Παγκόσμιο Κέντρο Δημοσιογραφίας θέλει να γίνει η Ισλανδία.
Παγκόσμιο Κέντρο Δημοσιογραφίας θέλει να γίνει η Ισλανδία.
New issue of Culture Machine: Creative Media, edited by Sarah Kember and Joanna Zylinska, with texts by Rowan Wilken, Gary Hall, Clare Birchall, Peter Woodbridge, Nina Sellars, Eleni Ikoniadou, Patrick Crogan, David Penny and Federica Frabetti.
| Creative Media between Invention and Critique, or What’s Still at Stake in Performativity? | |
| Sarah Kember, Joanna Zylinska |
| The Card Index as Creativity Machine | |
| Rowan Wilken |
| Media, Mars and Metamorphosis | |
| Sarah Kember |
| Deleuze’s ‘Postscript on the Societies of Control’ | |
| Gary Hall, Clare Birchall, Peter Woodbridge |
| I Don’t Go to the Movies | |
| Joanna Zylinska |
| Anatomy of Optics and Light | |
| Nina Sellars |
| Rhythm-House: A Virtual Design for the Digital | HTML |
| Eleni Ikoniadou |
| The Nintendo Wii, Virtualisation and Gestural Analogics | |
| Patrick Crogan |
| Devices for Progress | |
| David Penny |
| «Does It Work?»: The Unforeseeable Consequences of Quasi-Failing Technology | |
| Federica Frabetti |
New issue of Culture Machine: Creative Media, edited by Sarah Kember and Joanna Zylinska, with texts by Rowan Wilken, Gary Hall, Clare Birchall, Peter Woodbridge, Nina Sellars, Eleni Ikoniadou, Patrick Crogan, David Penny and Federica Frabetti.
| Creative Media between Invention and Critique, or What’s Still at Stake in Performativity? | |
| Sarah Kember, Joanna Zylinska |
| The Card Index as Creativity Machine | |
| Rowan Wilken |
| Media, Mars and Metamorphosis | |
| Sarah Kember |
| Deleuze’s ‘Postscript on the Societies of Control’ | |
| Gary Hall, Clare Birchall, Peter Woodbridge |
| I Don’t Go to the Movies | |
| Joanna Zylinska |
| Anatomy of Optics and Light | |
| Nina Sellars |
| Rhythm-House: A Virtual Design for the Digital | HTML |
| Eleni Ikoniadou |
| The Nintendo Wii, Virtualisation and Gestural Analogics | |
| Patrick Crogan |
| Devices for Progress | |
| David Penny |
| «Does It Work?»: The Unforeseeable Consequences of Quasi-Failing Technology | |
| Federica Frabetti |
Οι έφηβοι διαβάζουν εφημερίδες! Κι όχι απλώς τις διαβάζουν. Τις ξεκοκαλίζουν. Από τα κοινωνικά μέχρι και -ναι!- τα πολιτικά.
Will the next generation read news reports? It looks like it. Some 62% of US internet users aged 12 to 17 are going online for news and political information or find out about current events, said a study conducted by the Pew Research Center published yesterday. During special events such as general elections news consumption rose to 77%.
This is indeed an impressive number, even more so if you compare it with the 73% of teens who use social networking websites or the 89% of boys and 70% of girls who report they have a game console.
.
As was expected in all age groups educational attainment and income are positively correlated with getting news online: 81% of college educated internet users get their news online, a figure that drops to 59% with a lower education.
Ανακοίνωση Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή
Ώρες ευθύνης για όλους μας έχει σημάνει η κρίση, η οποία είναι έτοιμη να σαρώσει και τη βιομηχανία των ΜΜΕ. Για τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα, για τους οργανωμένους και τους ανένταχτους, για όσους αρνούνται να συμβιβαστούν και να σκύψουν το κεφάλι, για όσους δεν πλανεύονται από τις αυταπάτες και γυρίζουν την πλάτη στην «ανθρωποφαγία», δεν υπάρχει πλέον χρόνος για αναμονή. Οι αναλύσεις και τα σενάρια έχουν δώσει πλέον τη θέση τους στη σκληρή πραγματικότητα, που απαιτεί καθαρές αποφάσεις.
