέσα σε ένα μήνα; Αναγκάστηκε από τον ίδιο τον πρόλογο του άρθρου μας, στον οποίο αναφέραμε: «Ο γνωστός από το σκάνδαλο του Πόρτο Καρράς της Χαλκιδικής Κ. Στέγγος, ιδιοκτήτης του ομώνυμου ξενοδοχειακού συγκροτήματος και μιας ολόκληρης αλυσίδας εταιριών, δεν το βάζει κάτω, ακόμη και μετά το μεγάλο κάζο που έπαθε με την γνωστή κατάληξη που είχε η ντροπολογία Πάχτα και ΠΑΣΟΚ, το Γενάρη του 2004. Επανέρχεται το 2008 (δεν γνωρίζουμε τον ακριβή μήνα) και πιέζει το Δασάρχη Πολυγύρου, τον προϊστάμενο της Διεύθυνσης Δασών Χαλκιδικής και την προϊστάμενη της Διεύθυνσης Δασών της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας να κάνουν πράξη χαρακτηρισμού για την επίμαχη έκταση των 17.630 στρεμμάτων ή για τμήμα της έκτασης αυτής και μέσω της πράξης χαρακτηρισμού να κάνουν τον αποχαρακτηρισμό».
Ο ισχυρισμός του Β. Βασιλάκη ότι οι εκτάσεις αυτές (8.000 στρεμμάτων) είναι γεωργικές και ότι τους καθυστερεί η «Ελληνική Γραφειοκρατεία» είναι ψευδής και εκ του πονηρού, προκειμένου να καλύψει το αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι οι εκτάσεις αυτές –που είναι 10.000 και όχι 8.000 στρέμματα– είναι δάσοςκαι γι’ αυτό δεν τολμούν οι υπηρεσιακοί παράγοντες της περιοχής –και εάν ακόμη το ήθελαν– να τις αποχαρακτηρίσουν.
Δεν είναι πρώτη φορά που η εταιρία ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ δοκίμασε να αποχαρακτηρίσει την έκταση των 10.000 στρεμμάτων, υποβάλλοντας αίτηση για πράξη χαρακτηρισμού. Το έκανε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 και, όπως είναι γνωστό, αυτή η ιστορία κατέληξε στο κάζο της (ν)τροπολογίας Πάχτα και ΠΑΣΟΚ.
Τέλος, δεν είμαστε μόνο εμείς και οι δασολόγοι που υποστηρίζουμε ότι η έκταση αυτή είναι δάσος και αποκαλύπτουμε ότι η εταιρία του ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ είχε υποβάλει ξανά αίτηση για πράξη χαρακτηρισμού. Το ίδιο ισχυρίζεται και το Δ’ Τμήμα του ΝΣΚ στην 164 /2003 Γνωμοδότησή του. Ιδού το σχετικό απόσπασμα: «3. Μετά την εκτέλεση, επί τμήματος της αναφερομένης στην εγκριτική πράξη εκτάσεως των 17.000 περίπου στρεμμάτων, ωρισμένων επενδυτικών έργων εκ των προβλεπόμενων…εναπόμεινε έκταση 10.000 περίπου στρεμμάτων, φέρουσα την μορφή δάσους χαλεπίου πεύκης με υπόροφο αείφυλλα πλατύφυλλα, επί της οποίας η εταιρεία προτίθεται να επεκτείνει τις δραστηριότητές της διά της ανεγέρσεως αυτοτελών οικιών. Προς τον σκοπό αυτό και προκειμένου να εκδοθεί η σχετική οικοδομική άδεια, η εταιρεία υπέβαλε στο Δασαρχείο Πολυγύρου αίτηση για χορήγηση βεβαιώσεως ότι η συνολική έκταση των 17.630 στρεμμάτων «δεν αποτελεί δάσος ή δασική έκταση και ούτε έχει κηρυχθεί αναδασωτέα»» (οι επισημάνσεις δικές μας).
Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι η εταιρία ήταν και είναι υποχρεωμένη να ζητήσει από τον Δασάρχη Πολυγύρου πράξη χαρακτηρισμού και ότι δεν μπορεί να βρεθούν δασολόγοι που υπηρετούν στο Δασαρχείο Πολυγύρου και στη Διεύθυνση Δασών Χαλκιδικής που θα τολμήσουν να αποχαρακτηρίσουν το δάσος του Πόρτο Καρράς. Το δοκίμασε ο Κ. Στέγγος και δεν μπόρεσε να πετύχει τον αποχαρακτηρισμό της έκτασης. Ετσι, αναγκάστηκε να καταφύγει στη βοήθεια του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών και του Νομάρχη Χαλκιδικής, που έβγαλε τον φετφά, ότι δεν χρειάζεται να ζητηθεί από τις δασικές υπηρεσίες να κάνουν πράξη χαρακτηρισμού.
Ψέμα στο ψέμα
Ας δούμε, επιγραμματικά, τα επιχειρήματα που αναπτύσσει ο Β. Βασιλάκης, στην απάντησή του στο βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Α. Λαφαζάνη, προκειμένου να στηρίξει τον ισχυρισμό του ότι «δεν απαιτείται βεβαίωση δασαρχείου».
Ισχυρίστηκε ο Β. Βασιλάκης, ότι κανένα από τα 516 σπίτια (μπαγκαλόους) δεν πρόκειται να χτιστεί μέσα σε περιοχή που είναι χαρακτηρισμένη δασική, ότι ένα μέρος απ’ αυτά (130) άρχισαν να χτίζονται πριν από 38 χρόνια με άδειες του 1972, ότι άλλο ένα μέρος θα κτιστούν σε εκτάσεις που με πράξεις του Δασαρχείου έχουν χαρακτηριστεί ως «μη δασικού ενδιαφέροντος και ότι το υπόλοιπο μέρος των σπιτιών θα χτιστεί σε εκτάσεις που «με νόμιμες πράξεις της διοίκησης» έχουν αποδοθεί, πριν την ψήφιση του συντάγματος του 1975, σε άλλες χρήσεις.
Καταρχάς, ο ισχυρισμός ότι κανένα σπίτι δεν θα χτιστεί σε δασική έκταση είναι ψευδέστατος. Παραπάνω παραθέσαμε απόσπασμα από τη Γνωμοδότηση 164/2003 του ΝΣΚ, στην οποία οι Νομικοί Σύμβουλοι ομόφωνα σημειώνουν, ότι στο δάσος των 10.000 στρεμμάτων η εταιρεία «προτίθεται να επεκτείνει τις δραστηριότητές της διά της ανεγέρσεως αυτοτελών οικιών».
Ο ισχυρισμός ότι τα 130 απ’ αυτά τα σπίτια άρχισαν να χτίζονται με άδειες του 1972 είναι επίσης ψευδέστατος, γιατί ούτε στην αρχική αποικιοκρατική σύμβαση της χούντας, ούτε σε καμία από τις τροποποιητικές της σύμβασης αυτής προβλεπόταν η κατασκευή 516 αυτοτελών κατοικιών. Κάτι τέτοιο δεν προβλεπόταν ούτε στην τελευταία τροποποίηση της αποικιοκρατικής σύμβασης (νόμος 2438/1996-ΦΕΚ 211Β -29-08-1996 και ΠΔ 389-ΦΕΚ 263Α-27-11-1996), που ίσχυε μέχρι το Νοέμβρη του 2002. Με τις αποικιοκρατικές συμβάσεις είχαν μπει συγκεκριμένες προθεσμίες ολοκλήρωσης συγκεκριμένων έργων, στα οποία δεν συμπεριλήφθηκαν ποτέ 516 ή 1.000 αυτοτελείς κατοικίες.
Κατά συνέπεια, η εταιρία του Πόρτο Καρράς δεν είχε και δεν έχει το δικαίωμα να κατασκευάσει τις κατοικίες αυτές, όχι μόνο γιατί η έκταση είναι δάσος, αλλά και γιατί κάτι τέτοιο δεν προβλεπόταν σε καμιά από τις αποικιοκρατικές συμβάσεις.
