e-διαδήλωση "Ασωπός Ποταμός Δηλητήριο"

e-διαδήλωση «Ασωπός Ποταμός Δηλητήριο» από την actclick

Ασωπός, ποταμός δηλητήριο!!!

Από τη δεκαετία του 1960 άρχισαν να στήνουν τη «φάμπρικα» οι βιομηχανίες στην περιοχή των Οινοφύτων και του Σχηματαρίου.

Κάποτε ο Ασωπός που πηγάζει από τον Κιθαιρώνα και καταλήγει στον Ευβοϊκό, έφερνε καθαρό νερό για όλους τους κατοίκους και τους αγρότες.

Το 1969 υπογράφεται το Προεδρικό Διάταγμα από τη Δικτατορία και δίνει το δικαίωμα στις βιομηχανίες να διοχετεύουν τα απόβλητά τους στο ποτάμι.

Το νερό γεμίζει με δηλητήρια. Από νερό γίνεται ΤΡΟΜΟΝΕΡΟ. Βαρέα μέταλλα, κάδμιο, χρώμιο, μόλυβδος και το χειρότερο από όλα εξασθενές χρώμιο

Ζητάμε:

1. Να εφαρμόζουν οι βιομηχανίες τη νομοθεσία και να στέλνουν στον Ασωπό μόνο επεξεργασμένα απόβλητα.
2. Να κλείσουν όλες οι παράνομες συνδέσεις και οι αγωγοί.
3.
Να εφαρμόζεται η νομοθεσία για την υγιεινή και την ασφάλεια των εργαζομένων.
4. Κίνητρα σε όσες βιομηχανίες επιθυμούν, να μετεγκατασταθούν σε περιοχή που πληροί τις προϋποθέσεις.
5. Να πληρώσουν τα πρόστιμα που τους έχει επιβληθεί από ΥΠΕΧΩΔΕ, Περιφέρειας και Νομαρχία.
6. Να συνεχίσουν να δίνονται στη δημοσιότητα τα ονόματα των επιχειρήσεων που ρυπαίνουν τον Ασωπό.

The ActClick Team

================================

το blog της επιτροπής αγώνα για τον Ασωπό

Εκστρατεία Ασωπός

Το Τέλος Των Δελφινιών του ποταμού Γιανγκ Τσε

Δεν υπάρχει στ’ αλήθεια πιο όμορφο υδρόβιο πλάσμα από το δελφίνι. Τυχεροί όσοι το έχουμε δεί από τη βάρκα μας ή, όταν ταξιδεύουμε, από το πλοίο της γραμμής. Αυτό όμως που λίγοι ξέρουμε είναι πως υπάρχουν και δελφίνια του γλυκού νερού, τα οποία ζουν στους μεγάλους ποταμούς του πλανήτη και είναι ελαφρώς διαφορετικά από τα αδέλφια τους της ανοιχτής θάλασσας με πιο μακρυές μύτες και μεγαλύτερη «καμπούρα» στο κεφάλι.

Υπάρχουν;

Αυτό δεν ισχύει πλέον για τα ποταμίσια δελφίνια του ποταμού Γιανγκ Τσε της Κίνας. Μετά από 20 εκατ. χρόνια παρουσίας μόλις πολύ πρόσφατα το είδος αυτό αφανίστηκε ολοκληρωτικά από το πρόσωπο της Γης.

Ως αιτία οι περιβαλλοντικές οργανώσεις δίνουν την αλόγιστη ανθρώπινη δραστηριότητα, την υπερβολική και παράνομη αλιεία, αλλά και τη γιγάντωση της ναυσιπλοΐας, στην περιοχή. Θα κάνω μια απόπειρα να βρώ το συνεκτικό κρίκο αυτών των αιτιών. Πιστεύω ότι δε μπορεί να είναι άλλος από τη αυξανόμενη δυσαρμονία της ανθρωπότητας με τη φύση, είτε αυτή εμφανίζεται στον καπιταλισμό είτε στον εξουσιαστικό και ανύπαρκτο σοσιαλισμό της Κίνας.

Πρέπει σιγά σιγά να αποφασίζουμε. Θέλουμε να φοράμε ο καθένας από 50 μπλουζάκια, να έχουμε από 2 αυτοκίνητα και 3 σπίτια ή θέλουμε να ζούμε παρέα με τα ποταμίσια δελφίνια ; Ας χωνέψουμε πρώτα το πως θα μοιάζουν οι μελλοντικές αρμονικές με τη φύση κοινωνίες μας και μετά ας κινηθούμε, για να τις κάνουμε πραγματικότητα. Τα δελφίνια πάντως δεν έχουν την πολυτέλεια να μας περιμένουν.

FREEDOM OF CHOICE BABΥ

Κόβουν δένδρα για Γκαράζ!