Η μείωση της ιδιωτικής και κρατικής διαφήμισης, η πτώση των πωλήσεων για τις εφημερίδες, το κλείσιμο της στρόφιγγας των δανείων από τις τράπεζες, είναι βούτυρο στο ψωμί εργοδοτών και κυβέρνησης, που σχεδιάζουν μεγάλες και μόνιμου χαρακτήρα ανατροπές, σε βάρος του κόσμου της δουλειάς. Επικαλούνται τον κίνδυνο χρεοκοπίας, καθώς και τα σκληρά μέτρα που απαιτούν οι Φύρερ των Βρυξελών και της Φρανκφούρτης – ξεχνούν, όμως, ότι η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων έμεινε έξω από το πάρτι της αχαλίνωτης κερδοφορίας και των χρυσών συμβολαίων που σφράγισαν την προηγούμενη 20ετία.
Το κλείσιμο του Ελεύθερου Τύπου, οι συνεχιζόμενες απολύσεις και «εθελούσιες έξοδοι» σε πολλά μαγαζιά, η ομηρεία των συμβασιούχων της ΕΡΤ και των εργαζομένων στους δημοτικούς σταθμούς, η καθυστέρηση ή μη καταβολή μισθών και δώρων, η επέκταση των μπλοκ, της ελαστικής απασχόλησης και της μαύρης εργασίας, η ασυδοσία στον χώρο του Διαδικτύου, οι αντιδραστικές αλλαγές στο ασφαλιστικό, οι περικοπές στις οποίες προχωρεί ο ΕΔΟΕΑΠ, αλλά και ο στραγγαλισμός της ερευνητικής και ανεξάρτητης δημοσιογραφίας – όλα αυτά είναι σημάδια που δεν λαθεύουν: η καταιγίδα έχει ήδη αρχίσει.
Κι όμως, εδώ και οκτώ περίπου μήνες, η ηγεσία της ΕΣΗΕΑ ήταν βυθισμένη στον ύπνο των αδίκων, συνεχίζοντας μια πορεία που έχει χαράξει από καιρό. Μακριά από τις εξελίξεις στον κλάδο και εγκλωβισμένη σε αδιέξοδες και επικίνδυνες μικροπαραταξιακές αντιπαραθέσεις, για τη μοιρασιά των θώκων, άφησε ελεύθερο τον δρόμο στους «πάνω» να αλωνίζουν και να χαράζουν εκ νέου τον χάρτη των ΜΜΕ, δίνοντας παράλληλα χώρο σε νέα και μυστηριώδη «τζάκια» να αποκτήσουν ισχυρές και στρατηγικές θέσεις στον κλάδο. Σε αυτό το τοπίο, η εκλογή «υπηρεσιακού» ΔΣ και η δέσμευση για διεξαγωγή πρόωρων εκλογών αποτέλεσε, αναμφίβολα, λύση ανάγκης.
Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή, παρούσα με συνέπεια όλο το προηγούμενο διάστημα στους μικρούς και τους μεγάλους αγώνες που δόθηκαν, θα συμμετέχει και στην εκλογική μάχη. Θα διεκδικήσει μαχητικά την ενίσχυσή της και την εκπροσώπησή της στο νέο ΔΣ, την οποία της στέρησε στις προηγούμενες εκλογές ο καλπονοθευτικός νόμος 1264. Στόχος μας είναι – και από εκεί – να συμβάλουμε στην καλύτερη οργάνωση των αγώνων και όχι να επιδοθούμε σε παζάρια κορυφών ή να παίξουμε «κατενάτσιο».
Δεν τρέφουμε, όμως, αυταπάτες: Οι εκλογές, από μόνες τους, δεν αρκούν για να αλλάξουν τους συσχετισμούς, ούτε μπορούν να δώσουν απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα και τις ανάγκες των εργαζομένων του κλάδου. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ο αγώνας πρέπει να περάσει στα χέρια των ίδιων. Στις γενικές τους συνελεύσεις, στις διασωματειακές επιτροπές αγώνα, στο μικτό συμβούλιο, στις πρωτοβουλίες συντονισμού από τα κάτω, στην ουσιαστική και διαρκή επαφή όσων βρίσκονται μέσα στις ενώσεις με εκείνους που παραμένουν εκτός, της παλιάς με τη νέα βάρδια.
Ταυτόχρονα, είναι αδήριτη ανάγκη ο κλάδος να σπάσει την περιχαράκωσή του. Οφείλουμε να βρούμε τη θέση μας δίπλα στους συναδέλφους μας από όλη την κοινωνία, που πλήττονται σκληρά και αναζητούν δρόμους αντίστασης και ανατροπής της επίθεσης που εξαπολύουν κυβέρνηση, εργοδοσία και Βρυξέλλες. Γι’ αυτό, απαιτούμε από την ΕΣΗΕΑ να αποφασίσει τη συμμετοχή στην απεργία της 10ης Φεβρουαρίου, σε συντονισμό με το διασωματειακό, καθώς και με άλλους κλάδους και σωματεία που προχωρούν σε κινητοποιήσεις.