Τον τελευταίο ισχυρισμό, ότι δηλαδή ένα μέρος των «αυτοτελών κατοικιών» θα χτιστεί σε εκτάσεις που έχουν αλλάξει χρήση με νόμιμες αποφάσεις της διοίκησης πριν το 1975 (δηλαδή πριν την ψήφιση του συντάγματος του 1975), ο Β. Βασιλάκης δεν τον επαναλαμβάνει στην απάντηση που έδωσε σε εμάς. Δεν τον επαναλαμβάνει, γιατί με επιχειρήματα είχαμε ήδη αποδείξει, ότι η εταιρία αυτή δεν εμπίπτει σ’ αυτή την περίπτωση, δεδομένου ότι πριν το 1975 δεν είχε χτίσει σπίτια στις εκτάσεις που επικαλείται. Θα μπορούσε να εμπίπτει μόνο στην περίπτωση που από την αποικιοκρατική σύμβαση της χούντας προβλεπόταν η κατασκευή αυτοτελών κατοικιών και αυτές είχαν κατασκευαστεί πριν την ψήφιση του συντάγματος του 1975.
Από σκάνδαλο σε σκάνδαλο
Ομως, όσα αναφέρουμε παραπάνω δεν είναι το μόνο σκάνδαλο της εταιρίας του Πόρτο Καρράς. Αν ο Β. Βασιλάκης γνώριζε πως έχουμε κι άλλα ράμματα για τη γούνα της εταιρίας, ενδεχομένως να μην αποτολμούσε ούτε αυτή την απολογητική απάντηση να δώσει. Σκάνδαλο είναι και η επέκταση του ξενοδοχειακού συγκροτήματος του ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ, που ξεκίνησε το 2004 και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Οπως θα αποκαλύψουμε στη συνέχεια, όλες οι κατασκευές έγιναν παράνομα! Είναι τέτοιο το θράσος της εταιρίας που ζήτησε την έκδοση δύο Κοινών Υπουργικών Αποφάσεων (ΚΥΑ) Εγκρισης Περιβαλλοντικών Ορων (ΕΠΟ) για έργα που, ενώ είχαν ολοκληρωθεί παράνομα, παρουσιάστηκαν ως έργα που θα κατασκευαστούν με βάση την εγκεκριμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Ορων!
Νομίζοντας πως έχει να κάνει με τα συνήθη «παπαγαλάκια» των ΜΜΕ, ο Β. Βασιλάκης στην απάντησή του επικαλείται ένα νόμο του 1996 (αμφιβάλλουμε αν τον διάβασε ο ίδιος), σύμφωνα με τον οποίο δήθεν παρατάθηκε και ο αποχαρακτηρισμός του δάσους των 17.630 στρεμμάτων. Ο νόμος αυτός είναι ο 2438/1996 (ΦΕΚ 211Α). Υπάρχει ακόμη το ΠΔ 389 του 1996 (ΦΕΚ 263Α, 27.11.1996), με το οποίο έγινε η τελευταία τροποποίηση της αποικιοκρατικής σύμβασης του 1968, που υπέγραψε ο Καρράς με τη χούντα.
Ποια είναι η αλήθεια; Σύμφωνα με τη χουντική αποικιοκρατική σύμβαση και τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις της η τουριστική αξιοποίηση του δάσους των 17.630 στρεμμάτων είχε ημερομηνία λήξης κι αυτή ήταν η 24η Οκτωβρίου του 1987. Με το νόμο 2438/1996 και το ΠΔ 389/1996 οι τροποποιήσεις της αποικιοκρατικής σύμβασης του 1968 περιοριζόταν μόνο στον καθορισμό του είδους των «επενδυτικών» έργων, τόσο για την τουριστική «αξιοποίηση» των 17.630 στρεμμάτων όσο και για τη βιομηχανική, κτηνοτροφική και γεωργική «αξιοποίηση». Οι προθεσμίες αποπεράτωσης των έργων αυτών παρέμειναν οι ίδιες και ήταν το 1987 για τις τουριστικές επενδύσεις και το 1977 για τις άλλες επενδύσεις.
