Πράσινες (ευρωπαϊκές) πρωτεύουσες και πράσινες (ελληνικές) business!

[by Tzeferis Peter] [του Πέτρου Τζεφέρη]

Η ισπανική (βασκική) περιφερειακή (επαρχία Alava) πρωτεύουσα Βιτόρια-Γκαστέιθ (Vitoria-Gasteiz) και η γαλλική πόλη της Νάντης (Nantes) αναδείχτηκαν νικήτριες του διαγωνισμού για το Ευρωπαϊκό Βραβείο Πράσινης Πρωτεύουσας για το 2012 και 2013 αντίστοιχα.

Το εν λόγω ετήσιο βραβείο αποτελεί σχετικά νέα πρωτοβουλία και σκοπό έχει να αναδείξει πόλεις που βρίσκονται στην πρωτοπορία της βιώσιμης αστικής διαβίωσης.

Οι υποψήφιες πόλεις κρίνονται βάσει 11 περιβαλλοντικών δεικτών:  τις επιδόσεις τους ως προς υψηλά περιβαλλοντικά πρότυπα, τη δέσμευσή τους για την επίτευξη ήδη θεσπισθέντων  στόχων για την περαιτέρω βελτίωση του περιβάλλοντος και της αειφόρου ανάπτυξης ενώ παράλληλα αξιολογείται κατά πόσον μπορούν να λειτουργήσουν ως πρότυπο και να προωθήσουν τη διάδοση των βέλτιστων πρακτικών σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις κλπ.  Η Στοκχόλμη (για το 2010)  και το Αμβούργο (για το 2011) υπήρξαν οι πρώτες πόλεις που κέρδισαν τον ως άνω τίτλο.

Δεν είμαστε υπέρ των κάθε λογής βραβείων που δίνονται με την δική τους κάθε φορά σκοπιμότητα. Εντούτοις, συχνά αυτά μας δίνουν την ευκαιρία να σκεφτούμε και τα του οίκου μας. Τελικά τα βραβεία αυτά δίνονται δημοσιοσχεσίτικα και μόνο γιατί και οι δύο πόλεις , ας πούμε, μυρίζουν ατλαντικό ενώ οι δικές μας Μεσόγειο; Η υπάρχουν τα lobbies (σίγουρα ναι!)   αλλά κάπου υπάρχει και η ουσία, η οποία τελικά δεν παρακάμπτεται;

H συνέχεια εδώ

…no regrets

«All human beings have failings, all human beings have needs and temptations and stresses. Men and women who live together through long years get to know one another’s failings; but they also come to know what is worthy of respect and admiration in those they live with and in themselves. If at the end one can say, This man used to the limit the powers that God granted him; he was worthy of love and respect and of the sacrifices of many people, made in order that he might achieve what he deemed to be his task, then that life has been lived well and there are no regrets.»

…no regrets

«All human beings have failings, all human beings have needs and temptations and stresses. Men and women who live together through long years get to know one another’s failings; but they also come to know what is worthy of respect and admiration in those they live with and in themselves. If at the end one can say, This man used to the limit the powers that God granted him; he was worthy of love and respect and of the sacrifices of many people, made in order that he might achieve what he deemed to be his task, then that life has been lived well and there are no regrets.»