Διεκδικούμε τη χάραξη ενός ολοκληρωμένου προγράμματος δράσης και τη διεκδίκηση μιας νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας, που θα καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ. Για απαγόρευση των απολύσεων. Για αυξήσεις στους μισθούς που να επιτρέπουν στον καθένα να ζει αξιοπρεπώς από μία δουλειά. Για ισότιμα και αναβαθμισμένα ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους όσοι εργάζονται στα ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, από την πρώτη μέρα δουλειάς. Όχι στην αύξηση των ορίων ηλικίας και τις περικοπές σε παροχές και επιδόματα.
Η διαδικασία αυτή πρέπει και μπορεί να γίνει από τα κάτω, με ουσιαστική συμμετοχή και λόγο των ίδιων των εργαζομένων. Να συνδυαστεί με την πραγματοποίηση κύκλου γενικών συνελεύσεων στα μαγαζιά, αλλά και ουσιαστικής συνεδρίασης του Μικτού Συμβουλίου.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΧΑΣΙΜΟ!
ΤΩΡΑ, ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣ!
Πρωτοβουλία
για την
Ανατροπή
(Financial Crimes, Αριστερό Ριζοσπαστικό
ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, ανένταχτοι)
Ανακοίνωση Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή
Ώρες ευθύνης για όλους μας έχει σημάνει η κρίση, η οποία είναι έτοιμη να σαρώσει και τη βιομηχανία των ΜΜΕ. Για τους εργαζόμενους και τα συνδικάτα, για τους οργανωμένους και τους ανένταχτους, για όσους αρνούνται να συμβιβαστούν και να σκύψουν το κεφάλι, για όσους δεν πλανεύονται από τις αυταπάτες και γυρίζουν την πλάτη στην «ανθρωποφαγία», δεν υπάρχει πλέον χρόνος για αναμονή. Οι αναλύσεις και τα σενάρια έχουν δώσει πλέον τη θέση τους στη σκληρή πραγματικότητα, που απαιτεί καθαρές αποφάσεις.
Η μείωση της ιδιωτικής και κρατικής διαφήμισης, η πτώση των πωλήσεων για τις εφημερίδες, το κλείσιμο της στρόφιγγας των δανείων από τις τράπεζες, είναι βούτυρο στο ψωμί εργοδοτών και κυβέρνησης, που σχεδιάζουν μεγάλες και μόνιμου χαρακτήρα ανατροπές, σε βάρος του κόσμου της δουλειάς. Επικαλούνται τον κίνδυνο χρεοκοπίας, καθώς και τα σκληρά μέτρα που απαιτούν οι Φύρερ των Βρυξελών και της Φρανκφούρτης – ξεχνούν, όμως, ότι η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων έμεινε έξω από το πάρτι της αχαλίνωτης κερδοφορίας και των χρυσών συμβολαίων που σφράγισαν την προηγούμενη 20ετία.
Το κλείσιμο του Ελεύθερου Τύπου, οι συνεχιζόμενες απολύσεις και «εθελούσιες έξοδοι» σε πολλά μαγαζιά, η ομηρεία των συμβασιούχων της ΕΡΤ και των εργαζομένων στους δημοτικούς σταθμούς, η καθυστέρηση ή μη καταβολή μισθών και δώρων, η επέκταση των μπλοκ, της ελαστικής απασχόλησης και της μαύρης εργασίας, η ασυδοσία στον χώρο του Διαδικτύου, οι αντιδραστικές αλλαγές στο ασφαλιστικό, οι περικοπές στις οποίες προχωρεί ο ΕΔΟΕΑΠ, αλλά και ο στραγγαλισμός της ερευνητικής και ανεξάρτητης δημοσιογραφίας – όλα αυτά είναι σημάδια που δεν λαθεύουν: η καταιγίδα έχει ήδη αρχίσει.