Αυτό δεν το λέμε μόνο εμείς. Ιδού τι αποφαίνονται για το ΠΔ 389/1996 οι Νομικοί Σύμβουλοι, στην 164/2003 Γνωμοδότηση: «8. Με το υπ. αριθ. 389/96 ΠΔ επήλθε η τελευταία τροποποίηση και συμπλήρωση του αρχικού υπ. αριθ. 7154/68 Β. Δ/τος… και η οποία τροποποίηση περιορίζονταν μόνο στον καθορισμό του είδους των επενδυτικών έργων, τόσο για την βιομηχανική, κτηνοτροφική και γεωργική, όσο και για την τουριστική αξιοποίηση».
Επομένως, η υπόθεση της κατάργησης του αποχαρακτηρισμού του δάσους των 17.630 στρεμμάτων είχε κλείσει οριστικά στις 24 Οκτώβρη του 1987, που ήταν ο χρόνος ολοκλήρωσης των τουριστικών εγκαταστάσεων.
Ας δούμε τώρα τα έργα τουριστικής ανάπτυξης που καθορίστηκαν με το ΠΔ 389 /1996. Για τα ξενοδοχεία προβλεπόταν: α) ξενοδοχείο πολυτελείας 822 κλινών, β) ξενοδοχείο Α’ τάξεως 874 κλινών και γ) ξενοδοχείο Β’ τάξεως 170 κλινών. Σύνολο κλινών 1866. Ανάμεσα στις κοινόχρηστες πρόσθετες εγκαταστάσεις προβλεπόταν και γκολφ 18 οπών. Σύμφωνα με τον ισχύοντα ΓΟΚ, τα έργα των ξενοδοχείων έπρεπε να ολοκληρωθούν το αργότερο μέχρι το Νοέμβρη του 2002. Δεν γνωρίζουμε πόσα από τα έργα αυτά ολοκληρώθηκαν μέχρι το Νοέμβρη του 2002. Το αναφέρουμε απλώς, γιατί –όπως θα διαπιστώσετε στη συνέχεια– ο Κ. Στέγγος λειτουργεί όπως γουστάρει και δεν δίνει σε κανένα λογαριασμό. Ακόμη και στους υπηρεσιακούς παράγοντες που είναι αρμόδιοι είτε να παρατείνουν τις συμβάσεις είτε να εκδίδουν οικοδομικές άδειες είτε να εγκρίνουν Μελέτες Περιβαλλοντικών Ορων. Ο,τι μάθαμε και σας το παρουσιάζουμε στη συνέχεια το μάθαμε με την έρευνα που κάναμε.
Καταρχάς, πρέπει να επισημάνουμε, ότι από τη στιγμή που δεν ψηφίστηκε καινούργιος νόμος ο οποίος να τροποποιεί την αποικιοκρατική σύμβαση της χούντας, δεν μπορούσαν να γίνουν άλλα έργα στο συγκρότημα ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ. Ν’ αυξηθούν οι κλίνες, ν’ αλλάξει η κατηγορία των ξενοδοχείων (π.χ. από 4 σε 5 αστέρων), να κατασκευαστούν κέντρα θαλασσοθεραπείας στα ξενοδοχεία αυτά, γιατί αυτά δεν προβλέπονταν στο ΠΔ 389/1996.
Δεύτερον, οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν είχαν το δικαίωμα να εκδώσουν οικοδομικές άδειες ή να εγκρίνουν Μελέτες Περιβαλλοντικών Ορων (ΜΠΟ) ή να εκδίδουν άδειες και ΜΠΟ και να μην ελέγχουν αν αυτός που ζητά αυτές τις εγκρίσεις έχει ήδη χτίσει παράνομα όλ’ αυτά τα έργα και έρχεται κατόπιν εορτής να ζητήσει τις απαιτούμενες άδειες για να πετύχει εκ των υστέρων νομιμοποίηση.
Ας δούμε πότε και ποια έργα κατασκεύασε παράνομα ο Κ. Στέγγος.
Κατασκεύασε δύο Κέντρα Θαλασσοθεραπείας. Και τα δύο αυτά έργα ενάχθηκαν στον αναπτυξιακό νόμο, χωρίς να έχουν Οικοδομική Αδεια και ΜΠΟ!