Διοχάρους άρατε πύλας…
Ο Διοχάρης ήταν κάποιος Αθηναίος της κλασικής περιόδου, με μόνη γνωστή ιδιότητα: του ιδιοκτήτη λουτρών. Σ’ αυτά τα λουτρά χρωστά… Διός χάριτι την… υστεροφημία του, επειδή γειτνίαζαν με μία από τις πύλες του άστεως, την οποία και ονοματοδότησαν: Διοχάρους πύλαι· όπως, λόγου χάριν, στη νεότερη Αθήνα συνέβη με τα Χαυτεία, από το καφενείο του Χάφτα στην Αιόλου ή με το Κουκάκη, από το κρεβατάδικο του Κουκάκη στη Συγγρού και άλλα πολλά…Οι πύλες του Διοχάρη -και τα λουτρά- εντοπίζονται, περίπου, μεταξύ πλατείας Ρηγίλλης και Βουλής· κοντά, πάντως, στις πηγές του Ηριδανού. Εκεί πλάι, ο Δήμος Αθηναίων τοποθέτησε (1884) και την… πρώτη οδό Διοχάρους (σημερινή Βασ. Γεωργίου Β’) η οποία αργότερα… μετακινήθηκε (σύνηθες στην Αθήνα!) ανατολικότερα: στα Ιλίσια, πίσω από το Νοσοκομείο Συγγρού. Είναι ο ωραιότερος δρόμος της περιοχής -από τους πιο ωραίους της Αθήνας- με διπλό διάζωμα και ενδιάμεση, φαρδιά, κατάφυτη νησίδα- λαϊκή αγορά τις Παρασκευές…Αυτόν το δρόμο επέλεξε το ΥΠΕΧΩΔΕ για… πενταώροφο, υπόγειο πάρκινγκ (400 θέσεις, μήκος 200 μέτρων, κοπή άνω των 90 δέντρων!), με ανάδοχο την εταιρεία Metropolitan Athens Park Α.Ε. Που σημαίνει ότι, για τέταρτη φορά στην Ιστορία (η πρώτη ήταν από τον ολετήρα της αρχαίας Αθήνας, Ρωμαίο αυτοκράτορα Σύλλα!)… αίρονται αι Διοχάρους πύλαι. Τώρα, χάριν του… εσωτερικού εισβολέως: του αυτοκινήτου και όσων περί αυτώ -ασφαλώς και επικερδώς- επενδύουν! Προς αποτροπήν, ο Σύλλογος «Ιλισός» και η Επιτροπή Κατοίκων οδού Διοχάρους, καλούν σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, σε, επί τόπου, ολοήμερη διαμαρτυρία, όσους ακόμα ενδιαφέρονται για το… υπόγειο μέλλον αυτής της πόλης. Ποτάμι -παραπόταμος του Ιλισού- ρέει υπό την Διοχάρους…
ΠΕΤΡΟΣ ΜΑΝΤΑΙΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 05/06/2007

αργά πεθαίνει

Μεγαλόπρεπος ποταμός, κυλάει με ηρεμία τον τεράστιο όγκο του και γίνεται ασημένιος από τον ήλιο όταν δεν τον καλύπτουν τεράστια κλαδιά που σκύβουν πάνω του να καθρεφτιστούν στα νερά του
Σιωπηλός, επιβλητικός, δυνατός, γεμάτος μυστικά και ιστορίες, αργοπεθαίνει αβοήθητος μπροστά μας

O Πηνειός είναι ο δεύτερος πιο μολυσμένος ποταμός στην Ευρώπη μετά τον Πάδο.
Τεράστιες διαστάσεις λαμβάνει η μόλυνση του εντυπωσιακού ποταμού αφανίζοντας κάθε ίχνος ζωής και απειλώντας τη δημόσια υγεία.
Χιλιάδες είναι τα νεκρά ψάρια στις όχθες του αφού δεν μπορούν πλέον να ανασάνουν μέσα του.
Νερόφιδα, νεροχελώνες, βάτραχοι έχουν αφανιστεί, τα πουλιά δεν πλησιάζουν τις όχθες του και τα υδρόβια δέντρα έχουν υποστεί τεράστιες ζημιές..
Η δυσοσμία έντονη, ενώ σε αρκετούς κατοίκους έχουν εμφανιστεί δερματικές παθήσεις εξαιτίας της επαφής τους με το μολυσμένο νερό.
Από τα νερά του ποταμού αρδεύονται χιλιάδες στρέμματα γεωργικών εκτάσεων και η μόλυνση μεταφέρεται, μέσω της τροφικής αλυσίδας, σε χιλιάδες ανθρώπους, σε όλους μας…

Φταίνε.. οι βιομηχανίες της περιοχής – τυροκομικές, κυρίως, αλλά και άλλες – που ρίχνουν τα λύματά τους στο ποτάμι..
Οι δήμοι, που αφήνουν τα σκουπίδια τους κοντά στις όχθες του.
Οι ασυνείδητοι που πετούν φυτοφάρμακα, φτάνουν στην κοίτη του και δηλητηριάζουν τα νερά του και όλους μας.

Τα διάβασα εδώ, εδώ

Ο καταρράκτης δεν υπάρχει πιά


Καταρράκτης είναι η απότομη πτώση των υδάτων ενός ποταμού.

Τα χιόνια δεν έπεσαν, δεν έλειωσαν, ο ποταμός δεν κύλισε, ο καταρράκτης δεν υπάρχει πιά. Και η ζωή γύρω από τον καταρράκτη φθίνει. Αδιάψευστοι μάρτυρες τα φύλλα στο χώμα και τα λιπόθυμα φυτά στον βράχο.

Θα σηκώσουμε αδιάφορα τους ώμους και θα ξεχάσουμε το θλιβερό θέαμα ή θα κάνουμε κάτι για αυτό;

Η φωτογραφία είναι του nature .

Εδώ υπήρχε ένα ποτάμι

Καχεκτικά διψασμένα δέντρα . Ικέτες που προσπαθούν να επιβιώσουν από τις λίγες στάλες βροχής . Μόνο που αυτή πέφτει όλο και πιό σπάνια πιά .
Τα ζώα έχουν φύγει από καιρό αναζητώντας ένα φιλόξενο μέρος που θα μπορούσε να τα ξεδιψάσει .

Κι’όμως εδώ υπήρχε ζωή !

Απομεινάρια ενός παγετώνα που έλιωσε , έγινε ποτάμι που κυλούσε για χρόνια ώσπου στέρεψε . Τα κρόταλα και η ξεραμένη κοίτη ψιθυρίζουν .
Ψιθυρίζουν ή φωνάζουν άραγε ;

Εδώ υπήρχε ένα ποτάμι !

η φωτογραφία είναι του nature