Κι όμως, εδώ και οκτώ περίπου μήνες, η ηγεσία της ΕΣΗΕΑ ήταν βυθισμένη στον ύπνο των αδίκων, συνεχίζοντας μια πορεία που έχει χαράξει από καιρό. Μακριά από τις εξελίξεις στον κλάδο και εγκλωβισμένη σε αδιέξοδες και επικίνδυνες μικροπαραταξιακές αντιπαραθέσεις, για τη μοιρασιά των θώκων, άφησε ελεύθερο τον δρόμο στους «πάνω» να αλωνίζουν και να χαράζουν εκ νέου τον χάρτη των ΜΜΕ, δίνοντας παράλληλα χώρο σε νέα και μυστηριώδη «τζάκια» να αποκτήσουν ισχυρές και στρατηγικές θέσεις στον κλάδο. Σε αυτό το τοπίο, η εκλογή «υπηρεσιακού» ΔΣ και η δέσμευση για διεξαγωγή πρόωρων εκλογών αποτέλεσε, αναμφίβολα, λύση ανάγκης.
Η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή, παρούσα με συνέπεια όλο το προηγούμενο διάστημα στους μικρούς και τους μεγάλους αγώνες που δόθηκαν, θα συμμετέχει και στην εκλογική μάχη. Θα διεκδικήσει μαχητικά την ενίσχυσή της και την εκπροσώπησή της στο νέο ΔΣ, την οποία της στέρησε στις προηγούμενες εκλογές ο καλπονοθευτικός νόμος 1264. Στόχος μας είναι – και από εκεί – να συμβάλουμε στην καλύτερη οργάνωση των αγώνων και όχι να επιδοθούμε σε παζάρια κορυφών ή να παίξουμε «κατενάτσιο».
Δεν τρέφουμε, όμως, αυταπάτες: Οι εκλογές, από μόνες τους, δεν αρκούν για να αλλάξουν τους συσχετισμούς, ούτε μπορούν να δώσουν απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα και τις ανάγκες των εργαζομένων του κλάδου. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ο αγώνας πρέπει να περάσει στα χέρια των ίδιων. Στις γενικές τους συνελεύσεις, στις διασωματειακές επιτροπές αγώνα, στο μικτό συμβούλιο, στις πρωτοβουλίες συντονισμού από τα κάτω, στην ουσιαστική και διαρκή επαφή όσων βρίσκονται μέσα στις ενώσεις με εκείνους που παραμένουν εκτός, της παλιάς με τη νέα βάρδια.
Ταυτόχρονα, είναι αδήριτη ανάγκη ο κλάδος να σπάσει την περιχαράκωσή του. Οφείλουμε να βρούμε τη θέση μας δίπλα στους συναδέλφους μας από όλη την κοινωνία, που πλήττονται σκληρά και αναζητούν δρόμους αντίστασης και ανατροπής της επίθεσης που εξαπολύουν κυβέρνηση, εργοδοσία και Βρυξέλλες. Γι’ αυτό, απαιτούμε από την ΕΣΗΕΑ να αποφασίσει τη συμμετοχή στην απεργία της 10ης Φεβρουαρίου, σε συντονισμό με το διασωματειακό, καθώς και με άλλους κλάδους και σωματεία που προχωρούν σε κινητοποιήσεις.
Διεκδικούμε τη χάραξη ενός ολοκληρωμένου προγράμματος δράσης και τη διεκδίκηση μιας νέας συλλογικής σύμβασης εργασίας, που θα καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες όλων των εργαζομένων στα ΜΜΕ. Για απαγόρευση των απολύσεων. Για αυξήσεις στους μισθούς που να επιτρέπουν στον καθένα να ζει αξιοπρεπώς από μία δουλειά. Για ισότιμα και αναβαθμισμένα ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους όσοι εργάζονται στα ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, από την πρώτη μέρα δουλειάς. Όχι στην αύξηση των ορίων ηλικίας και τις περικοπές σε παροχές και επιδόματα.
Η διαδικασία αυτή πρέπει και μπορεί να γίνει από τα κάτω, με ουσιαστική συμμετοχή και λόγο των ίδιων των εργαζομένων. Να συνδυαστεί με την πραγματοποίηση κύκλου γενικών συνελεύσεων στα μαγαζιά, αλλά και ουσιαστικής συνεδρίασης του Μικτού Συμβουλίου.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΧΑΣΙΜΟ!
ΤΩΡΑ, ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣ!
Πρωτοβουλία
για την
Ανατροπή
(Financial Crimes, Αριστερό Ριζοσπαστικό
ΜΜΕτωπο, Σπάρτακος, ανένταχτοι)
ΑΝεμος 