Κέντρο θαλασσοθεραπείας στο ξενοδοχείο Μελίτων. Η κατασκευή του είχε ολοκληρωθεί στις 2/6/2004 και στις 22/9/2008 εγκρίθηκε η ολοκλήρωση της επένδυσης αυτής, που είχε ενταχθεί στον αναπτυξιακό νόμο. Η εταιρία του ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ πήρε τζάμπα ζεστό χρήμα από τον κρατικό προϋπολογισμό 2,16 εκατ. ευρώ (ΦΕΚ 2029Β /2008)! Στις 4 Σεπτέμβρη του 2007, πέντε υπουργοί (ΠΕΧΩΔΕ, ΑΑΤ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ) εκδίδουν ΚΥΑ με την οποία εγκρίνουν ΜΠΟ για την κατασκευή ανάμεσα στ’ άλλα και του Κέντρου Θαλασσοθεραπείας του ξενοδοχείου Μελίτων! Η ΚΥΑ αυτή έχει υπογραφεί απ’ όλους τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες και των πέντε υπουργείων. Τι λέτε, από βλακεία υπέγραψαν οι υπουργοί και οι υπηρεσιακοί παράγοντες; Επί τη ευκαιρία να ρωτήσουμε και κάτι ακόμη: μπορούν να μας κατονομάσουν έστω και ένα από τα εμπόδια που έβαλε η «ελληνική γραφειοκρατία» στον Κ. Στέγγο, καθυστερώντας τον στην κατασκευή του Κέντρου Θαλασσοθεραπείας στο ξενοδοχείο Μελίτων;
Κέντρο θαλασσοθεραπείας στο ξενοδοχείο Σιθωνία. Τον Οκτώβρη του 2006, η εταιρία υποβάλλει στο υπουργείο Οικονομικών φάκελο για να ενταχθεί το έργο αυτό στον αναπτυξιακό νόμο 3299/2004. Στις 30 Απρίλη του 2007, το υπουργείο Οικονομικών εγκρίνει την ένταξη του έργου αυτού στον αναπτυξιακό νόμο. Το Δεκέμβρη του 2008, το έργο ολοκληρώθηκε και η εταιρία ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ πήρε άλλα 1,71 εκατ. ευρώ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Τα στοιχεία είναι παρμένα από το Πληροφοριακό Σημείωμα της εταιρίας «ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ ΣΙΘΩΝΙΑ ΜΠΗΤΣ ΚΛΑΜΠ ΑΕ», 23 Σεπτέμβρη του 2009.
Η ΚΥΑ του Σεπτέμβρη του 2007, με την οποία είχαν εγκριθεί οι Περιβαλλοντικοί Οροι για την κατασκευή και του Κέντρου Θαλασσοθεραπείας στο ξενοδοχείο Μελίτων, τροποποιήθηκε. Μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο, Τετάρτη 8 Δεκέμβρη του 2010, είχαν πέσει οι βασικές υπογραφές υπουργών και υπηρεσιακών παραγόντων, ενώ δεν αποκλείεται να έχει υπογραφεί απ’ όλους. Σύμφωνα μ’ αυτή την τροποποιητική ΚΥΑ, προβλέπεται και η κατασκευή του Κέντρου Θαλασσοθεραπείας στο ξενοδοχείο Σιθωνία. Ενός έργου που η κατασκευή του έχει ολοκληρωθεί το Δεκέμβρη του 2008!Αρα και το έργο αυτό κατασκευάστηκε χωρίς ΜΠΟ και Οικοδομική Αδειακαι χωρίς να προβλέπεται από το ΠΔ 389/1996, με το οποίο –όπως προαναφέραμε– έγινε η τελευταία τροποποίηση της αποικιοκρατικής σύμβασης του Καρρά με τη χούντα το 1968!
Τα λεγόμενα από την κυβέρνηση, τους καπιταλιστές και τα διάφορα παπαγαλάκια, ότι δήθεν η «ελληνική γραφειοκρατία» καθυστερεί τις επενδύσεις στην Ελλάδα είναι παραμύθια της Χαλιμάς. Τα αρμόδια υπουργεία αδιαφορούν αν οι διάφοροι «επενδυτές», όπως καλή ώρα ο Κ. Στέγγος, έχουν όλα τα νόμιμα χαρτιά (Οικοδομικές Αδειες, ΜΠΟ) ή αν έχουν το νόμιμο δικαίωμα να κάνουν σε συγκεκριμένες περιοχές επεκτάσεις ξενοδοχείων. Τους εντάσσουν στον αναπτυξιακό νόμο και τους δίνουν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ από τον κρατικό κορβανά.
Θα κλείσουμε το άρθρο μας αυτό με τις παρανομίες που έγιναν στο ξενοδοχείο Μελίτων και θα επανέλθουμε την επόμενη βδομάδα.
Εκσυγχρονισμός ξενοδοχείου Μελίτων. Στις 30/12/2006 οι Γ. Αλογοσκούφης και Χ. Φώλιας ενέκριναν με απόφασή τους την ένταξη της επένδυσης του εκσυγχρονισμού του ξενοδοχείου στον αναπτυξιακό νόμο 3299/2004. Στις 31/12/2008 ολοκληρώθηκε η επένδυση και στις 2 Ιούλη του 2009 εγκρίθηκε, με απόφαση των Ι. Παπαθανασίου και Α. Μπούρα, η ολοκλήρωση της επένδυσης. Η εταιρία Πόρτο Καρράς πήρε από τον κρατικό κορβανά άλλα 6,5 εκατ. ευρώ (ΦΕΚ 610Β (25-4-2007) και ΦΕΚ 1430Β(17-7-2009)).
Ας δούμε τι χαρτιά είχε η εταιρία πριν ενταχθεί η επένδυση αυτή στον αναπτυξιακό νόμο. Θυμίζουμε ότι με το ΠΔ 389/1996 η εταιρία είχε το δικαίωμα να έχει μόνο 822 κλίνες στο ξενοδοχείο Μελίτων. Αρα, δεν είχε το δικαίωμα να ενταχθεί στον αναπτυξιακό νόμο και να αυξήσει τις κλίνες από 822 σε 1203! Στις 30 Ιούλη του 2006, εντάσσεται στον αναπτυξιακό νόμο για να αυξήσει από 822 σε 1203 τις κλίνες και στις 4 Σεπτέμβρη του 2007 παίρνει έγκριση Περιβαλλοντικών Ορων με την ΚΥΑ των πέντε υπουργών για 956 και όχι για 1203 κλίνες. Το Δεκέμβρη του 2008, σύμφωνα με το ΦΕΚ1430Β, ολοκληρώνεται η κατασκευή των 1203 κλινών στο ξενοδοχείο Μελίτων και το Νοέμβρη του 2010 υπογράφεται η άλλη ΚΥΑ, στην οποία αναφερθήκαμε παραπάνω. Δηλαδή 23 μήνες μετά την ολοκλήρωση της επέκτασης του ξενοδοχείου Μελίτων, υπογράφτηκε η ΚΥΑ με την οποία εγκρίθηκαν οι Περιβαλλοντικοί Οροι για την κατασκευή του έργου αυτού!
Το σκάνδαλο των παράνομων επεκτάσεων της εταιρίας του ΠΟΡΤΟ ΚΑΡΡΑΣ ξεκίνησε επί κυβέρνησης Σημίτη, συνεχίστηκε από τις κυβερνήσεις της ΝΔ (2004 -2009) και συνεχίζεται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και την «οικολόγα» Τ. Μπιρμπίλη. Ας πάψουν, λοιπόν, υπουργοί, καπιταλιστές, παπαγαλάκια και Μαζικά Μέσα Παραπληροφόρησης να ισχυρίζονται ότι η «ελληνική γραφειοκρατία» εμποδίζει τις επενδύσεις στην Ελλάδα. Οι καπιταλιστές ασύδοτοι καταστρέφουν τα πάντα, καταπατούν τους νόμους και οι κυβερνήσεις τους κάνουν πλάτες.
Γεράσιμος Λιόντος
ΑΝεμος 